selam..
selamlar herkese.
doğduktan kısa bir süre sonra ateşli bir hastalık geçirdiğimden dolayı sağ kulağım %90 kayıp ,sol kulak %30 veya 35 ağırlıklı ince veya tiz sesler kötü.
konuşmamda kötü.s ile ş harfini beceremiyorum.r yi diyorum ama ii değilmiş.
konuşmam birazda peltek gibi sanırım.ilkokul ortaokul lise üniversite böyle idare ettim.işitme cihazı yoktu kullanmak istemedim.yaş ilerledikçe hiç insan kullanamıyor.hele itü elektronik haberleşme mühendisliği bölümünü kazanınca..hiç kullanmak istemedim.bir tane aldık üniversitede okurken hazırlık.baktım ingilizce öğrenmekte baya zorlanıyorum.fakat kullanamadım psikolojik nedenlerden dolayı.oldukça stresli günler oldu sayılır.zaten ilk orta lise üniversite hep stresli sıkıntılı geçti.hele türkçe ve edebiyat derslerinden nefret ederdim..okuma sırası hele bana gelince bir de. malum konuşmada kötü.s yi t ş yi ç olarak söylüyorum.bir kaç harfide yutuyormuşum heralde.
okuldan kaytardığım günler hep türkçe ve edebiyat derslerinin olduğu günler olmuştur..herşeye rağmen üniversiteyi bitirdim ve elektronik haberleşme mühendisi oldum..dms sınavına girerek ptt başmüdürlüğünde elektronik mühendisi ve ilk günde servis sorumlusu olarak göreve başladım.ailem sevindi..demekki bir şeyler başarabiliyormuşum galiba..
fakat bir kaç sene sonra cihaz kullanmamanın verdiği sıkıntı iş hayatımı biraz etkilemeye başladı.yani kariyer açısından değilde daha fazla stresli olmaya başladım...işe başladıktan 5 sene sonra digital cic cihaz aldım..hatta hastanedeki doktor bir değil 2 kulağada alalım dedi..ben de yuh dedim..birine alışalım sonra bakarız...
işe cihazsız başladım...5 sene sonra işe cihazla geldim...hayatımın en zor günleriydi...sanki vebalı bir insanmışım gibi hissettim...insanlar tanıdıklarım şaşırdılar..şaşkınlık içindelerdi..hiç düşünemiyorlardı konuşmamın neden bozuk olduğunu...anladılar artık...biraz mesafe konulacak bir insan olduğumu farkettiler galiba...2 yıldır kullanıyorum...idare eder..haa bu arada 2. cihazada ihtiyacım yok dadeğil...
yalnız hissediyorum kendimi..burda neden olmasın tanışalım konuşalım...
aklıma başka ne geliyor...yaşım 33 ...artık evlenmek istiyorum diye düşünüyorum..3 4 tane kız baktık..ama bence cihaz kullanmam ve konuşmamın % 100 ii olmaması dezavantaj oldu diye kendime kızıyorum veya öyle mazeret buluyorum.
şimdilik aklıma gelenler bunlar ..aklıma geldikçe yazıcağım...
selamlar herkese.
doğduktan kısa bir süre sonra ateşli bir hastalık geçirdiğimden dolayı sağ kulağım %90 kayıp ,sol kulak %30 veya 35 ağırlıklı ince veya tiz sesler kötü.
konuşmamda kötü.s ile ş harfini beceremiyorum.r yi diyorum ama ii değilmiş.
konuşmam birazda peltek gibi sanırım.ilkokul ortaokul lise üniversite böyle idare ettim.işitme cihazı yoktu kullanmak istemedim.yaş ilerledikçe hiç insan kullanamıyor.hele itü elektronik haberleşme mühendisliği bölümünü kazanınca..hiç kullanmak istemedim.bir tane aldık üniversitede okurken hazırlık.baktım ingilizce öğrenmekte baya zorlanıyorum.fakat kullanamadım psikolojik nedenlerden dolayı.oldukça stresli günler oldu sayılır.zaten ilk orta lise üniversite hep stresli sıkıntılı geçti.hele türkçe ve edebiyat derslerinden nefret ederdim..okuma sırası hele bana gelince bir de. malum konuşmada kötü.s yi t ş yi ç olarak söylüyorum.bir kaç harfide yutuyormuşum heralde.
okuldan kaytardığım günler hep türkçe ve edebiyat derslerinin olduğu günler olmuştur..herşeye rağmen üniversiteyi bitirdim ve elektronik haberleşme mühendisi oldum..dms sınavına girerek ptt başmüdürlüğünde elektronik mühendisi ve ilk günde servis sorumlusu olarak göreve başladım.ailem sevindi..demekki bir şeyler başarabiliyormuşum galiba..
fakat bir kaç sene sonra cihaz kullanmamanın verdiği sıkıntı iş hayatımı biraz etkilemeye başladı.yani kariyer açısından değilde daha fazla stresli olmaya başladım...işe başladıktan 5 sene sonra digital cic cihaz aldım..hatta hastanedeki doktor bir değil 2 kulağada alalım dedi..ben de yuh dedim..birine alışalım sonra bakarız...
işe cihazsız başladım...5 sene sonra işe cihazla geldim...hayatımın en zor günleriydi...sanki vebalı bir insanmışım gibi hissettim...insanlar tanıdıklarım şaşırdılar..şaşkınlık içindelerdi..hiç düşünemiyorlardı konuşmamın neden bozuk olduğunu...anladılar artık...biraz mesafe konulacak bir insan olduğumu farkettiler galiba...2 yıldır kullanıyorum...idare eder..haa bu arada 2. cihazada ihtiyacım yok dadeğil...
yalnız hissediyorum kendimi..burda neden olmasın tanışalım konuşalım...
aklıma başka ne geliyor...yaşım 33 ...artık evlenmek istiyorum diye düşünüyorum..3 4 tane kız baktık..ama bence cihaz kullanmam ve konuşmamın % 100 ii olmaması dezavantaj oldu diye kendime kızıyorum veya öyle mazeret buluyorum.
şimdilik aklıma gelenler bunlar ..aklıma geldikçe yazıcağım...
)