spina bifidalı bayansanız, hayat diğerlerine göre 10 kat daha zor demektir... en başında sağlam bi duruş lazım, her türlü zorluğa karşı dimdik bir duruş... daha doğar doğmaz zor bir sınavın ortasına atılırsınız, pes etmekte yok öyle, yaşıyorsan nefes alıyorsan tüm sorunlarla baş etmek zorundasın, alternatif sunmaz hayat... kademe kademe her spina bifida hastası kendi payına düşen zorluğu üstlenir, kimisi tekerlekli sandalyede, kimisi ayakları üzerinde... erkekler için de aynı derecede zordur hayat, muhakkakki, ama ben burda özellikle bayan arkadaşların yaşadığı zorlukları, ruhsal incinmeleri, yaşamı kolaylaştırmak için yaptıkları şeyleri, deneyimlerini, ve anlatmak paylaşmak istedikleri ne varsa yazmalarını istiyorum... lütfen yazalım paylaşalım, kim bilir belki burda yazdığımız şeyler birilerinin kendini yalnız hissetmemesine yardımcı olur, belki vereceğimiz fikirler onun da yaşamını bi nebze olsun kolaylaştırır... evet arkadaşlar, SB yüzünden ne gibi sıkıntılar yaşıyoruz bayan olarak?
mesela ben... nerdeyse hepimiz gibi bende idrar konusunda sıkıntılar yaşıyorum, çok sık tuvalete gitmem gerekiyor, bu yüzden mecbur kalmadıkça (işe gitmek dışında) evden çıkmamaya gayret ediyorum, çıkacaksamda gideceğim yerde tuvalet mutlaka olmalı,mesela bi alışveriş merkezi, bi cafe, bildiğim bi cadde.. bilmediğim yerlere gitmek tercihim olmaz. buarada ben 28 yaşında üniversite mezunu çalışan bi bayanım,tüm bu yolları katedene kadar yaşadığım sıkıntıları anlatsam bitmez.. tekerlekli sandalyede değilim yürüyebiliyorum ama birdizi ameliyat geçirdim doğduğumdan beri, buna da şükür demekten başka çare yok. işyerinde çok sıvı tüketmemeye çalışıyorum mesela; detrusitol, spasmex'ten sonra en son karar kıldığım mictonorm kullanmama rağmen çok sık tuvalete gidiyorum yine de
sonraaa ameliyatlardan dolayı bacaklarımda deformasyon oldu, bu yüzden etek giymiyorum, bu da çok üzüyo beni mesela, gerçekten çok isterdim etek elbise giyebilmeyi... buna benzer birsürü şeyy işte...
mesela ben... nerdeyse hepimiz gibi bende idrar konusunda sıkıntılar yaşıyorum, çok sık tuvalete gitmem gerekiyor, bu yüzden mecbur kalmadıkça (işe gitmek dışında) evden çıkmamaya gayret ediyorum, çıkacaksamda gideceğim yerde tuvalet mutlaka olmalı,mesela bi alışveriş merkezi, bi cafe, bildiğim bi cadde.. bilmediğim yerlere gitmek tercihim olmaz. buarada ben 28 yaşında üniversite mezunu çalışan bi bayanım,tüm bu yolları katedene kadar yaşadığım sıkıntıları anlatsam bitmez.. tekerlekli sandalyede değilim yürüyebiliyorum ama birdizi ameliyat geçirdim doğduğumdan beri, buna da şükür demekten başka çare yok. işyerinde çok sıvı tüketmemeye çalışıyorum mesela; detrusitol, spasmex'ten sonra en son karar kıldığım mictonorm kullanmama rağmen çok sık tuvalete gidiyorum yine de
sonraaa ameliyatlardan dolayı bacaklarımda deformasyon oldu, bu yüzden etek giymiyorum, bu da çok üzüyo beni mesela, gerçekten çok isterdim etek elbise giyebilmeyi... buna benzer birsürü şeyy işte...