Spastik engelliyseniz gönül rahatlığı ile evinizi satamıyorsunuz!

herkese merhaba, gecen ay kendime bir almak için tabu kadastura müdürlüğüne gittim. engelli olduğum görülünce müdür beni odasına aldı (zihinsel test yapacak). biraz sohbet ettik, daha sonra adam benden öğretmenlik yaptığıma dair yazı istedi. test yeterli gelmedi sanırım. neyse onu da hallettik, alış satış işlemi gercekleşti.
sonra müdürün babanla bana söylediği kelime kopardı beni. adam, bek ev satın aldığın için senden rapor istemedim, ama satarken rapor isterim dedi!

yani bu ülkede engelliyseniz bir de üstüne üslük spastik engelliyseniz gönül rahatlığı ile evinizi satamıyorsunuz. evinizi satmak için zihinsel olarak sağlıklıdır raporu gerekiyor. bu kadar ayrımcılığa pes diyorum ve gülmekten kopuyorum

burası turkiye allah bilir yakında sokaga cıkmak heyet raporu isterlerse hic sasmayın nede olsa biz engellilerin yasamaya hakkı yok

Test etmek benim işim deyip, sen de ona psikolojik bi test yapsaydın keşke Oğuz

çoğu kişi spastik engellileri aynı zamanda zihinsel engelli de sanıyor. eskiden ben de öyle sanıyordum. sonradan öğrendim bunun öyle olmadığını. toplumumuz çok biliçsiz bu konularda. düştüğünüz durum gerçekten üzücü.

Yaa bu ayrımcılık falan diil aslında..

Güzel yurdumun özellikle kamu çalışanları arasında görülen abuk işlerden bir tanesi..

"Kendi kafasıyla düşünme" öğretilmeyen, ezberci eğitim sistemiyle beyni süngerleşmiş eleman; karşısına daha önce hiç karşılaşmadığı bir problem çıkınca ne yapacağını bilemiyor..

Onun için; ülkemde bu tür sorunlar asla tam anlamıyla bitmeyecektir! Gülüp geçeceksin böyle..

Babür abiye katılıyorum. Olay spastik engellilere mahsus bir hadise değil, her sakat kendi durumuyla ilgili buna benzer pek çok şey yaşıyor. O embesilin ayıbı spastik engelli kişilerin vücudundaki spastiteyi, atıyorum konuşma bozukluğu gibi hadiseleri görüp zeka geriliği olduğunu düşünmesinden ibaret.

Rahmetli ciciannemi (böyle derdik babannemin annesi olur) 107 yaşında kaybettik.. Canım benim turp gibi o zamanlar, yaşı da 102 veya 103 diye hatırlıyorum.. baklava, sarıburma, börek açıyor yaldır yaldır!
Onun üzerinde olan bir tarlanın satışı ya da seracılara devri gibi birşey sözkonusuydu. Bir takım resmi işlemler yapılacak ve imza atacaktı. Birkaç tane adam oturdu karşısına, cicinin aklı yerinde mi değil mi soru soruyorlar.. Bende küçüğüm epey, izliyorum merakla; ciciannem ne zaman dinden imandan çıkıp bunlara küfrü basacak diye.. Bi an derin bi nefes aldı.. aha dedim *ıçtı ağızlarına..
AZİZ ALLAH!!! diyerek doğruldu... Adamlar hemen farkına vardılar sularının ısındığını, bir imzan kaldı anneciğim diyorlar. Bende biliyorum tabi cici imza atmaz parnak atar.. Barmak atar o!!! dedim zıpladım ileriye. Ciciannem bunlara bir de parmağı basıverdi imza niyetine işi bitirdi.

Herhangi bir engeliniz olmadığı halde, sağlıklı bir şekilde uzun yıllar hayat sürdürürken böylesine süprizlere karşılaşabiliyorsunuz günün birinde anlattığım olayda olduğu gibi.
Heyet raporu için devlet hastanesinde en tepedeki hekimlerden oluşan bir odada huzurlarına çıkıyoruz. Gözleriyle görüp karar veriyorlar ve bazen ilginç suallerini de cevaplamak zorunda kalıyoruz. Buna rağmen bir raporda %90 alırken, diğerinde %85 alıyorsunuz. Manuel tekerlekli sandalyeyle girince yüksek çıkıyor oran, akülü ile girince düşük. Bu karar da dumandan göz gözü görmeyen opium den misali bir odada 5-6 hekimin imzasıyla çıkıyor.

Sanırım bazı şeyleri sineye çekmekten başka yapılabilecek birşey yok memleketimizde, o yüzden sen o raporu şimdiden hazırlayıp katla koy cüzdanına. Yeri geldiğinde de ağızlarına tıkıyıver onlar söylemeden..