[size=4]Beşinci Bölüm:[/size]
Tarih: 13 Eylül 2005 Salı
Yer: Antalya Kemer Orange County Resort Otel
Plajda kalmıştık galiba. Evet, ben plaja gitmek için bizimkilerin yanından ayrıldım. İskelede bizimkilerle (Yani münferitler; Ekrem ve Alper)karşılaştım. Onların yanlarında bir şezlonga uzandım. Sanırım bir önceki günden kalan yorgunlukla iki saatte kadar orada uyumuş kalmışım. O kadar yemekten sonra da bu normal tabii. Uyandığımda akşam yemeğine az bir zaman kalmıştı. Bir süre Erkem'le sohbet ettik. Sonra denize dalıp odaya hazırlanmaya çıktım, akşam yemeğinde buluşmak için. Bu arada Özlem'de Safari turundan gelmişti. Bayağı eğlenmiş olduğu yüzündeki ifadeden belliydi. O deniz ve güneşten çok kültür gezilerini seviyordu. Doğayla baş başa bir gün geçirmek Özlem’i bir hayli mutlu etmişti.
Akşam yemeği için hep beraber olduk yine. Kahkahalar, hoş sohbetlerle güzel bir yemeğin ardından yine Platformun orada gösterileri izlemek için yerimizi aldık. Çok güzel bir animasyon bizi bekliyordu. Aynen de öyle oldu. Bir takım canlandırmalarla bir komedi hazırlamışlardı. Işığın verdiği etkiyle gösteriler göz kamaştıracak kadar güzel görünüyordu. En çok su parodileri hoşuma gitti. Bir an seyirciye de dökeceklerini sandık ama aldatmaca yaptılar.
Biz ve Bir Akşam Yemeği
Gösterinin ardından eğlenmeye sıra gelmişti. Bir önceki gece yorgunluktan fazla eğlenememiştik ama bu gece kurtlarımızı dökmeye kararlıydık. Birlikte otelin diskosuna geçtik. Deniz’in bizlerle son gecesiydi. Tadını çıkarmamız gerekti. Ve öyle de yaptık. Ben zaten hep kurtlu olduğum için oturma mefhumunu zaten bilmiyordum. (Muratçım şimdi anladın mı yediklerimin nereye gittiğini.
) Disko kapanana kadar oturmadıkta. Çok güzel bir geceydi. Böyle bitirmekle olur muydu hiç?Hayır olmazdı. Biz de geceyi bitirmedik. Meyvelerimizi, içeceklerimizi aldığımız gibi havuz üzerindeki çimlere gittik. Şezlongların minderlerini çıkarıp yerlere serdik. Gökyüzündeki yıldızların altındaki diskomuz harikaydı. Dijital telefonlar sağ olsun. Müziğimiz bile vardı. Havanın hafif serinliğinde şarkılarımızı söyleyerek gecenin keyfini çıkarmaya çalışıyorduk. Daha doğrusu gece yarısının. Bizden başka kimse yoktu. Diskodan çıkan müşteriler bizim yarattığımız atmosfere bakıp selamlayarak bizi ve hoşlarına giden bir tebessümle gidiyorlardı. Koskoca sokak bizimdi. Ve otel görevlilileri sadece. Bir ara havuza atlayan iki çifttin sesini duyduk. Biz şarkılarımıza ve sohbetimize devam ederken uyku aklımızdan bile geçmiyordu. Sohbetler, şakalaşmalar, çimlerin mis kokusu, denizin sesi, gökyüzündeki yıldızlar ve buram buram serinlik bunların içinde bizler, dostluğumuz. Her şeyden önemlisi de dostluğumuzdu. Bu zor yakalanabilecek bir şeydi. Biz bunu www.engelliler.biz sayesinde yakalamıştık. Şu günlerde herkeslerin mumla aradığı dostluk. Yaptığımız organizasyonlarla bir araya geliyorduk çok şeyi paylaşıyorduk. Bunu birbirimizi hiç tanımadan, sanal dünya üzerinden yapıyor, bir araya geliyorduk. Yıllardır birbirimizi tanıyormuşçasına, aynı şeyleri yaşarcasına hiç yabancı olmadan, birbirimizi yadırgamadan. Son günlerde azda olsa sarsılıyor gibi olan bu ilişkilerimiz biliyorum ki engelliler.biz gücüyle ve engelliler.biz farkıyla aşılacak. Aile içinde olağan şeyler değil midir ki? Biz de bir aile olduğumuza göre elbetteki üstesinden geleceğiz. Çünkü temellerimiz sağlam.
Menekşecim ne güzel ifade etmiş;
Bir gün Engelliler.Biz bu şekilde ses getirecek inanıyorum ben buna.
Bu organizasyonlarla temellerini atıyoruz ruhumuzun.
Gece sessizliği ve doğasıyla bizlerin neşesi hala devam ediyordu. Ama yatma zamanı gelmişti sabah olmak üzereydi. Tek tek odalarımıza doğru yol alırken hala şarkılarımızdan da geri kalmıyorduk. Ertesi sabah bayağı yoğun bir gün bekliyordu bizi. Sakın bu bölümü kaçırmayın yeni tanışmalar ve yeni dostlukların atıldığı bir bölüm. Bunu sonraya bırakıyorum anlatılacak çok şey var çünkü. Atlamadan tek tek o günü birlikte yaşamak adına.
Tarih: 13 Eylül 2005 Salı
Yer: Antalya Kemer Orange County Resort Otel
Plajda kalmıştık galiba. Evet, ben plaja gitmek için bizimkilerin yanından ayrıldım. İskelede bizimkilerle (Yani münferitler; Ekrem ve Alper)karşılaştım. Onların yanlarında bir şezlonga uzandım. Sanırım bir önceki günden kalan yorgunlukla iki saatte kadar orada uyumuş kalmışım. O kadar yemekten sonra da bu normal tabii. Uyandığımda akşam yemeğine az bir zaman kalmıştı. Bir süre Erkem'le sohbet ettik. Sonra denize dalıp odaya hazırlanmaya çıktım, akşam yemeğinde buluşmak için. Bu arada Özlem'de Safari turundan gelmişti. Bayağı eğlenmiş olduğu yüzündeki ifadeden belliydi. O deniz ve güneşten çok kültür gezilerini seviyordu. Doğayla baş başa bir gün geçirmek Özlem’i bir hayli mutlu etmişti.
Akşam yemeği için hep beraber olduk yine. Kahkahalar, hoş sohbetlerle güzel bir yemeğin ardından yine Platformun orada gösterileri izlemek için yerimizi aldık. Çok güzel bir animasyon bizi bekliyordu. Aynen de öyle oldu. Bir takım canlandırmalarla bir komedi hazırlamışlardı. Işığın verdiği etkiyle gösteriler göz kamaştıracak kadar güzel görünüyordu. En çok su parodileri hoşuma gitti. Bir an seyirciye de dökeceklerini sandık ama aldatmaca yaptılar.
Biz ve Bir Akşam Yemeği
Gösterinin ardından eğlenmeye sıra gelmişti. Bir önceki gece yorgunluktan fazla eğlenememiştik ama bu gece kurtlarımızı dökmeye kararlıydık. Birlikte otelin diskosuna geçtik. Deniz’in bizlerle son gecesiydi. Tadını çıkarmamız gerekti. Ve öyle de yaptık. Ben zaten hep kurtlu olduğum için oturma mefhumunu zaten bilmiyordum. (Muratçım şimdi anladın mı yediklerimin nereye gittiğini.
) Disko kapanana kadar oturmadıkta. Çok güzel bir geceydi. Böyle bitirmekle olur muydu hiç?Hayır olmazdı. Biz de geceyi bitirmedik. Meyvelerimizi, içeceklerimizi aldığımız gibi havuz üzerindeki çimlere gittik. Şezlongların minderlerini çıkarıp yerlere serdik. Gökyüzündeki yıldızların altındaki diskomuz harikaydı. Dijital telefonlar sağ olsun. Müziğimiz bile vardı. Havanın hafif serinliğinde şarkılarımızı söyleyerek gecenin keyfini çıkarmaya çalışıyorduk. Daha doğrusu gece yarısının. Bizden başka kimse yoktu. Diskodan çıkan müşteriler bizim yarattığımız atmosfere bakıp selamlayarak bizi ve hoşlarına giden bir tebessümle gidiyorlardı. Koskoca sokak bizimdi. Ve otel görevlilileri sadece. Bir ara havuza atlayan iki çifttin sesini duyduk. Biz şarkılarımıza ve sohbetimize devam ederken uyku aklımızdan bile geçmiyordu. Sohbetler, şakalaşmalar, çimlerin mis kokusu, denizin sesi, gökyüzündeki yıldızlar ve buram buram serinlik bunların içinde bizler, dostluğumuz. Her şeyden önemlisi de dostluğumuzdu. Bu zor yakalanabilecek bir şeydi. Biz bunu www.engelliler.biz sayesinde yakalamıştık. Şu günlerde herkeslerin mumla aradığı dostluk. Yaptığımız organizasyonlarla bir araya geliyorduk çok şeyi paylaşıyorduk. Bunu birbirimizi hiç tanımadan, sanal dünya üzerinden yapıyor, bir araya geliyorduk. Yıllardır birbirimizi tanıyormuşçasına, aynı şeyleri yaşarcasına hiç yabancı olmadan, birbirimizi yadırgamadan. Son günlerde azda olsa sarsılıyor gibi olan bu ilişkilerimiz biliyorum ki engelliler.biz gücüyle ve engelliler.biz farkıyla aşılacak. Aile içinde olağan şeyler değil midir ki? Biz de bir aile olduğumuza göre elbetteki üstesinden geleceğiz. Çünkü temellerimiz sağlam.Menekşecim ne güzel ifade etmiş;
Bir gün Engelliler.Biz bu şekilde ses getirecek inanıyorum ben buna.
Bu organizasyonlarla temellerini atıyoruz ruhumuzun.
Gece sessizliği ve doğasıyla bizlerin neşesi hala devam ediyordu. Ama yatma zamanı gelmişti sabah olmak üzereydi. Tek tek odalarımıza doğru yol alırken hala şarkılarımızdan da geri kalmıyorduk. Ertesi sabah bayağı yoğun bir gün bekliyordu bizi. Sakın bu bölümü kaçırmayın yeni tanışmalar ve yeni dostlukların atıldığı bir bölüm. Bunu sonraya bırakıyorum anlatılacak çok şey var çünkü. Atlamadan tek tek o günü birlikte yaşamak adına.
