Yalnız vakit geçirmeyi sevmek bir hastalık mıdır?

Bu kişilikle alakalı. İçe dönük ve dışa dönük olarak 2 ye ayrıldı. Sonra istediği zaman dışa dönük olarak 3 tip olduğunu savunanlar var. İçedönük insanların yalnızlığı seçmesi anormal değil. Unutmamak gerek dünya devi firmaların ceoları genelde içe dönüktür yazıyordu.

Benim oğlum da küçük iken legolarıyla, kamyonlarıyla, oyuncaklarıyla yalnız başına oynamayı çok severdi. Ama bir sıkıntı doğurmadı bu yalnızlık.
Okudu, hukuk bitirdi ve çok da güzel bir meslek sahibi oldu. Yani yalnızlık çok da kötü bir şey olmasa gerek, tabii ki toplumdan tamamen kopmamak ve arkadaş ve akrabalardan uzaklaşmamak kaydı ile.

Evleneceğim falan yok nasılsa ileride yalnız mı yaşasam huzurevine mi yerleşsem ne yapsam bilemedim .

kaliteli yalnızlık sahte kalabalıklardan iyidir.....

Yalnızlığı Kabullenemiyorum ama arkadaşlıklarım da kısa sürüyor, katlanamıyorum.

Evlilik desen sıkıntı yaşarım stres yaşama ihtimalim %100
Eski sevgilimle de öyle oldu

Hem yalnız olmak istemiyorum hem de arkadaşlıklarım kısa zamanda sonlanıyor anlaşmazlıklar uyumsuzluk
Ve benim psikolojimin rahatlaması için sık sık yalnız kalmak istememden

Çok denedim olmuyor
yaşım 33
çocuk sayılmam
Psikiyatrik engelliyim

Çok kıskanıyorum

İnsanlarla birlikteyken yalnız kalmak istiyorum, yalnız kalınca da bu durumdan şikayetçi oluyorum

Bıktım bu durumdan

Bilgisayarım ve internet olduğu sürece yalnız kalmayı kafaya takmıyorum. Ben ilk önce ağır depresyon atakları geçirene kadar çok sosyaldım, inanılmaz ağzım laf yapardı. Sonra yine debresyonlar ve manik ataklardan sonra 14 yıl önce bipolar teşhisi aldıktan sonra içe dönük oldum. Şu an hiç arkadaşım yok. Üniversitede de mahallede de tek tabancayım. 14-15 aydır remisyondayım. Artık eskiye yönelik daha iyiyim. Mahallede komşulara selam verip alıyorum. İnsanlar çok garipsiyor. Şu ana kaadar hiç seslenmeyen ben ne olduda selam veriyor diye acayip acayip bakıyorlar. Bunların hepsi canı cehenneme. Şu an iyiyim ve iyileşeceğim. Şu an yeni bir ben oluşturuyorum. Gelecek benim için harika olacak. Bipolar hastaların %15'i bir daha hiç hastalanmayacak şekilde tamamen iyileşir. Ve ben bu yüzdede olacağım.

Normal şartlarda, bir insan evlenir.

Üniversiteye başladığımda annem hep sosyalleşmem için teşvik ediyordu. Ortamlara girmeye alışık olmadığım için sohbet sırasındaki kusurlarıma odaklanıyor ve niye ben diğerleri gibi sosyal değilim diyordum. Şu an 1.sınıf bitmek üzere ve annem bu durumu kabullendi. Ben de bu konuyu takmıyorum artık.

sosyalleşme içgüdüsü zayıflayan kişilerde görülür.

Ben antisosyal bir bireyim. Hastalığımdan mıdır bilmiyorum, yanımda biri olmasından rahatsızım. Sürekli yalnız kalmak istiyorum ama maalesef türümüzde sosyallik önemli birşey. Ama birşeylerden zevk alamıyorum artık. Bilemiyorum bir sürü belirti var. Kafam allak bullak. Keşke biri bu beynimi sıfırlasa yaşamak işkence gibi geliyor. Herkes için şifa diliyorum. Bu durumlara düşmeyenler anlamazlar. Psikolojik rahatsızlık insanı bitiren bir numaralı hastalık.

Benim de kafam karışık emekli olayım mı olmiyim mi evlenmeli miyim bekar mi kalmaliyim
Yalnızım akraba da yok arkadaş da yok
15 yıldan fazladır durum böyle

@Micro123, yazdığınız gibi 15 yıldan fazladır durum aynı ise böyle yaşamaya alışmışsinizdir