Seyhan Erözçelik

O PORNOGRAFOS

Gülü tuza yatırınca kadın olur bulutlar
parçalanır bıçağın suya değdiği mahrem
Köşelerde.
Kaktüs! Çöllerin mıknatısı!
Besle beni yırtarak sütünle
Sindiremediğimde vahşi güllerin üstüne
geleyim kapkara tüllerimle, yırtık
gölgelerimle.
Ey pembe sanayii!
Ey pembe işçiler! Gölgeler kırallığının
yurttaşları! Uzuvlaşınız soluk gururunuzla
susturunuz valsleri, valsleri susturunuz ..

Seyhan ERÖZÇELİK



Erken kaybettiğimiz şairlerimizden...

Umarım başlık üstüme kalmaz.

İKİNCİ GÖÇ

Her yer taştı.
Dayanamadık.
Kandık. Kanattık.
Yağduk, yağmaladık.

Vardık,
bitti.

Kanamadık.
Bitmiyor.
Kanıyoruz.

Var mıydık, yok muyduk?
Yanıyoruz.
Neye yanıyoruz?

Seyhan ERÖZÇELİK

JESTLERİN ÖLÜMÜ

Kurumuş güller duruyor masada
Kimin aldığını hatırlamıyorum da
Ne için aldığını bilemiyorum.

Bir zamanlar - bir zamanlar dediysem,
Çok eski de değil, bir kaç ay önce
Gül alırdık Biz. Hepimiz.
Her şey için yerli yersiz
Gül alırdık bir zamanlar
Biz. Hepimiz.


Gülleri de eskittik.

Zaten artık almıyoruz. Gül zamanları geçti.
Rüzgar esti, Sert esti, Jestler bitti.
Kendimizi kaybettik.
Gül verecek kimse de kalmadı.

Bazen şunu diyoruz kendi kendimize:
İşte bu bizim hayatımız.
Bak işte biz buyuz
Bunları yaptık.
Şimdi nerdeyiz?

Ben de şunu diyorum kendime:
Jestlerimi harcadım, jest kalmadı.
Jestlerle hayat sürmüyor.
Net olmak lazım.

Zaten
Kafatasımı görüyorum yüzümde
Aynaya baktığımda.

Hiçbir şey eskisi gibi olamaz ki artık!
Artık biz. Üsküdar' a da geçmez olduk.

Oysa ki insanların birbirine ihtiyacı var.
Yoksa niye toplu halde yaşasınlar.

Seyhan ERÖZÇELİK