Yine aynı yerden aynı satırlardan yazıyorum sana. Sende hala bıraktığım yerdemisin ...
Şimdi kızacaksın yine bana biliyorum,konuşacak bir şeyimiz kalmadı oysa, paylaşacak hiçbir şeyimizde yok olmadı da. Ama ben yinede yüreğimden geçenleri gücüm yettiğince avazım çıktığı kadar sana son defa haykıracağım, İşte karşımdasın gibi seninle konuşuyorum.
Şu an kırgınlığımı yüreğimin tozlu raflarına kaldırdım, sevgimi aldım avuçlarımın arasına ona söylüyorum. Kafa şişirmek değil amacım, hani hep şikayet ederdin ya sana söz bırakmadığım için, işte şimdi bu kez cümleleri kısaltarak aktarıyorum, okuduğunda kelimelerimin burukluğunu hissedeceksin, evet itirafımdır sana, engel olamadım yenildim kalbime sana rağmen sevilmediğimi bilmeme rağmen yenildim işte..Oysa umutlar ekmiştim gökyüzüne sabırla büyütüyordum hasretinde. Şimdi bende kalan koca bir yalan, sensiz dünyam viran olsada susmalıyım, çünkü bugün bende yüreğin onu hoş tutmak istiyorum..
Bir zamanlar yalanda olsa sevdiğine inandığım o anlarda imkansız olsada her rüyaya inanır kendimi sende avuturdum. İçimdeki büyümeyen çocuğa hep seni anlatırdım, düşlerim hep maviydi, aşık olduğum denizimin gökyüzümün rengiydin, bu rengi bir tek sana vermiştim, yüreğine güvercinleri salıvermiştim, tıpkı ütopyamdaki senin bana geldiğin gibi.
O günden beri bende var oldun, hep içimde kor oldun, her geçen gün büyüdün bende hiç değişmeden ve hep korudum seni, içimdeki senli hayallerime inanıp inanmadığına umursamıyorum artık ....
İçimdeki asi, çılgın ve deli bulutumdun benim, bazen celallenir fırtınaya dönüşürdü yüreğin,yağmur olur akardın ruhuma her damlanda bir kez daha tapardım sana, görmezdin sendeki beni, hep hayal ederdim varolmayan öpüşlerini, hayalinle dans ederdim ıslaklıgıma aldırmadan, oysa ıslanan sadece yüreğimdi ....
Ben şimdi sensizlikte üşüyorum, hüzünlerim artıyor sarıyor dörtbir yanımı, benden gidişin, seni kaybedişim, yanlızlığım sarıyor her yanımı. İçim anlamsız sorularla dolu dimağım cevap arıyor....
Bu gün pazar ve ben amaçsız dolaşıyorum sokaklarda köşe başında çiçekçi gördüm, rengarenk gül fidelerini izlerken sen aklıma geldin birden, sahi ne çok severdin gülleri, dayanamadım aldım , sevdamı yükledim her tomurcuğuna yolladım sana açınca beni hatırla benden sana hatıra ...
Sen gideli güneşim farklı doğuyor sanki, gözlerim bir şey görmüyor ki. Hüzün kaplamış her yerimi, inanki o hüzünlerim bile özlemiş seni ,
Gelseydin; susacaktı haykırışlarım. Hani fırtına sonrası güneşle beraber gökkuşağı doğar ya, her yer tatlı bir aydınlığa renklere bürünür adeta işte senin gelişinle isyanımı bastırıp,güneşinle ısıtacaktım yüreğimi gökkuşağınla saracaktım bedenimi, her bir zerrem renkerinle dolacaktı inan bu kez sevinçten ağlıyacaktım. Birlikte Mutluluk şarabı içip, hayata kadeh kaldırıp aşk sarhoşu olacaktık, dokunacaktım tenine hasretimi dindirecektim ilk kez
Ama gelmedin çok bekledim, oysa bende hiç yoktun. Kalbimi kandırdım hep, bu kez kandıramadım anladı, ağladı bensiz ilk defa yüreğimden çıktın son defa
Oysa şarkılarda seni arardım,umutsuzluğumu gökyüzüne serpmiştim, seninle tüm şarkılar güzel gelirdi bana, hasretine dalardı gözlerim,kendimi avutmak için fotoğraflarda arardım seni
Niye benim yanımda değilsin !
Oysa benden başka heryerdesin, bir tek bende değilsin,
Benden Gittin.. Özlemin büsbütün sarıyor bedenimi.
Göz yaşlarım bitti, yenildi yüreğim.
Beklide hiç gelmedin, ben öyle sandım Alışamadım yokluğuna. Belkide isyanım buna
Kimi zaman bir çocuk oldun bende, kapıldım gülüşlerine şımardın hep içimde, kırdın,incittin beni ama hiç kızamadım küsemedim ben sana; Dokunurdun bazen bana kendimi bulurdum o an.. Ama; kaçmaya çalışırdın ! Oysa her sana gelişimde yüreğinde vurgun yerdim hep, ne kadar yakınlaşam bir o kadar uzaklaşıyordun benden, ben senin piyonundum sanki,eline alıp oynadığın oyundaki yedek oyuncundum. Sevmediğine inandıramadım kendimi, yenemedim bendeki seni, suskunluğum, isyanın, sessiz çığlıklarım ulaştımı sana? Sen döktüğüm gözyaşlarımın sebebi olsanda, yüreğimden dökülen şiirlerimin kelimesi, sevdiğim şarkıların hecesi, başrol oynadığım mutlu anılarımın sahnesi oldun.
Yüreginin tozlu raflarındaki en sevdiğin kitabın olmak isterken, beklide hiçbirşeyin oldum
Söylesene ben gerçekten senin neyin oldum ?
Şimdi senden bana öpülmemiş yürek kaldı avuçlarımda, Bir mevsim yaşadığımız bir ömürlük dostluk kaldı sadece .
Seni unutamam unutan sen olsanda,
unutulmayan olmak seni daha bir özel yapıyor.
Ama biliyorum ki .!
Birgün yalnız kalıpta sahil kenarında ufka daldığında gözlerin, işte o an ansızın içine bir sızı girerde yanarsa yüreğin ben geleceğim aklına ,beni hatırlayacaksın , denizde benim gülen yüzüm yansıyacak gözlerine, o an dalından kopmuş mavi bir gül göreceksin , anlayacaksın o zaman senin için neleri feda ettiğimi, nasıl çaba harcadığımı....
anlayacaksın sana verdiğim değeri için titreyecek bir an "Neden böyle yaptım neden, oysa tek suçu beni sevmekti, ben ne yaptım bensizliğe mahkum ettim, neden bunu ona yaptım, o bunları haketmemişti" diyeceksin
kelimeler dökülecek dudaklarından...
Seninle olduğum her anı bir film şeridi gibi akacak gözlerinden, yanaklarını ıslatacak göz yaşların ...
Sadece gözlerim , birde tebessümüm aklında kalacak. Sen mi; ben seni hiç unutamadım ki, beni içine alan o gamzelerini şelaleyi andıran gözlerini hani içinde kaybolduğum,sana vurulduğum işte anla ben senden hiç gitmedim ki ...
Sensizliğe mahkum ettiğin bir yaşamla başbaşayım...
Yüreğimde açtığın yaralar zor iyileşecek,
sensizlik öyle acı ki.....
Benim kırgınlığım yüreğime demir atıp gidenlere
Sen neden üstüne alındın ki !
Bil ki;
Beni Sana Kavuşturacak Tek şeyin ölüm Olduğunu
Bilseydim,
Azrailin Gelmesini Beklemezdim
alıntı
Şimdi kızacaksın yine bana biliyorum,konuşacak bir şeyimiz kalmadı oysa, paylaşacak hiçbir şeyimizde yok olmadı da. Ama ben yinede yüreğimden geçenleri gücüm yettiğince avazım çıktığı kadar sana son defa haykıracağım, İşte karşımdasın gibi seninle konuşuyorum.
Şu an kırgınlığımı yüreğimin tozlu raflarına kaldırdım, sevgimi aldım avuçlarımın arasına ona söylüyorum. Kafa şişirmek değil amacım, hani hep şikayet ederdin ya sana söz bırakmadığım için, işte şimdi bu kez cümleleri kısaltarak aktarıyorum, okuduğunda kelimelerimin burukluğunu hissedeceksin, evet itirafımdır sana, engel olamadım yenildim kalbime sana rağmen sevilmediğimi bilmeme rağmen yenildim işte..Oysa umutlar ekmiştim gökyüzüne sabırla büyütüyordum hasretinde. Şimdi bende kalan koca bir yalan, sensiz dünyam viran olsada susmalıyım, çünkü bugün bende yüreğin onu hoş tutmak istiyorum..
Bir zamanlar yalanda olsa sevdiğine inandığım o anlarda imkansız olsada her rüyaya inanır kendimi sende avuturdum. İçimdeki büyümeyen çocuğa hep seni anlatırdım, düşlerim hep maviydi, aşık olduğum denizimin gökyüzümün rengiydin, bu rengi bir tek sana vermiştim, yüreğine güvercinleri salıvermiştim, tıpkı ütopyamdaki senin bana geldiğin gibi.
O günden beri bende var oldun, hep içimde kor oldun, her geçen gün büyüdün bende hiç değişmeden ve hep korudum seni, içimdeki senli hayallerime inanıp inanmadığına umursamıyorum artık ....
İçimdeki asi, çılgın ve deli bulutumdun benim, bazen celallenir fırtınaya dönüşürdü yüreğin,yağmur olur akardın ruhuma her damlanda bir kez daha tapardım sana, görmezdin sendeki beni, hep hayal ederdim varolmayan öpüşlerini, hayalinle dans ederdim ıslaklıgıma aldırmadan, oysa ıslanan sadece yüreğimdi ....
Ben şimdi sensizlikte üşüyorum, hüzünlerim artıyor sarıyor dörtbir yanımı, benden gidişin, seni kaybedişim, yanlızlığım sarıyor her yanımı. İçim anlamsız sorularla dolu dimağım cevap arıyor....
Bu gün pazar ve ben amaçsız dolaşıyorum sokaklarda köşe başında çiçekçi gördüm, rengarenk gül fidelerini izlerken sen aklıma geldin birden, sahi ne çok severdin gülleri, dayanamadım aldım , sevdamı yükledim her tomurcuğuna yolladım sana açınca beni hatırla benden sana hatıra ...
Sen gideli güneşim farklı doğuyor sanki, gözlerim bir şey görmüyor ki. Hüzün kaplamış her yerimi, inanki o hüzünlerim bile özlemiş seni ,
Gelseydin; susacaktı haykırışlarım. Hani fırtına sonrası güneşle beraber gökkuşağı doğar ya, her yer tatlı bir aydınlığa renklere bürünür adeta işte senin gelişinle isyanımı bastırıp,güneşinle ısıtacaktım yüreğimi gökkuşağınla saracaktım bedenimi, her bir zerrem renkerinle dolacaktı inan bu kez sevinçten ağlıyacaktım. Birlikte Mutluluk şarabı içip, hayata kadeh kaldırıp aşk sarhoşu olacaktık, dokunacaktım tenine hasretimi dindirecektim ilk kez
Ama gelmedin çok bekledim, oysa bende hiç yoktun. Kalbimi kandırdım hep, bu kez kandıramadım anladı, ağladı bensiz ilk defa yüreğimden çıktın son defa
Oysa şarkılarda seni arardım,umutsuzluğumu gökyüzüne serpmiştim, seninle tüm şarkılar güzel gelirdi bana, hasretine dalardı gözlerim,kendimi avutmak için fotoğraflarda arardım seni
Niye benim yanımda değilsin !
Oysa benden başka heryerdesin, bir tek bende değilsin,
Benden Gittin.. Özlemin büsbütün sarıyor bedenimi.
Göz yaşlarım bitti, yenildi yüreğim.
Beklide hiç gelmedin, ben öyle sandım Alışamadım yokluğuna. Belkide isyanım buna
Kimi zaman bir çocuk oldun bende, kapıldım gülüşlerine şımardın hep içimde, kırdın,incittin beni ama hiç kızamadım küsemedim ben sana; Dokunurdun bazen bana kendimi bulurdum o an.. Ama; kaçmaya çalışırdın ! Oysa her sana gelişimde yüreğinde vurgun yerdim hep, ne kadar yakınlaşam bir o kadar uzaklaşıyordun benden, ben senin piyonundum sanki,eline alıp oynadığın oyundaki yedek oyuncundum. Sevmediğine inandıramadım kendimi, yenemedim bendeki seni, suskunluğum, isyanın, sessiz çığlıklarım ulaştımı sana? Sen döktüğüm gözyaşlarımın sebebi olsanda, yüreğimden dökülen şiirlerimin kelimesi, sevdiğim şarkıların hecesi, başrol oynadığım mutlu anılarımın sahnesi oldun.
Yüreginin tozlu raflarındaki en sevdiğin kitabın olmak isterken, beklide hiçbirşeyin oldum
Söylesene ben gerçekten senin neyin oldum ?
Şimdi senden bana öpülmemiş yürek kaldı avuçlarımda, Bir mevsim yaşadığımız bir ömürlük dostluk kaldı sadece .
Seni unutamam unutan sen olsanda,
unutulmayan olmak seni daha bir özel yapıyor.
Ama biliyorum ki .!
Birgün yalnız kalıpta sahil kenarında ufka daldığında gözlerin, işte o an ansızın içine bir sızı girerde yanarsa yüreğin ben geleceğim aklına ,beni hatırlayacaksın , denizde benim gülen yüzüm yansıyacak gözlerine, o an dalından kopmuş mavi bir gül göreceksin , anlayacaksın o zaman senin için neleri feda ettiğimi, nasıl çaba harcadığımı....
anlayacaksın sana verdiğim değeri için titreyecek bir an "Neden böyle yaptım neden, oysa tek suçu beni sevmekti, ben ne yaptım bensizliğe mahkum ettim, neden bunu ona yaptım, o bunları haketmemişti" diyeceksin
kelimeler dökülecek dudaklarından...
Seninle olduğum her anı bir film şeridi gibi akacak gözlerinden, yanaklarını ıslatacak göz yaşların ...
Sadece gözlerim , birde tebessümüm aklında kalacak. Sen mi; ben seni hiç unutamadım ki, beni içine alan o gamzelerini şelaleyi andıran gözlerini hani içinde kaybolduğum,sana vurulduğum işte anla ben senden hiç gitmedim ki ...
Sensizliğe mahkum ettiğin bir yaşamla başbaşayım...
Yüreğimde açtığın yaralar zor iyileşecek,
sensizlik öyle acı ki.....
Benim kırgınlığım yüreğime demir atıp gidenlere
Sen neden üstüne alındın ki !
Bil ki;
Beni Sana Kavuşturacak Tek şeyin ölüm Olduğunu
Bilseydim,
Azrailin Gelmesini Beklemezdim
alıntı
