3 Aralık engelliler için kutlama günü değil farkındalik günüdür. Sorun şu ki bu farkındalik sadece 3 aralığa sığdırıldiğı müddetçe geriye kalan 364 günün hiç bir önemi kalmamış oluyor. Dolayısıyla bizler meşhur olmak için değil, bizlere verilen hakların uygulanmasını sağlamak amacı ile güncelliğimizi korumamız gerektiğini düşünüyorum. İçinde bulundugumuz durum ne olursa olsun gelecek kaygısı çekmeden, yaşama mutlu, huzurlu ve umutlu bir şekilde sarılmak adına devletin varlığını ve gücünü bir gün değil bir ömür görmek istediğimizin bilinmesini, bu anlamda da bizimde birlik olmamız gerektiğini düşünüyorum. Sınıfı, konumu, engeli ne olursa olsun her engellini eşit yaşam şartlarına sahip olmasını ve artık vaad edilen her sözün uygulanmasını istiyoruz... Belki beden dilimiz bunu yapmaya müsait değil ama sosyal medyanın gücünü kullanabiliriz. Kişiselleştirmeden hepimiz için bu şuurda yapabileceğimiz neler var sizce ???
Bağımsızaca karar verip bunu uygulayabiliyor muyuz ?
Ailenizden birine bir şey olduğu zaman tek başınıza kaldığınız da ben tek başıma yaşayabilirim diyebiliyor musunuz ?
Hayat standartımızın istediğimiz seviye de olması için ihtiyaç duyduğumuz şeyler nelerdir ?
Engellilere yönelik hizmet veren rehabilite merkezlerinden verilen hizmetlerden ne derece faydalanabiliyoruz ? Verilen hizmet bizi tam anlamıyla geleceğe hazırlıyor mu ?
Engellilerin istihdamı için iş koçları tayin edileceği beyan edilmişti. Uygulamaya geçip geçmediği konusunda bilgim yok ama bu mantıktan yola çıkarak tuik verilerinde kayıtlı engelli bireylerin, görevlendirilecek kişiler tarafından, aile hekimi gibi düşünelim her bölgeden yada beldeden engellinin psikolojik destek alması ve bilinçlenmesi için psikolog hekimlerin ve buna bağlı alt birimlerin oluşturulması ve bu anlamda nasıl aile hekimleri hasta sayısını artırmak için seferber oluyorsa, bu anlamda görev yapacak kişilerinde engellilerin sorunları ile birebir ilgilenmesi ve 2., 3. şahıslar olmadan engelli sorunlarının çözülebilceğini düşünüyorum. Aileden sorumlu hekimler nasıl olabiliyorsa englellilerden sorumlu ve varlığı hissedilen hekimlerin de olması gerekmez mi?
Bağımsızaca karar verip bunu uygulayabiliyor muyuz ?
Ailenizden birine bir şey olduğu zaman tek başınıza kaldığınız da ben tek başıma yaşayabilirim diyebiliyor musunuz ?
Hayat standartımızın istediğimiz seviye de olması için ihtiyaç duyduğumuz şeyler nelerdir ?
Engellilere yönelik hizmet veren rehabilite merkezlerinden verilen hizmetlerden ne derece faydalanabiliyoruz ? Verilen hizmet bizi tam anlamıyla geleceğe hazırlıyor mu ?
Engellilerin istihdamı için iş koçları tayin edileceği beyan edilmişti. Uygulamaya geçip geçmediği konusunda bilgim yok ama bu mantıktan yola çıkarak tuik verilerinde kayıtlı engelli bireylerin, görevlendirilecek kişiler tarafından, aile hekimi gibi düşünelim her bölgeden yada beldeden engellinin psikolojik destek alması ve bilinçlenmesi için psikolog hekimlerin ve buna bağlı alt birimlerin oluşturulması ve bu anlamda nasıl aile hekimleri hasta sayısını artırmak için seferber oluyorsa, bu anlamda görev yapacak kişilerinde engellilerin sorunları ile birebir ilgilenmesi ve 2., 3. şahıslar olmadan engelli sorunlarının çözülebilceğini düşünüyorum. Aileden sorumlu hekimler nasıl olabiliyorsa englellilerden sorumlu ve varlığı hissedilen hekimlerin de olması gerekmez mi?
