Merhabalar
Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.
Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.
Ailesiz, yalnız kalma korkusu...
- Konbuyu başlatan EsRaNaS
- Başlangıç tarihi
Bende düşünürüm acaba ailem olmasa bu kadar pozitf olabilir miyim diye? Güçlüyüm bunun farkındayım bir şekilde yaşamımı idame ettiririm fakat bu kadar hayata pozitif bu kadar neşeli olamazdım sanırım. Onlar benim neşe kaynağım. Herşeyim. Allah ailemden ayırmasın beni (Amin)
bende düşünüyorum yalnız yapabilir miyim diye ewet yaparım güçlüyüm ama zor bişey bu.kimi zaman yanlız kalmayı sewiyorum ama bı yere kadar ondan sonra sıkılır insan derdini paylşıcağı omzuna yaslanacağı brini arar
bazen kardeşlerimde kalmaya gdiyorum her türlü imkan rahtlığı sağlıyorlar ama birde bana sorun ewe geldim mi sanki dünyalar benim oluyo allah kimseyi ewinden ailesnden ayırmasın rabbim bülbülü altın kafese koymuşlar illede vatanım demiş hesabı
bazen kardeşlerimde kalmaya gdiyorum her türlü imkan rahtlığı sağlıyorlar ama birde bana sorun ewe geldim mi sanki dünyalar benim oluyo allah kimseyi ewinden ailesnden ayırmasın rabbim bülbülü altın kafese koymuşlar illede vatanım demiş hesabı
mrb.arkadaşlar ben de katılıyorum sizlerin düşüncelerine bende yanlız yaşıyor sayılırım ablam yan tarafımda oturuyor küçük yeğenimde geceleri geliyor ama işten döndüğümde bir kaç saat yanlız kalınca üzülüyorum bende allah yanlız yaşayan herkese yarım etsin..
Dünyada Yolcu gibi Yaşamak...
BUGÜN KOŞU MEYDANI YARINSA KAZANMA GÜNÜDÜR...
VARILACAK YER CENNET VEYA CEHENNEM’DİR..
BUGÜN KOŞU MEYDANI YARINSA KAZANMA GÜNÜDÜR...
VARILACAK YER CENNET VEYA CEHENNEM’DİR..
Y.Irmak...Canım benim... Gel şu söylediğini masaya yatıralım...
Hedef olmayı sen seçtin...
Ne demek "ailemle kalma korkusu?" Yazıklar olsun sanaaa...Onlar ki senin için saçlarını süpürge ettiler,sen onlarla kalma korkusu yaşa...
Ben de senin gibi düşünüyorum işin şakası...Onları çok seviyorum.Canım kıymetsizdir ama öyle herkes için de sebil etmem...Ama ailemden herhangi biri söz konusu olduğunda seve seve onların yerine ölürüm...Hala da duamdır..."Rabbim ömrümden al,sevdiklerime ver..." diye...
Lakin,iş onlarla yaşamak konusuna gelince aklım ve duygularım karışıyor...Küçükken beni fazlaca kolladıkları için mi,gereksiz ebeveyn endişelerinden dolayı mı bilmiyorum, onlardan uzakta olmak istedim hep...Belki de hep özlenmek istediğimden,hep özlemek istediğimden...Belki de ruhumdaki gezginlikten...Belki de onların yanındayken ağız tadıyla kederlenememekten...Eve gittiğimde bana surat asmak yasak...Gözlerim daldığında annemin sirenleri çalıyor...Babamın bile... "Bile" diyorum çünkü annemle ya da ablamla paylaştığım kadar çok şey paylaşmıyorum onunla...Evdeki görevim "pozitif olmak"... 24 saat de bu zor...Benim yüzümden dertlenmelerini istemiyorum... Kendimi değil,kederimi kaçırıyorum onlardan... O yüzden ben de aileye karışmaktan korkuyorum... Onların yanında "kendim" olamıyorum...
Değişmeyen tek duam..."Ömrümden uzun ömürleri olsun..."
Hedef olmayı sen seçtin...
Ne demek "ailemle kalma korkusu?" Yazıklar olsun sanaaa...Onlar ki senin için saçlarını süpürge ettiler,sen onlarla kalma korkusu yaşa...
Ben de senin gibi düşünüyorum işin şakası...Onları çok seviyorum.Canım kıymetsizdir ama öyle herkes için de sebil etmem...Ama ailemden herhangi biri söz konusu olduğunda seve seve onların yerine ölürüm...Hala da duamdır..."Rabbim ömrümden al,sevdiklerime ver..." diye...
Lakin,iş onlarla yaşamak konusuna gelince aklım ve duygularım karışıyor...Küçükken beni fazlaca kolladıkları için mi,gereksiz ebeveyn endişelerinden dolayı mı bilmiyorum, onlardan uzakta olmak istedim hep...Belki de hep özlenmek istediğimden,hep özlemek istediğimden...Belki de ruhumdaki gezginlikten...Belki de onların yanındayken ağız tadıyla kederlenememekten...Eve gittiğimde bana surat asmak yasak...Gözlerim daldığında annemin sirenleri çalıyor...Babamın bile... "Bile" diyorum çünkü annemle ya da ablamla paylaştığım kadar çok şey paylaşmıyorum onunla...Evdeki görevim "pozitif olmak"... 24 saat de bu zor...Benim yüzümden dertlenmelerini istemiyorum... Kendimi değil,kederimi kaçırıyorum onlardan... O yüzden ben de aileye karışmaktan korkuyorum... Onların yanında "kendim" olamıyorum...
Değişmeyen tek duam..."Ömrümden uzun ömürleri olsun..."
zaman zaman yanlız kalma kaygısı herkeste olur,özellikle ben ve benim gibi ihtiyaçlarını yanlız karşılayamayan engellilerde daha yoğun oluyor.fakat unutmamak gerekirki başımıza ne geleceğini Allah bilir,belki biz ailemizden önce öleceğiz.futbolcu Sedat geliyor aklıma,eminim o da epey kaygılanmıştır ''ailesiz,kimsesiz kalırisam,, diye.
ve bence herkes kendinden daha ağır engeli olanları göz önünde bulundurmalı...
Allah hepimize sabır versin...
ve bence herkes kendinden daha ağır engeli olanları göz önünde bulundurmalı...
Allah hepimize sabır versin...
ailemsiz asla..
ama bazen karşılaşmak istemediğim anlarım oluyor,özellikle çok canım sıkılmış ve ağlamışsam.çok soru soruyorlar sanki hemen bi şekilde halledicekler olan biteni..babam küçükken kahramanımdı benim..biri benimi üzdü,yoluma mı çıktı,bir hışımla çıkar dağıtırdı ortalığı,işin içinden çıkılamaz bi hal alırdı ama olsun babamdı ve korurdu beni.sonra babamdan dolayımıdır nedir çekinirdi herkes benden yaptırımı vardı babamın,kaşlarını çatıp bakışları,korkusuz yürüyüşü..
artık babamın böyle çıkışlar yapmasını anneminse nasihatlar vermesini istemiyorum.kendi kendime hata yaparak yaptıklarımdan ders alarak tecrübe edinmek istiyorum.iki ayrı gölgem annem ve babam sizlere sesleniyorum!! bi kez daha ( burdan konuşmak kolay tabi ,sıkıysa çık karşılarına söyle ) yaşanmışlıksa yaşanmışlık yaş faktörüyse yaş faktörü artık bunların hepsi bende mevcut..
benim için endişe etmesinler istiyorum..
kısacası
ailemsiz asla
ama bazen karşılaşmak istemediğim anlarım oluyor,özellikle çok canım sıkılmış ve ağlamışsam.çok soru soruyorlar sanki hemen bi şekilde halledicekler olan biteni..babam küçükken kahramanımdı benim..biri benimi üzdü,yoluma mı çıktı,bir hışımla çıkar dağıtırdı ortalığı,işin içinden çıkılamaz bi hal alırdı ama olsun babamdı ve korurdu beni.sonra babamdan dolayımıdır nedir çekinirdi herkes benden
yaptırımı vardı babamın,kaşlarını çatıp bakışları,korkusuz yürüyüşü..artık babamın böyle çıkışlar yapmasını anneminse nasihatlar vermesini istemiyorum.kendi kendime hata yaparak yaptıklarımdan ders alarak tecrübe edinmek istiyorum.iki ayrı gölgem annem ve babam
sizlere sesleniyorum!! bi kez daha ( burdan konuşmak kolay tabi ,sıkıysa çık karşılarına söyle ) yaşanmışlıksa yaşanmışlık yaş faktörüyse yaş faktörü artık bunların hepsi bende mevcut..benim için endişe etmesinler istiyorum..
kısacası
ailemsiz asla
Can Babadan cok guzel bir siirdir bu paylasimin dostlugun arkadasligin onemini cok guzel yazmis ... annne kardes es dost arkadas cok onemli arkadaslar hayat arkadasligindan bahsetmisler elbette o da cok onemli... ben cok istedim bir sevgilim olsun diye beklemedimde evde disari her yerde acaba dedim olmadi olmuyor olmuyorsa yapacak birsey yok iyi bir dost arkadas kardesde yetiyor ne yapalim oyle iste ...
oyy mezom neler yazmış..aynen katılıyorum sana canısı özellikle son cümlenin tuttum...kendim gibi olamıyorum olarla iken ne üzülebiliyorum ne surat asabiliyorum ne ağlayabiliyorum ciddi bir şey olmuş sanıyorlar halbuki bazen bir kuş için bazan bir kelebek için bile ağlarım ben hiç olmadı tv.de bir haber duyup ağlarım..onlarla olsam kendimi germekten mahvoluyorum odama girene kadar beklesem ağlama hislerim kaçıyor ben benlikten çıkıyorum off yaa sevmiyorum onlarla yaşamayı..yanlızlık o kadar güzelki tüm düzen benim düzenim..ayrıca temizlediğim yerlerde kirlenmiyor bu şekilde..
bazıları için yalnız,lık çetrefilli acımasız ve ziyakar bi duygu.. yalnızlık bazılarımız içinde yaşanılası kendi arayışlarında sana yardım eden telkin edici bi duygu ama her iki tercihtede geri dönüp baktığında veya karanlıkta tökezleyip dengeyi sağlamak için savrularakta olsa tutuna bileceğin bi dal olması ne hoş olur değil mi ama şu bir gerçek yalnızlığın inşasını kendimiz yaparız yalnız isek bunu başkasına değil kendimize sormak lazım . Bazen banada olmuyor değil kalabalığın içinde bir başıma kalmış ne yapacağımı bilemez halde olmuyorum değil öyle olduğum zamanlar ağlamışımdır hep 26 sında bi erkek hüngür hüngür ağlamak bir çok hemcinsim için bu itiraf edilemez bi durum ben ağlamaya severim ama kimse görmez mutluluk maskemi takmışımdır hep arkadaşlar ben bi engelliyim evet ama belkide bir çoğunuzdan daha şanslıyımdıe bilmiyorum her imkana sahibim istediğime ulaşmak zor değil bak yine oldu işte sağnak yağmura çevirdi hava bide ö şunu merak ederip hep "yalnızlık" en kötüsümüdür yoksa daha kötüsü varmıdır sizi bilmiyorum ama ben savaşta ölüm sırasını bekleyen bir askerim sanki......Karmaşık duygular içindeyim dinlediğiniz için teşekkür ederim .
bazen yanlız kalmak istiyorum..
biz insanlar maalesef kıymet bilmeyiz sadık değiliz bir (köpek) kadar..kimse üstüne almasın bu yazım etrafımdaki aile sandığım oysaki değil aile bir köpek kadar olamayan kan bağım olan insanlaradır....çok kalabalık bir ailem var ailede demek istemiyorum aslında (çevrem)diyim..bir zamanlar para varken güç varken akraba olan şimdilerde nerde olduğumu dahi bilmeyen insanlar bunlar..valla insanın kendinden başka kimsesi yok bence.o yuzden bir kendimi bilir kendime iyi bakarım paran varsa yanlız kalmassın bana göre...yoksa her halükarda kimsen yok sayılır...ana baba hariç.....
...
Ben de yalnız kalmaktan çok korkanlardanım. Allah korusun........
Ben kendi basima kendi ihtiyaclarimi gideremiyorum. Ailem bana herzaman destek oldu ve oluyor. Onların yükünü hafifletmek istiyorum. Bakici tutmayi düşünüyorum. Bakıcıyla yaşayan var mı?
Kendi başına günlük ve gecelik (aman yanlış anlaşılmasın tuvalet,su v.b) ihtiyaçlarını karşılayamayıp ta bakıcıyla yaşayan var mı?
Ben de yalnız kalmaktan çok korkanlardanım. Allah korusun........
Ben kendi basima kendi ihtiyaclarimi gideremiyorum. Ailem bana herzaman destek oldu ve oluyor. Onların yükünü hafifletmek istiyorum. Bakici tutmayi düşünüyorum. Bakıcıyla yaşayan var mı?
Kendi başına günlük ve gecelik
(aman yanlış anlaşılmasın tuvalet,su v.b) ihtiyaçlarını karşılayamayıp ta bakıcıyla yaşayan var mı?
düşünmek bile istemiyorum, ailemsiz kalmayı... allahım korusun...
beni sık sık yoklar yalnız kalma duygusu zihisel özürlü bir kız kardeşim var şimdi ailem var çok şükür ya olmasalar nasıl yaparım nasıl başa çıkarım devletin elinede bırakamam devletin özürlü bakan kurumlarının hali belli gözümden yaş dökülüverir arada
En önemli yalnızlık kalabalık içinde yaşanan yalnızlıktır.
Arkadaşlar uzun süre tek başına yaşayan biri olarak şunu diyebilirim ki yeterki kendinize güvenin yılmayın engelinizi engel olarak düşünmeden güncel sorunlarınızla mücadele etmeye çalışırsanız inanın ki ne engeli oluşunuz nede yalnızlığınız aklınıza gelir.
Insan mutluka kendinin arkadaşı olmak zorundadır.
Burada anlatmak istediğim robinsonun hayatı değil ama yalnız bir birey olarakda toplumda var olabiliriz.
Burada en dikkat edilmesi gereken yalnızlığınızda seçeceğiniz arkadaş ve dostlardır.
Ve benim hayattaki dostum aynada gördüğüm dostumdur...
Sevgilerimle
Arkadaşlar uzun süre tek başına yaşayan biri olarak şunu diyebilirim ki yeterki kendinize güvenin yılmayın engelinizi engel olarak düşünmeden güncel sorunlarınızla mücadele etmeye çalışırsanız inanın ki ne engeli oluşunuz nede yalnızlığınız aklınıza gelir.
Insan mutluka kendinin arkadaşı olmak zorundadır.
Burada anlatmak istediğim robinsonun hayatı değil ama yalnız bir birey olarakda toplumda var olabiliriz.
Burada en dikkat edilmesi gereken yalnızlığınızda seçeceğiniz arkadaş ve dostlardır.
Ve benim hayattaki dostum aynada gördüğüm dostumdur...
Sevgilerimle
Anneme birşey olursa halim nice olur?
Ben 32 yaşındayım 29 yıldır omurilik felçliyim.İdrar ve gaita kontrolüm yok. Bana annem bakıyor sağolsun.
Bazen düşünüyorum anneme birşey olursa halim nice olur diye.Kardeşlerimde babamda var ama hiçbirisiyle yaşamayı istemiyorum.
Benim 2022 sakat maaşımdan başka gelirim veya mülkümde yok.
Allah benim ömrümden alıp ona versin inşaallah da,eğer annemi kaybedersem.Bizim gibilere sahip çıkan ,yaşamımızı orda devam ettrebileceğimiz sosyal tesisler var mı?
Babama ve kardeşlerime mahkum olmayı istemiyorum.
Ben 32 yaşındayım 29 yıldır omurilik felçliyim.İdrar ve gaita kontrolüm yok. Bana annem bakıyor sağolsun.
Bazen düşünüyorum anneme birşey olursa halim nice olur diye.Kardeşlerimde babamda var ama hiçbirisiyle yaşamayı istemiyorum.
Benim 2022 sakat maaşımdan başka gelirim veya mülkümde yok.
Allah benim ömrümden alıp ona versin inşaallah da,eğer annemi kaybedersem.Bizim gibilere sahip çıkan ,yaşamımızı orda devam ettrebileceğimiz sosyal tesisler var mı?
Babama ve kardeşlerime mahkum olmayı istemiyorum.
çok doğrusun annelerin yeri başkadır ve yavrusunu herkesten çok o sahiplenir,Allah annene sağlıklı uzun ömürler versin
Allah hepimizn annesnden razı olsun uzun ömürler versn onlara...........
hıkcırık
Ağlamak istersin ağlayamazsın.acıyı ve tatlıyı içine gömersin bizlerin en büyük destekcisi anne ve babalardır. onlar hayattan kaydımı kimin eline düşeceğini merak edersin esas acı o zaman başlar ne kardeşlerin nede dostların yanında kalır nefesinden buğulanmış camın arkasında hıkcırıklarını içine gömersin eli ayagı öpülesi anne ve baba yanarsa onlar yanar evladı için başkası kardeşi yalan ağlar.
Ağlamak istersin ağlayamazsın.acıyı ve tatlıyı içine gömersin bizlerin en büyük destekcisi anne ve babalardır. onlar hayattan kaydımı kimin eline düşeceğini merak edersin esas acı o zaman başlar ne kardeşlerin nede dostların yanında kalır nefesinden buğulanmış camın arkasında hıkcırıklarını içine gömersin eli ayagı öpülesi anne ve baba yanarsa onlar yanar evladı için başkası kardeşi yalan ağlar.
annemle babam ( özellikle annem) yanımda olmasalar bile hayatta olduklarını bilmek güç veriyor bana...onlardan ayrı yaşamak bir bakıma gerçekten bana hayatı öğretiyor, mezopotamyamlı kederi arkadaşımın dediği gibi acılarımı vs de rahat rahat yaşıyorum ama bazen öyle bir koyuyor ki yalnızlık...............
