Hasta

Gülüşü güneşten geçen küçüğüm
Dinle!

Dilsiz bir kuyuda ruhum
Kirpiklerimden acı sağanaklar dolar
Avuçlarımda puhu kuşları
İplik iplik sesin
Sesime değdiğinden beri.


Beynimin duvarlarına çarpıyor
Mühürlenmiş bir telaş bakışlarında
İki yanımdan yaşam akıyor
Seni düşünüyorum.
Sokakları yalnızlık besliyor bak yine
Elinde valiziyle bir ölüm haberi
Kapında.
Ya evdeysen!


Ilıman iklimlere doğaydın
Kısa günlerin eteklerinde uyuyaydın
Geçtiğin sokaklar, oturduğun bank
Kadınlar
Adamlar
Ve çocuklar.

Simdi neredeler?


...


Usumun aynasında tanımsız bir hasta
Kanat çarpıyor onarmak için ruhumu hüzünler
Suskum eksik mi ömrümden?


Dilim
Islak düşleri giymeye zorlanır.
Gökyüzü hala mavi
Hala güzel mi gözlerin?

Bilseydin ve görseydin
Çapkın bir ağacın rüzgarla öpüşünü
Içimin ayrıkotlarıyla savaşını

Eriyor ince ince
Ruhumun örselenmiş sırında akşam
Mevsiminde düşmeyen aklar şakaklarımda
Susmak güzeldir, diyor yine annem.

Artık
83’ün baharında değil
Hasta bir umudun utangaç koyundayım.

Bil küçüğüm!