Zihinsel engelli babam için rapor çıkarmak ve durumu hakkında yapılabilecekler!?

Arkadaşlar merhaba babam 62 yaşında zihinsel engelli. 3 4 yaşlarında yüksek ateşli havale geçirmesi sebebiyle erken müdahale yapılamadığından böyle olmuş. Askerlik çağında gatadan rapor alınmış ve askerden muaf sayılmış. Ozaman verilen rapora 2 sene önce baktığımda yıpranmış durumdaydı ailem ne işe yarar bilmediği için önemsememiş ve yenilenmemiş. 2 sene önce yenilemek için hastaneye başvurduğumuzda rapor vermedikleri gibi elimizdeki eski raporuda aldılar. Yani annemden almışlar ben yoktum o sırada. Ve rapor çıkmamış. Hadi herkese vermiyorlar diyelim ama babamla aynı durumda olan 20 yaşlarında bir tanıdığımız var onun raporu var. Ben bu haklardan yararlanmak istiyorum üniversite okuyorum burs başvurularında veya bazı indirimlerde. Ayrıca babam nerede ne konuşup ne konuşmayacağını bilmiyor doğal olarak. Bir gün bir şey olur karakola düşerse raporu yok diye sıkıntı çıkabilir diye endişeliyim. Ben evdeyken çok problem olmuyor benden çekiniyor taşkınlık fazla çıkarmıyor çocuk gibi çünkü. Ama ben yokken annemle ablama zorluk çıkartıyor hiç söz dinlemiyor. Babama babalık yapmaya çalışıyorum birşeyleri öğretmeye anlatmaya çalışıyorum ne yapması ne demesi ne dememesi lazım gibi insanların içinde ve ona evde annemlerin başında kalmasını onları koruması gerektiğini söylüyorum 15 yaşlarımdan beri. Çünkü bazen sabah kaçıp gidiyor akşama kadar gelmiyor merak ediyoruz. Haftada 1 mevlana vakfı var burada oraya gidip akşamları yemek yiyip namaz kılıyor sonra orada kalıyor gece eve gelecek araç yok diye. Vakıf güvenli sorun yok fakat annemle ablamı evde yalnız bırakıyor ve başına birşey gelse haberimiz olmayacak. Bunları aşılamaya çalışıyorum tabi ne kadar etki ederse. Zamanında babannemlerde annemde eğitim bilgi olmadığı için onu eğitmeyi denememişler bile. Bense bunu büyüdükçe farkına vardıkça deneyimledim elimden geldikçe bir şeyler yapmaya çalışıyorum. Size sorum raporu nasıl alabiliriz. Bir öneriniz yorumunuz varmı.

hey gidi büyükler her o haldeki bir insanı evlendirmek eski iinsalar diyecez gerçi taktiri ilahi onu evlendiren memurda hatalı
öncelikle hastalığının nedenini ve teşhisini koydurun rapora muracat etmeden elinizde epikrizleriniz hepsi olsun yanlız babanız için vasi istenecek annenizin elinden raporları allan kim biliyormusunuz babanıza vasi atanmışmı bilginiz varmı
Hastanenin elinizden rapor alıması doğru değil muracat etmişinizdir dosyaya konmuştrur muracat bitmemiştir veya ordaki personel kaybetti unuttu
ilk yapmanız gereken babanızın hastalığının resmileştirmek sonra sağlıkkuruluna muracat edip rapor almak zihinsel sorunları kendi adına karar veremeyecek düzeyde görülürse vasi tayini istenecek

ALLAH kolaylık versin sanada zihin açıklığı versin

babanızı evlendiren kimse büyük sevap almıştır bir insana en iyi ailesi bakar tebrikler

Seve seve bakıyoruz doğru fakat birde bunun annemle biz tarafından düşünsen. Biz babamız arkamızda diyemeden büyüdük veya babamızla dertleşemeden normal bir sohbet etmeden hadi ablamla kendimi geçtim. Annem yıllarca ona ve bize bakmak zorunda kaldı babannemden eziyet görerek. Babam çocuk gibi sonuçta evlendirin beni diye baskı yapıyormuş hep onlarda kurtulmak için evlendirmişler.

Annemde görücü usulü üvey annesinin eziyetlerinden kaçarım diye düşünürken babannemin eziyetleriyle ve böyle bir hayatla buluşmuş. Böyle durumdaki bir insanı evlendirmek çok büyük hata. Bunu yaşamadan kimse çok iyi anlayamaz aslında. Çok zorluklarını çektim büyürken bunun annem arkandan gelecek kimsen yok oğlum başını belaya sokma kimseye ses çıkarma kavga etme diyerek büyütmek zorunda kaldı.Haklı olduğum yerde bile çocukken susardım tartışmaya kavgaya girmezdim kendimi savunmak için. Bunun sonuçlarını şimdi anlıyorum ve elimden geldiğince düzeltmeye çalışıyorum tabi ama ne kadar olursa. Sizden ricam biraz empati yapmanız.

Beylikduzu
teşekkür ederim sizin yazınızı görmeden önce sağlık kurulundan randevu aldım. Babamın mahallesinden tanıdığı bir arkadaşı burada başhekim yardımcısıymış ve sağlık kurulundan randevu alırken onun ismini gördüm ve aldım.Babamın durumunu en iyi bilenlerden birisiymiş mahalleden arkadaş oldukları için. 26 eylülde gideceğiz bakalım. Bu arada hastalığı resmileştirmek için ne yapabiliriz sağlık kuruluna gitmeden nereye gitmeliyiz. Psikiyatriden randevu alalımmı?

hiç elinizde hastalığı konusunda kayıt yokmu ilaç kullanımı daha önce konmuş teşhis madem başhekim yardımcı tanıdık çıkmış sorun ona heyet günü çok doktor dolaşmanız gerekecek evet psikiytri ve sanırım noroloji havale sonucu diyorsunuz beyin foksiiyonlarından mr da istenebilir
daha önce konan teşhis varsa hanki hastaneye gitmiş ise ordan alın yada mr çekilmiş ise

Babanıza kızmayın onun hatası yok o bir çocuk hata büyüklerin
o yüzden oku hem kişi olarak hemde meslek olarak elinde imkanın olsum sadece okuma yaşadıklarınıda düşün aileni unutma

Hangi hakla babama kızabilirim ki. Bunun sorumlusu babaannemle dedem. Onlara benim tepkim. Ben bu durumu kavrayamadan dedem vefat etti bende güzel anıları vardı büyüyene kadar yine seviyorum dedem sonuçta fakat şimdi anlıyorum bana ve ablama yaptıkları en büyük kötülüğü. Bir annenin bir babanın engelli çocuğu olmasını anlarım. Ama engelli bir bireyin çocuğu olarak doğmak bambaşka. Bu yaşta kendimi düşünüp hayatıma bakacağım yerde babama karşı sorumluluklarım var o benim çocuğummuş gibi. Eskiden teşekkür etmek kibarca bir şey istemek ağzı kapalı yemek yemek düzgün kelime kurmak nedir bilmezdi hiç bir şey öğretilmemişti çünkü hepsini bir yandan okurken bir yandan kendim yaptım benim canımdan bir parça çünkü her ne kadar böyle bir durumda olmamış olmayı istemiş olsamda babam içimden gelerek yaptım yapıyorum. Fakat belli başlı şeyleri değiştirmek mümkün olmuyor. Bu yüzden çok yıprandım kafa yapısı olarak. Meslek lisesinde okudum ortaokulda ders çalışmayarak hata yapmamın sonucu olarak endüstri müh. okuyorum şimdi fakat yerleştiğim sene sevinemedim ailemin çevrenin benden yüksek beklentisi yüzünden içime kapandım aylarca evden dışarıya adım atmadım kimseyle konuşmadım. Şimdi yavaş yavaş aşmaya başladım bunu. Onu geçtim bu sorunlar yüzünden hiç bir insana tahammülüm bile yok arkadaşlık ilişkilerinin üstüne düşecek enerjim yok. Bir sorun mu oldu o insanı kesip atıyorum. Kaldıramıyorum çünkü daha fazla derdi düşünceyi. Hani para mutluluk getirmez derler ya hiç inanmıyorum. En azından mutsuzluk getirmez sorunlarımdan bir tanesi eksilmiş olurdu. Her şeyi kafaya takıyorum her şeyi ben düşünmek zorundayım hesaplamak zorundayım. Hani ailede babalar yapar ya bunu ben liseye başladığımdan beri yapıyorum. Bu yapma ozaman denilebilecek bir şey değil. Hani insanlar çocukları olduğunda hayatının herşeyi çocukları olur ya benimde öyle tek fark bir anda bilinçli olmamış aklım erdikçe olmuş. Doğduğumda bu sorumluluklara sahipmişimde büyüdükçe onları yerine getirmeye başlamışım gibi. Babam bu dünyada herşeyden çok sevdiğim tek insan. Kolay kolay yıkılmayan biriyim derim ama ona birşey olsa dayanamam kaldıramam.