konuyu doğru yere mi açtım bilmiyorum.
benim bir yeğenim var. anne karnında oksijensiz kaldığından dolayı spastik özürlü. şu an 13 yaşında. doktorlar yürüme ihtimali çok yüksek diyorlar, umutla bakıyorlar; ama yürümeye çalışırsa! malesef bizim oğlan hiç kıpırdamıyor. her ihtiyacını ailesinden bekliyor. ailesi istediğini yapmayınca saatlerce ağlıyor sonra hastalanıyor. tembelleşti iyice yürümeyi istemiyor gibi sanki. psikologlar, rehabilitasyon hocaları ailesi ..hiç kimse ikna edemiyor. oğlum yürüsene diyoruz, amaan bağane diyor. çok da fırlama bir şey. laf yetiştiremiyoruz.
etrafınızda ya da kendinizde ikna edilip yürümeyi başaran biri var mı? işin sırrı ne? onu ikna edebilecek damar cümleler arıyorum.
benim bir yeğenim var. anne karnında oksijensiz kaldığından dolayı spastik özürlü. şu an 13 yaşında. doktorlar yürüme ihtimali çok yüksek diyorlar, umutla bakıyorlar; ama yürümeye çalışırsa! malesef bizim oğlan hiç kıpırdamıyor. her ihtiyacını ailesinden bekliyor. ailesi istediğini yapmayınca saatlerce ağlıyor sonra hastalanıyor. tembelleşti iyice yürümeyi istemiyor gibi sanki. psikologlar, rehabilitasyon hocaları ailesi ..hiç kimse ikna edemiyor. oğlum yürüsene diyoruz, amaan bağane diyor. çok da fırlama bir şey. laf yetiştiremiyoruz.
etrafınızda ya da kendinizde ikna edilip yürümeyi başaran biri var mı? işin sırrı ne? onu ikna edebilecek damar cümleler arıyorum.