Zeki Bekar

İÇİNDEYİM

Gözünün esiriyim, bakışının hapsinde
Darmadağın bir beden, bir yürek içindeyim
Arş’a çıktım kaç kere, geri düştüm hepsinde
Dünya denen bu handa, hep firak içindeyim

Sarpa saran her işin, en önünde ben varım
Şaşırmış pusulanın, tüm yönünde ben varım
Çileye gebe ömrün, her gününde ben varım
Mevsim bahar olsa da, ben kurak içindeyim

Bazen denizde dalga, bazen sahilinde kum
Kimi gün kızıl alev, kimi de sönen bir mum
Sen benim dar ağacım, ben asılacak mahkûm
“Sevgi suç örgütü” nün, ben direk içindeyim

Dert denilen mirasın, yegâne sahibiyim
Mutluluk duygusunun, en dişli rakibiyim
Bir gün yüz yaşındayım, bir gün taze sabiyim
Hayat coşkun olsa da, ben durak içindeyim

Yağmur buluta küskün, tat kalmadı acun’da
Uykular bölük pörçük, sallanan ip ucunda
Duygum seferi şimdi, aşk ölüm orucunda
Kader silahlı avcı, ben sürek içindeyim

Ya sabırla yoğruldu, bende isyan mayası
Hep duaya dönüktü, ellerimin ayası
Huzurun ok’u ile, zilletlerin foyası
Ne zaman vurulacak, hep merak içindeyim ..

Zeki BEKAR

BAZEN

Şu yalan dünyaya geldim geleli
Bazen yağmur dolu, bazen kar oldum
Ömür geçip gitti hergün çileli
Bazen sağır dilsiz, bazen kör oldum

Dur durak olmadı kedere derde
Mutluluk kimbilir nerdedir nerde
Engeller çıkarken olmadık yerde
Bazen feryat figan, bazen zar oldum

Fırtınalar esti gönül dağımda
Ne güller yetişti sevda bağımda
Seksene ulaştım kırk`lı çağımda
Bazen kolay basit, bazen zor oldum

Gün geldi usandım hayattan bıktım
Gün geldi şan şöhret zirveye çıktım
Gün geldi sırtımda gam yükü çektim
Bazen zengin bolluk, bazen dar oldum

Kemale erişti bu deli yürek
Yandı pişti söndü dertler çekerek
Yinede ayakta hep diz çökerek
Bazen eş sevgili, bazen yar oldum ..

Zeki BEKAR

O ADAM (20)

O adam’la dertleştik sahilde akşam üstü
Deniz kabuklarını dizerken ağlıyordu
Gözlerini acun’a dikti ve sonra sustu
_______Bulutlara bir hayal çizerken ağlıyordu
_______Hüsranı ihtirasla ezerken ağlıyordu

Derin derin izledi rutubetliydi bakış
Temmuzun sıcağıydı ama tin’i karakış
Dide’den iki damla gamzelere bırakış
_______Hüsranı ihtirasla ezerken ağlıyordu
_______Matemi ılgıt ılgıt süzerken ağlıyordu

Sessizlik hakim oldu bende sustum bir süre
O adam’la birlikte isyandaydı yer küre
Dalgalar şaha kalkmış sanki olmuştu güre
_______Matemi ılgıt ılgıt süzerken ağlıyordu
_______Vuslatı gayrî kabil sezerken ağlıyordu

Sıktığı yumruğunun farkında değildi o
Hicranın huzmesiyle bir anda boğuldu o
Ve usulca kumsala diz çöküp eğildi o
_______Vuslatı gayrî kabil sezerken ağlıyordu
_______Elleriyle “o adam” yazarken ağlıyordu

Üşümüştü düşleri firuze rengindeydi
Duygular şahikada yüreği engindeydi
Umutların rakımı sıfırın dengindeydi
_______Elleriyle “o adam” yazarken ağlıyordu
_______Dalgalar uzanıpta bozarken ağlıyordu

Fikrimce kıyameti dünyada yaşıyordu
Sanki kumları değil kalbini deşiyordu
Bi-çareydi umudu ecele koşuyordu
_______Dalgalar uzanıpta bozarken ağlıyordu
_______Kasırga şiddetiyle tozarken ağlıyordu

Dedim kalkalım dostum bak yine oldu gece
Gelmedi gelmeyecek o beklediğin ece
Bir gün çözülecektir bu karmaşık bilmece
_______Kasırga şiddetiyle tozarken ağlıyordu
_______Acziyetle canından bezerken ağlıyordu

O derya ki adamın gözyaşıyla muzdarip
Çırpındıkça çırpındı kayalıklara vurup
Denizin hali garip adam denizden garip
_______Acziyetle canından bezerken ağlıyordu
_______Şu melun kaderine kızarken ağlıyordu

Zeki BEKAR

SENCE NEDENDİR ?

Nedendir bilmiyorum kalbimin iç çekişi
Aklıma sen geldin ya sakın ondan olmasın
Zelzele değmiş gibi bedenimin çöküşü
Yüreğime doldun ya sakın ondan olmasın

Özlemin mi damarda kan yerine dolaşan
Yokluğun mu her gece hayalime bulaşan
Aşk denen şeymidir bu, genlerime ulaşan
Beni benden çaldın ya sakın ondan olmasın

Cehennem narımıdır bedenimi kavuran
Sevdanın harımıdır harman gibi savuran
Gönlümün zarımıdır saat başı dem vuran
Denizime daldın ya sakın oldan olmasın

Neden koyamıyorum hiç kimseyi yerine
Nedir bu gücü veren dizlerimin ferine
Peki ya ne demeli kalbin küt küt`lerine
Uykuları böldün ya sakın ondan olmasın

Muhatabı sen oldun ettiğim her duanın
Karanlığıma doğan nur timsali şuanın
Sebebi hikmetisin yaşadığım bu anın
Hülyalara saldın ya sakın ondan olmasın

Heyecan son raddede kalp atışım değişti
Dilimdeki sessizlik sanki boyun eğişti
Seninle hayat buldum bu yeniden doğuştu
Doğum günüm oldun ya sakın ondan olmasın

Zeki BEKAR

İNZİVADAYIM

Ruhumun depremlere mâruz kaldığı anda
Sen varsın bir yanımda aşkın vardır bir yanda
Seninle düşlediğim mutluluk dolu sonda
_______Duygularım umutsuz baharlarım aciz’de
_______Kan dolaşımım durur damarlarım haciz’de


Gecelere hapsettim özgürce düş’lerimi
Yitirdim zekâveti râm ettim huş’larımı
Kendimi aradıkça sende buluşlarımı
_______Karanlığım haresiz ziyâlarım aciz’de
_______Uzandıkça ellerim şikârlarım haciz’de


Seyrindeyim sükûtla yolun gidişatını
Tek sana bağlamışım zahiri ve batını
Vuslatla mühürleyip aşkın safahatını
_______Uykularım çaresiz rüyalarım aciz’de
_______Gurur çarmıhta şimdi vakarlarım haciz’de


İnfazlarım sorgusuz dorukta isyan vardı
Yürekte fırtınalar sanki dağlar kadardı
Ve kasırga koparır tufan gibi azardı
_______Sellerim boyun büktü akarlarım aciz’de
_______Közlerim küle döndü yakarlarım haciz’de


Feveran yaşanıyor beyin hücrelerimde
Hiç bu denli karmaşa olmamıştı serimde
Hasretinin zoru var bahar kokan terimde
_______Bedenim inzivada azalarım aciz’de
_______Selamete muhtacım ezalarım haciz’de


Buz kütlesi hislerim kavruldu kora döndü
Bu sevdanın kesreti can yakan hara döndü
Hayal yudumlamaktan günlerim dara döndü
_______Onsuz benliğim yarım avazlarım aciz’de
_______Boşluğa yürüyorum adımlarım haciz’de


Zeki BEKAR

ALIŞILMIŞ AYRILIKLAR

Bu nasıl bir çelişki, ne tutarsız bir cümle
Hem yıkıp gidiyorsun, hem mutlu ol diyorsun
Hadi son noktayı koy, oyalanma kem-kümle
Hem yakıp gidiyorsun, hem buna kül diyorsun

Sırtından vurulurken, rahat ölür mü insan?
Yerlere serilirken, mutlu olur mu insan?
Çarmıha gerilirken, hoşça kalır mı insan?
Hem çakıp gidiyorsun, hem hoşça kal diyorsun

Sen kendine iyi bak, eğer kolaysa bakmak
Azgın bir sel önünde, suyun tersine akmak
Şu an yaptığın senin, ölene kurşun sıkmak
Hem sıkıp gidiyorsun, hem sen hep gül diyorsun

Kaçmaktır asıl amaç, hayatı yolar gibi
Gül misali açmadan, sararıp solar gibi
Girdaplara dökülen, çağlayan sular gibi
Hem akıp gidiyorsun, hem sende gel diyorsun

Bu sözler dönekliğin, diğer adıdır bence
Dilin söylediğine, kalp inanacak önce
Sırat köprüsü gibi, kıl ipliğinden ince
Hem çekip gidiyorsun, hem bana öl diyorsun

Zeki BEKAR

BENİ BULACAĞIN YER

Beni bende arayıp, kendini boşa yorma
Gamzenin çukurunda, gülüşünde bulursun
Gökyüzüne uzanıp, güneşe aya sorma
Her saniye her nefes, alışında bulursun

Bembeyaz duygusunda, kışın dökülen karın
Yemyeşil uykusunda, gül kokulu baharın
Kıpkırmızı kanında, cesametli efkârın
Şah damarına kadar, doluşunda bulursun

Aşkın tarifi olan, her nesnede simgede
Belleğinde yaşayan, gerçekte ve imgede
Yüreğine vurduğun, mühürde ve damgada
Hüzünle bir yaprağın, soluşunda bulursun

Bir türkü duyduğunda, tutuluyorsa nutkun
Encama giden yolda, vuslatsa eğer utkun
Muhal anlarda bile, bırakmıyorsa tutkun
Dalgaların denize, dalışında bulursun

Saçının her telinde, gözünün bebeğinde
Hislerinin çığ gibi, büyüyen öbeğinde
İzanın merkezinde, ruhunda ve eğinde
Dudağında bir hazzın, kalışında bulursun ..

Zeki BEKAR

SEN - 2

Özlemin şahlanınca nar-ı yangında kaldım
Saatlere günüme “ay”larıma düştün sen
Uzadıkça fasıla kederlerden dem aldım
İçtiğim her yudumda “çay”larıma düştün sen

Derd-i aşkın kahırla kavurduğu her anda
Rüzgârın yaprak gibi savurduğu zamanda
Denizin kokusuyla sığındığım limanda
Sessisce fısıldayan “koy”larıma düştün sen

Beyaz bulutta gördüm hummalı bakışını
Semadan damla damla üstüme akışını
İz’anın kabulü yok yetim bırakışını
Aşk ile sermest eden “mey”lerime düştün sen

Her zifirin ardında aydınlık var bilesin
Hayat kumar olsada sen en mübah hilesin
Allahın lütfumusun melekmisin be nesin
Dilimdeki her ah’a “vay”larıma düştün sen

Hayra yorduğum rüyam kaderimsin bahtımsın
Otağ kurduğum saray ve en yüce tahtımsın
Allahtan dileğimsin muradımsın ahtımsın
Şehirlere kentlere “köy”lerime düştün sen ..

Zeki BEKAR

ÖZLENMEK İSTİYORUM

Gözlerimden çek artık, anlamsız bakışını
Kutsandığım kalbinde, gizlenmek istiyorum
Seyret her şafağımda, güneşin söküşünü
Sabahın hayrı gibi, özlenmek istiyorum

Akıtma damla damla, gülüşünü yerlere
İbret olsun sevdamız, gönül gözü körlere
Sevgi mührünü vurup, alemdeki şerlere
İlahi bir a ş k ile, sözlenmek istiyorum

Bu devranda c enn eti, yaşadığım ansın sen
Dünya berzah arası, konacağım hansın sen
Ve gönlümün sahibi, bu canıma cansın sen
Sitem değil tutkuyla, hazlanmak istiyorum

Yaşam pınarı kanım, ayrılsa damarımdan
Ilgıt ılgıt sen düştün, her g ec e humarımdan
Ebediyetim sensin, vazgeçmem umarımdan
Gelecek günler gibi, g ö zlenmek istiyorum

Ab-ı hayat sulasın, yeşeren nihâlimi
Tanımasın görenler, göç anında hâlimi
Kendi omuzlarıma, alıp irtihâlimi
Yaradanın nârıyla, közlenmek istiyorum

Zeki BEKAR

ÖLÜMLERDEYİM ŞİMDİ

Yokluğuna gebeyken yine günün bitimi
Ufkuma hicran verir her güneşin batımı
Andırıyor duruşum hüzün gözlü yetimi
_______Sanki öksüz kimsesiz kalımlardayım şimdi
_______Ecele merhabam var ölümlerdeyim şimdi

Bakışlarım anlamsız bir boşluğa dökülür
Hayat, damarlarımdan iplik iplik sökülür
Sensizlik hançer olup yüreğime çakılır
_______Bir vurgun değmiş gibi çalımlardayım şimdi
_______Ecele merhabam var ölümlerdeyim şimdi

Can çekilir bedenden yokum dediğin anda
İz’anım firar eder umulmadık zamanda
Ruhum kara kış yaşar siste pusta dumanda
_______Lime lime olmuşum bölümlerdeyim şimdi
_______Ecele merhabam var ölümlerdeyim şimdi

Şah damarımdan bile yakın oldun tenime
Güneşin haşmetiyle doğuverdin günüme
Şahika sevdan ile set çektirdin dünüme
_______Vuslatın özlemiyle zulümlerdeyim şimdi
_______Ecele merhabam var ölümlerdeyim şimdi

Aşkını damla damla yudumlayıp içerken
Hazana uğrarım yar hasretini biçerken
Dilde adın olacak sonsuzluğa göçerken
_______Sineme düştü alaz yalımlardayım şimdi
_______Ecele merhabam var ölümlerdeyim şimdi

Zeki BEKAR

SAKLANDIM

Korktumda ayrılığın mel’un düşüncesinden
İçinde sevgi dolu bakışına saklandım
Henüz çözülememiş sevda bilmecesinden
Yanağına süzülen gözyaşına saklandım

Başımda teveccühle alizeler estirip
Azarladım dilimi lâl ederek susturup
İsyanı şefkat ile yüreğime bastırıp
Sabrın hiç çatlamamış o taşına saklandım

Kardelen çiçeğisin zirvenin fevkindesin
Yüreğinde kıvılcım sevginin şevkindesin
Devrana hayat veren güneşin şavkındasın
Hilali anımsatan ay kaşına saklandım

Bir bakışın bin ömre bedel diye belledim
Hüznü karamsarlığı şefkatinle külledim
Nazlı bir gelin gibi duvaklayıp tülledim
Ömür boyu kalmaya yâr döşüne saklandım

Arşa yükseldi başım gökkubbeye erişti
Senin varlığın lütuf, ezinçliği dürüştü
Müşküle azametle bu bir karşı duruştu
Aşktan kaçıp yıllarca boş boşuna saklandım

Zeki BEKAR

GÖZLERİN

Bakış aralığından perdeyi kaldırınca
Sıratın köprüsünden geçmek gibi gözlerin
Buluttan hüznü çekip bir kadeh doldurunca
Firuze rengi meyden içmek gibi gözlerin

Bazen maviyle coşup bazen yeşille susar
Fırtına olur birden safran sarısı eser
İlahi bir kudretin yarattığı şaheser
Yediveren gülünden biçmek gibi gözlerin

Ela bir duygu taşır çay karası deminde
İçinde sevda saklı edilen her yeminde
Falda fincana düşen kahvenin gizeminde
Kapalı tüm yolları açmak gibi gözlerin

Bir anlık temasıyla yıldızları söndüren
Dokunduğu her rengin tonlarını döndüren
Aşkı şehvetle boğup hüsranları dindiren
Güvercin kanadında uçmak gibi gözlerin

En masum anılara tek şehadet ondadır
En gerçek sevdalara tek adalet ondadır
Kalbin tasdik ettiği her ibadet ondadır
Şer odaklı noktadan kaçmak gibi gözlerin

Zeki BEKAR

SEN VARSIN


Sanmaki ayrıyım mihrabım senden
Gözlerimde bulut bulut sen varsın
Kalbime hapsettim hemde ilk günden
Düşüncemde umut umut sen varsın

Sevgi deryam ışıltımsın sevdiğim
Düşünmeden uğruna can verdiğim
Mutluluktan arşa kadar değdiğim
Hayalimde yakut yakut sen varsın

Bir bakışta yüreğimi görenim
Sevdasını gül özüme örenim
Saklımdasın deli sevdam yarınım
Dudağımda sükut sükut sen varsın

Gece gündüz hayalimi dolduran
Varlığınla olmazları olduran
Mutsuzluğa asice baş kaldıran
Damarımda akut akut sen varsın

Gelişin dünyama taze kan gibi
Bir olmuşuz bir bedende can gibi
Pusulamsın hayatıma yön gibi
Sözlerimde sübut sübut sen varsın

Ay kıskanır yüzündeki haleyi
Söndür içimdeki yanan şuleyi
Gönül bahçesinden derdim laleyi
Aşk evimde mahut mahut sen varsın

Tanıdığım güne şükürler olsun
Yarına uzayan sevgiden yolsun
Ahir ömrüm esintinle yön bulsun
Her anımda ılgıt ılgıt sen varsın

Zeki BEKAR

VUSLAT DAR AĞACINDA


Vuslat dar ağacında ama suspus’tur dilim
Söylerken sözlerimden “kin”damlamasın diye
Duygularım militan lâkin varmazki elim
Yazarken kalemimden “kan” damlamasın diye

Bilirim yüreğinde daim ikâmetgâhım
Benliğimle birlikte yine sende ervâhım
Yas tutar bulutlarım talan gönül dergâhım
Ağlarken gözlerimden “sen” damlamasın diye

Vurgunluk meşakkattir salmam asla hedere
Tahammül salgılarım göğsümü gere gere
Şikayet mevcut değil nedamete kedere
Kızarken yüreğimden “can” damlamasın diye

Yürek savaş alanı kasırga var cephede
Mezalime geçit yok misillemeye nede
Muhabbetim tutuklu hissiyatım şüphede
Tozarken dimağımdan “zan” damlamasın diye

Aşkımızın rengine boyadım tüm cihanı
Sevgi çiçekleriyle bezedim ben dört yanı
Lügatıma bastırıp kilitledim isyanı
Bir derken dudağımdan “bin” damlamasın diye ..

Zeki BEKAR

İNFAZ ZAMANI

Sesim yeirn dibinde,sükutum göğe çıktı
Devleşti sancılarım,gam kapısı açıktı

Cinnet içti denizim,bağrıma neşter değdi
Hasretin kızıl rengi,yeşile boyun eğdi

Doğurgan gecelerde,çile uykuma düş'tü
Hırçındı bakışlarım,gözüm gözümden düştü

Haykırışlar kalemin,dökülen sedasında
Nefesim yeri delen,bir mızrak edasında

Çırpındı şiirlerim,gülüşleri renksizdi
Bair olmuş şarkılar,makamı ahenksizdi

Eyyamıydı infazın,saatler hesaplandı
Dalgaların böğrüne,sanki hançer saplandı

Kurşun gibi bir çift göz,nazarıma dikildi
Benliğim yavaş yavaş,kuytulara çekildi

Hemhal oldum kederle,ruhumun sarayında
Fezadan hüsran yağar,yılın hep bu ayında

Rüzgarın iç çekişi,kasırgalara denktir
Yürek savaş alanı,aşk silahsız bir cenktir

Kül sarısı çehremden,kahır dökülüyor bak
Hayatın yumağından,ömürm sökülüyor bak

Zeki BEKAR

O ADAM - (18)

Güneş mızrak boyunda Haziran sıcağıydı
Usul usul sahile iniyordu O adam
Deniz koynunu açmış sanki yâr kucağıydı
Bir hüzün teknesine biniyordu O adam

Gözleri takılmıştı balıkçı tayfasına
Bir şeyler karaladı kalbinin sayfasına
Feryat karıştı yine inleyen sayhasına
Kaderini bin kere kınıyordu O adam

Bir el sallanıyordu dalganın beyazında
Sitem savruluyordu canhıraş avazında
Kalbi Temmuz yangını beden Mart ayazında
İliklerine kadar donuyordu O adam

Sırtını umut ile taşlara dayıyordu
Masmavi hayalleri siyaha boyuyordu
Kendini bir delinin yerine koyuyordu
Yalnızlığın ardına siniyordu O adam

Deniz bile kararmış boz bulanık renkteydi
Dev dalgalar durulmuş sahil ile denkteydi
Yürek muharebede duyguları cenkteydi
Sanki gelecek gibi sanıyordu O adam

Güneşin batışını izledi derin derin
Fehmindeydi hisleri hüsran dolu o yerin
Lâyıkımıydı peki böylesi bir kaderin
Cehennem ateşiyle yanıyordu O adam

Zamana karşı yine mağlup olmuştu garip
Mutluluk yokmu bilmem bir gün vuslata erip
Her daim yaşadığı o sonuçtan muzdarip
Çaresizce evine dönüyodu O adam ..

Zeki BEKAR