[SIZE=3][FONT=tahoma][SIZE=2]
Bilmeliydik; Sevgi gerçekse acı vermez, acı veren sevgi değil yanıt alınamayan beklentilerdir.Sevgi farklı hayallere,düşlere ,düşüncelere rağmen sevebilmektir.
Sevgi yaşamın evrensel rengidir.Kainattaki en güzel duygudur o , pek çok güzelliği de beraberinde getirir;Sevgi varsa saygı ve hoşgörü vardır.
Sevgi varsa özveri ve huzur vardır.Sevgi varsa inanmak ve güven vardır.Çünkü Ogönülleri[/SIZE][SIZE=2]n terbiye edicisidir. Çünkü O iyiliğin kaynağı ve yaşamın kendisidir.[/SIZE]
[SIZE=2]Hatasıyla, kusuruyla sevmeli insan sevgilisini, arkadaşını,dostunu Düşüncelerini küçümsemeden , düşlerine, hayallerine gölge düşürmeden,farklılıklarına rağmen. Menfaatsiz Ötekileştirmeden
Uzaklarda olsa da sevdiği,bir an bile durmamalı onu severken .Gözleri dokunamasa da gözlerine, görebilmeli onun yüreğindeki güzellikleri.
Ellerini tutamasa da, her an onun avuçlarındaymış gibi hissedebilmeli. Aynı şehirde gurbeti yaşayıp onun varlığını da , nefesini de hissedebilmeli.
Sevgisini, yaşamının son günüymüş gibi yaşamalı insan.İçinden geldiği gibi, kaygısız, korkusuz ve hesapsız.Sevdiğini her şeyiyle sevmeli ve gerekirse de hiçbir şeyiyle.
Severken gerektiğinde vazgeçebilmeli kendinden,vazgeçmeden sevgisinden.
Mevlananın dediği gibi;
Sen SENSİZ gel, Ben BENSİZ geleyim diyebilmeli.[/SIZE][/FONT][/SIZE]
Bilmeliydik; Sevgi gerçekse acı vermez, acı veren sevgi değil yanıt alınamayan beklentilerdir.Sevgi farklı hayallere,düşlere ,düşüncelere rağmen sevebilmektir.
Sevgi yaşamın evrensel rengidir.Kainattaki en güzel duygudur o , pek çok güzelliği de beraberinde getirir;Sevgi varsa saygı ve hoşgörü vardır.
Sevgi varsa özveri ve huzur vardır.Sevgi varsa inanmak ve güven vardır.Çünkü Ogönülleri[/SIZE][SIZE=2]n terbiye edicisidir. Çünkü O iyiliğin kaynağı ve yaşamın kendisidir.[/SIZE]
[SIZE=2]Hatasıyla, kusuruyla sevmeli insan sevgilisini, arkadaşını,dostunu Düşüncelerini küçümsemeden , düşlerine, hayallerine gölge düşürmeden,farklılıklarına rağmen. Menfaatsiz Ötekileştirmeden
Uzaklarda olsa da sevdiği,bir an bile durmamalı onu severken .Gözleri dokunamasa da gözlerine, görebilmeli onun yüreğindeki güzellikleri.
Ellerini tutamasa da, her an onun avuçlarındaymış gibi hissedebilmeli. Aynı şehirde gurbeti yaşayıp onun varlığını da , nefesini de hissedebilmeli.
Sevgisini, yaşamının son günüymüş gibi yaşamalı insan.İçinden geldiği gibi, kaygısız, korkusuz ve hesapsız.Sevdiğini her şeyiyle sevmeli ve gerekirse de hiçbir şeyiyle.
Severken gerektiğinde vazgeçebilmeli kendinden,vazgeçmeden sevgisinden.
Mevlananın dediği gibi;
Sen SENSİZ gel, Ben BENSİZ geleyim diyebilmeli.[/SIZE][/FONT][/SIZE]
