O iki dudak arasından çıkan sözler tokat gibi yapışmıştı yüzüme... İlk anda inanmamıştım yanılıyor olmalıydı.(Sanırım bu benim ki gizli bir reddedişti.)
Fakat bu reddedişin boşa olduğunu anlamam uzun sürmemişti. İşte o zaman hayat bana gerçek yüzünü ve anlamını göstermeye başlamıştı.
Hayatın gerçek yüzü ve anlamı...
Pek çok insan bu konuda çok farklı şeyler düşünüp söyleye bilir... Çünkü her insana farklı bir yüzünü göstermiştir.
Kimi Aşk acısını, sevdiğini kaybetmenin acısını, kimi geçim sıkıntısını, kimide yaşam mücadelesini vermektedir...
Hangisi daha zor acaba... Muhakkak ki yaşam mücadelesi en zorudur sağlık olmadan gerisi boş gelir,
Ya aşk acısı insanın sevdiğini kaybetmesi..! Bir o kadar zor ve dayanılmaz değil midir içinden hiç birşey gelmez dimi, yine dünya boş gelir,
Peki ya geçim sıkıntısı...evet hayatımızda para amaç değil araç olmalı ama olmalı...
Ama yinede derim ki Allah herkese önce sağlık versin ve herşeyin hayırlısını nasip etsin.
Derdimiz, sıkıntımız, sorunumuz her ne olursa olsun isyan etmeden onunla savaşmak gerektiğini düşünüyorum. Bunuda hem dua ederek
hemde elden gelen herşeyi yaparak bütün imkanları kullanarak, içimizde her zaman bir umut barındırarak yapmak gerekir.
Her günüm karanlık bir geceydi bitmek tükenmek bilmeyen ve sürekli sorguluyordum. Neden bunu yaşıyorum hayat bana ne anlatmak istiyordu...?
(Hayatta hiç bir şeyin tesadüf olmadığını yaşadığımız herşeyin bir sebebi olduğunu düşünenlerdenim sorgulamam bundan) Her gün yeni birşey öğreniyordum yaşamla ilgili,
yaşadıklarım bana kıymet bilmeyi öğretmişti.... Bilmiyormuydum...? Bildiğimi sandığımı gördüm.
Aslinda bunu farkında olmadan çoğumuz yapıyoruz. Zaman zaman söylüyorsunuzdur sizlerde " 3 Günlük Dünya" kimseyi kırmaya gerek yok diye,
güzelce kimseyi kırmadan, zarar vermeden hayatı dolu dolu yaşayıp bize ayrılan süreyi dolduralım diye...
Ben söylerdim bunu kendime ama sonrada bi bakıyorsun ki unutmuşum ve karşılaştığım en ufak bir sorunu deve yapmışım hem kendimi huzursuz etmiş hemde çevremdekileri... Ne oldu şimdi hani "3 Günlük Dünya'ydı" bunu bana ne unutturdu..! Sonsuz hayatın sırrınımı bulmuştum...? Elbette hayır.
İşte hayatın ince çizgisinde gidip geldikçe gerçekten anladım..."3 Günlük Dünya'ıdı" gerçekten yaşadığım yerde 1 saniyemin dahi garantisi yoktu....
Peki ne olacaktı şimdi kıymetini bilemediğim herşeyi en önemliside sağlığımı kaybetmiştim ne yapacaktım...! Ağlamak mı...! Kahrolmak mı...! Tabiki hayır bu hiç birşeye yaramazdı. İsyan etmek kime ne kazandırmış ki... Hem ağlarsan bu beni daha güçsüz ve savunmasız yapmaz mıydı...? Mücadele edecektim kaybettiğim kaybettiğim herşeyi geri kazanacaktım. Nasıl mı..? Yürekten inanarak vede isteyerek...
Bütün bunları neden anlattım değil mi...? Hemen söyliyeyim, hani kaybettiklerim var ya işte onları ve daha fazlasını yüreğimdeki inanç ve istek sayesinde,
Yüce Rabbim bana geri verdi. Bana yepyeni bir hayat bahşetti, ikinci bir hayat sundu evet okuduklarınız doğru ikinci hayatımı daha doğrusu erken başlayan ikinci baharımı yaşıyorum.
Diyeceğim şu ki hayat zaten bir sınav değil mi...? Hangi sınav kolay verilmiş ki hayat sınavı kolay olsun. Olmuşla ölmüaşe çare yok demişler... sırf bu sözden yola çıkarak diye bilirim ki; Hiç birşey imkansız değildir yeterki inannın ve isteyin...
Hayatı güzel yaşamak istiyorsak onun bize birşeyler vermesini beklememeliyiz.....
Hoşça ve Sevgiyle Kalın.....
Fakat bu reddedişin boşa olduğunu anlamam uzun sürmemişti. İşte o zaman hayat bana gerçek yüzünü ve anlamını göstermeye başlamıştı.
Hayatın gerçek yüzü ve anlamı...
Pek çok insan bu konuda çok farklı şeyler düşünüp söyleye bilir... Çünkü her insana farklı bir yüzünü göstermiştir.
Kimi Aşk acısını, sevdiğini kaybetmenin acısını, kimi geçim sıkıntısını, kimide yaşam mücadelesini vermektedir...
Hangisi daha zor acaba... Muhakkak ki yaşam mücadelesi en zorudur sağlık olmadan gerisi boş gelir,
Ya aşk acısı insanın sevdiğini kaybetmesi..! Bir o kadar zor ve dayanılmaz değil midir içinden hiç birşey gelmez dimi, yine dünya boş gelir,
Peki ya geçim sıkıntısı...evet hayatımızda para amaç değil araç olmalı ama olmalı...
Ama yinede derim ki Allah herkese önce sağlık versin ve herşeyin hayırlısını nasip etsin.
Derdimiz, sıkıntımız, sorunumuz her ne olursa olsun isyan etmeden onunla savaşmak gerektiğini düşünüyorum. Bunuda hem dua ederek
hemde elden gelen herşeyi yaparak bütün imkanları kullanarak, içimizde her zaman bir umut barındırarak yapmak gerekir.
Her günüm karanlık bir geceydi bitmek tükenmek bilmeyen ve sürekli sorguluyordum. Neden bunu yaşıyorum hayat bana ne anlatmak istiyordu...?
(Hayatta hiç bir şeyin tesadüf olmadığını yaşadığımız herşeyin bir sebebi olduğunu düşünenlerdenim sorgulamam bundan) Her gün yeni birşey öğreniyordum yaşamla ilgili,
yaşadıklarım bana kıymet bilmeyi öğretmişti.... Bilmiyormuydum...? Bildiğimi sandığımı gördüm.
Aslinda bunu farkında olmadan çoğumuz yapıyoruz. Zaman zaman söylüyorsunuzdur sizlerde " 3 Günlük Dünya" kimseyi kırmaya gerek yok diye,
güzelce kimseyi kırmadan, zarar vermeden hayatı dolu dolu yaşayıp bize ayrılan süreyi dolduralım diye...
Ben söylerdim bunu kendime ama sonrada bi bakıyorsun ki unutmuşum ve karşılaştığım en ufak bir sorunu deve yapmışım hem kendimi huzursuz etmiş hemde çevremdekileri... Ne oldu şimdi hani "3 Günlük Dünya'ydı" bunu bana ne unutturdu..! Sonsuz hayatın sırrınımı bulmuştum...? Elbette hayır.
İşte hayatın ince çizgisinde gidip geldikçe gerçekten anladım..."3 Günlük Dünya'ıdı" gerçekten yaşadığım yerde 1 saniyemin dahi garantisi yoktu....
Peki ne olacaktı şimdi kıymetini bilemediğim herşeyi en önemliside sağlığımı kaybetmiştim ne yapacaktım...! Ağlamak mı...! Kahrolmak mı...! Tabiki hayır bu hiç birşeye yaramazdı. İsyan etmek kime ne kazandırmış ki... Hem ağlarsan bu beni daha güçsüz ve savunmasız yapmaz mıydı...? Mücadele edecektim kaybettiğim kaybettiğim herşeyi geri kazanacaktım. Nasıl mı..? Yürekten inanarak vede isteyerek...
Bütün bunları neden anlattım değil mi...? Hemen söyliyeyim, hani kaybettiklerim var ya işte onları ve daha fazlasını yüreğimdeki inanç ve istek sayesinde,
Yüce Rabbim bana geri verdi. Bana yepyeni bir hayat bahşetti, ikinci bir hayat sundu evet okuduklarınız doğru ikinci hayatımı daha doğrusu erken başlayan ikinci baharımı yaşıyorum.
Diyeceğim şu ki hayat zaten bir sınav değil mi...? Hangi sınav kolay verilmiş ki hayat sınavı kolay olsun. Olmuşla ölmüaşe çare yok demişler... sırf bu sözden yola çıkarak diye bilirim ki; Hiç birşey imkansız değildir yeterki inannın ve isteyin...
Hayatı güzel yaşamak istiyorsak onun bize birşeyler vermesini beklememeliyiz.....
Hoşça ve Sevgiyle Kalın.....
