Merhabalar
Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.
Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.
Yolda sokakta engelliye yardımcı olmaya çalışan insanlara karşı tavrımız nasıl olmalı
- Konbuyu başlatan PURHAPS
- Başlangıç tarihi
Tabiki teşekkür ederiz. Ancak arabasıyla yanında durup gideceğin yere bırakmak isteyen, çantanı taşımak isteyen insanlar oluyor bazen. Bu insanlar i tanımadığınız için yardım tekliflerini kabul etme konusunda tereddüt yaşamıyoruz mutlaka. Reddettiginiz zaman belkide gerçekten yardım sever bir insandı kabalik mi ettim diye çelişki de kalmak mümkün. Diğer taraftan toplumsal bir değerlendirme yaparsak istismara uğrayan engelli sayısında çok fazla
duruma-zamana-mekana-şartlara göre tavır değişebilir...
Yardım istemeyen birine yardım etmeye kalmak kibarlık değil,kabalık aslında.Bir insan ister engelli olsun ister olmasın,bir işi kendisi yapamıyorsa yardım istemesini bilir elbette.Reddettiğim halde bile ille yardım edeceğim diye yapışması tacize uğramış hissi uyandırıyor insanda.Normalde kaba davranmak istemem ve kibarca redderim ama bazen sinirleniyorum ve bu gibi kişileri tersliyorum.İnsanlar nerde ne zaman yardım etmeleri gerektiğini bilmeliler.
Melike çok haklısın. Yardım istemeden veya yardıma ihtiyacın olmadığını söylediğin an ısrar edilmemesi gerekir. Keşke insanların hepsi iyi niyetli olsa da hiç kimse bu tür olasılıkları düşünmek zorunda kalmasak. Organ mafyası var, sapığı var hırsızı var arsizi var malesef. Allah korusun cümlemizi
İyi bişey yardım etmeleri ama ben şahsen insanların bize acıdığı için yardım etmelerini istemiyorum o acıma bakışı beni deli ediyor
İstanbul'da bir hipermarketten çıkıp arabama binmiştim. Kapıda kucağında bir torba kömürle ayakta zar zor duran iki büklüm yaşlı bir kadın gördüm.
Bir torba kömürle durduğuna göre evi yürüme mesafesinde olmalıydı, çekip gidemedim. Arabana inerek yaşlı kadının yanına gittim.
-- Teyzeciğim yardım edebilir miyim, evinize bırakabilirim dedim.
-- Sağol evladım Allah razı olsun çok iyi olur dedi.
Ben kucağındaki o bir torbaya sarılacakken önüme düşüp beni en az 10 torba olan bir kömür yığınının yanına götürdü.
Önce bir şaşkınlıktan sonra artık yok denemeyeceğinin farkındalığıyla yapıştım kömür çuvallarına
Allahtan aracın bagajı genişti, hepsini taşıdıktan sonra teyzeyi de ön yolcu koltuğuna oturttum evi göstersin diye.
Git git aha geldik demez kadın, yürüme mesafesi derken kesin bir 10 km lik yolculuktan sonra evine ulaştık.
Bi de ne göreyim evde hiç kimse yok, iş başa düştü.
O kömürleri tekrar arabadan teyzenin gösterdiği yere taşıyıp istifledim, bi Allah razı olsunu alıp arabaya bindim.
Pişman mıyım, elbette hayır, ama şöyle düşündüm;
O kadar torba kömürü o kadar mesafeye zaten bu yaşlı kadın taşımayacaktı bu imkansızdı, mutlaka birileri ya da güvendiği bir yer vardı. Bu düşünceyle birazcık enayi gibi hissettim kendimi o kadar. Yoksa gerçek bir yardım olacaksa akşama kadar emrinde çalışabilirdim öyle iki büklüm bir teyzenin.
Yorgunluğuma, kömür tozu karışımı ter içinde kalmış madenci suratıma mı yansam, üstümün başımın arabanın bagajının kömür karasına mı bilemedim
Bir torba kömürle durduğuna göre evi yürüme mesafesinde olmalıydı, çekip gidemedim. Arabana inerek yaşlı kadının yanına gittim.
-- Teyzeciğim yardım edebilir miyim, evinize bırakabilirim dedim.
-- Sağol evladım Allah razı olsun çok iyi olur dedi.
Ben kucağındaki o bir torbaya sarılacakken önüme düşüp beni en az 10 torba olan bir kömür yığınının yanına götürdü.
Önce bir şaşkınlıktan sonra artık yok denemeyeceğinin farkındalığıyla yapıştım kömür çuvallarına
Allahtan aracın bagajı genişti, hepsini taşıdıktan sonra teyzeyi de ön yolcu koltuğuna oturttum evi göstersin diye.
Git git aha geldik demez kadın, yürüme mesafesi derken kesin bir 10 km lik yolculuktan sonra evine ulaştık.
Bi de ne göreyim evde hiç kimse yok, iş başa düştü.
O kömürleri tekrar arabadan teyzenin gösterdiği yere taşıyıp istifledim, bi Allah razı olsunu alıp arabaya bindim.
Pişman mıyım, elbette hayır, ama şöyle düşündüm;
O kadar torba kömürü o kadar mesafeye zaten bu yaşlı kadın taşımayacaktı bu imkansızdı, mutlaka birileri ya da güvendiği bir yer vardı. Bu düşünceyle birazcık enayi gibi hissettim kendimi o kadar. Yoksa gerçek bir yardım olacaksa akşama kadar emrinde çalışabilirdim öyle iki büklüm bir teyzenin.
Yorgunluğuma, kömür tozu karışımı ter içinde kalmış madenci suratıma mı yansam, üstümün başımın arabanın bagajının kömür karasına mı bilemedim
sokakta kaza geçirdiniz, kimse yardım etmesin mi... Bence bunun engellilikle alaksı yok insanlıkla alakası var. engelliye yardım-engelsize yardım diye bir şey yok yardım var, iyilik var, salih amel var.....
kötüye kullananlar çıkabilir diye insanlığımızdan vaz mı geçelim yaaani.
kötüye kullananlar çıkabilir diye insanlığımızdan vaz mı geçelim yaaani.
Elbette engelli-engelsiz farketmez, yardıma ihtiyacı olması yeterli.
Birkaç kez enayi yerine konmak da yüreği güzel insanları beklentisiz vermenin zevkinden mahrum bırakamaz.
İyilik yap denize at, balık bilmezse Halık bilir demiş atalarımız.
Birkaç kez enayi yerine konmak da yüreği güzel insanları beklentisiz vermenin zevkinden mahrum bırakamaz.
İyilik yap denize at, balık bilmezse Halık bilir demiş atalarımız.
ama her insana da güvenmemek gerek
UnFeeLinq, keşke bizler abartiyor olmuş olsaydık. ... Engelli bireylere , zihinsel engellilerde dahil , cinsel istismar yapıldığı vakaların bizim ülkemizde dünya ülkelerinin çoğundan daha fazla rastlanmaktadır ki , iyi ki müslüman bir ulkeyiz diye insanın şükredesi geliyor? ?? Dawn sendromlu bir Ergen'in komşusu tarafından istismara uğrayıp ailesine soyleyemedigi için gebe kalıp , çocuk dünyaya getirdiğini duyduktan sonra ben iyi niyetimi kaybettim açıkçası
Cok güzel bir konuya değinilmiş belkide tartışma konusu bile olabilir bu esnada bütün arkadaşlarımın farklı farklı yorumlarına katılıyorum ve sonderece saygıduyuyorum, tartışma olacak bir konu deyildiki diyenlerimiz olmuştur bence, herneyse nezaketen yoruma katılacağım, bir insana ôzelikle hata götürmüyen engelli arkadaşlarıma yardım edebilmek azda olsa bir ciddiyet ve profosyenellik gerektirir
kanısındayım, tabiki yardımlaşmak yüce dinimizin enbüyük emir ve isteklerinden, fakat engellileri okadar cok sômürüyorlarki adeta bir engelliye ölüymüş gibi davranıyorlar, bu cok can sıkıcı bir durum, kendisine bakamıyan insan nasıl bir engelliye yardım edebilir, yolda düşse bile bir engelli ilk önce cevreme bakar varsa görevli veya gözüm ileşirse cüsseli güvene bilecegim birine ondan yardım isterim
kanısındayım, tabiki yardımlaşmak yüce dinimizin enbüyük emir ve isteklerinden, fakat engellileri okadar cok sômürüyorlarki adeta bir engelliye ölüymüş gibi davranıyorlar, bu cok can sıkıcı bir durum, kendisine bakamıyan insan nasıl bir engelliye yardım edebilir, yolda düşse bile bir engelli ilk önce cevreme bakar varsa görevli veya gözüm ileşirse cüsseli güvene bilecegim birine ondan yardım isterim
Bir Çok Defa İhtiyacım Olmadığı Halde Yoldan Karşıdan Karşıya Geçmişliğim Vardır. Bilirim ki Bana Ettiği Yardım Yüzünden Gece Mışıl Mışıl Uyuyacak. Hayallerini Yıkmak İstemem. O Gittikten Sonra Tekrar Karşıya Geçmek Zorunda da Olmasam...
