Tam 24 sene önce tanışmıştık onunla. Ben daha gencecik bir öğrenciyken. Etrafta çok sevilen, popüler bir mizaca sahip olmasına rağmen, ilişkimizin ilk günlerinde ondan çok hoşlandığım söylenemez.
Onunla ilişkimi bir süre herkesten, en yakın arkadaşlarımdan bile saklayarak, kimsenin olmadığı yerlerde, gizli gizli buluştum. Bir iki hafta içinde ona ısınmış, sevmeye başlamıştım. Birlikte ilk kez bir kafeteryada göründük. Arkadaşlarım çok şaşırdılar bu birlikteliğe zira böyle bir ilişkiye asla ihtimal vermiyorlardı. Benim sporcu kimliğim, terbiyeli, hanım hanımcık cici kız görüntüm, onun gibi bir serseriyle pek örtüşmüyordu. Nitekim, onunla tanışmamın ve samimiyeti fazlaca ilerletmemin akabinde aktif sporu bırakmak zorunda kaldım. Benim her gün antremana gidip saatlerce ağır bir tempoda çalışmama izin vermiyordu.
Birlikteliğimizi bir iki ay içinde annem fark etti. İkimizi birlikte yakaladığında, tepkisi çok büyük oldu. Hayatımın ilk tokadını yemiştim annemden. Derhal onu terk edeceksin dediyse de ben gönlüme söz geçiremedim ve sonunda annem de bu ilişkiyi kabullenmek zorunda kaldı.
Birlikte üniversiteyi bitirdik, iş hayatına atıldık, dünyanın pek çok yerini gezdik, yıldızları, yağmuru, güneşin doğuşunu seyrettik, karda yürüdük, içki şişelerinin dibini bulduk, nice unutulmaz filmler, konserler izledik, acı tatlı binlerce anıyı, sevinçleri, hüzünleri paylaştık, birlikte güldük, birlikte ağladık, aynı yatağı paylaştık. Sabahları gözümü açtığımda elim hemen onu aradı 24 yıl boyunca. Dudaklarım onun sıcaklığını hissetmeden başlayamadı güne. Onsuz bir hayatı düşünemez hale geldim. Onun için vazgeçemeyeceğim hiçbir şey yoktu bu dünyada. İyi günümde, kötü günümde o hep yanımdaydı. En ağır hasta olduğum günlerde başucumdan ayrılmadı. Onsuz geçen birkaç saat bile bana zulüm oluyordu. Ona olan aşkım zamanla azalacağına, daha da perçinlenmiş, ikimiz bir bütün olmuştuk. Dünyada hiçbir şeyi, hiç kimseyi ondan daha fazla sevemeyeceğimi düşünürdüm hep.
Ve bir gün fark ettim ki ben bir başkasına aşık olmuşum. Eğer 24 yıllık aşkım olan sigaradan vazgeçmezsem, yeni, aşkımı, gerçek aşkımı yaşayamayacağım doya doya. Onunla uzun, mutlu ve kaliteli bir hayat ve sigara! İkisi bir arada zor.
İki üç adım atıp yorulmak, leş gibi sigara kokmak, fiziksel bir aktivite, kuvvet gerektiren birkaç şey yaptıktan sonra kös kös öksürmek, olmadık zamanlarda sigara molası vermek istemiyorum artık. Bu konuyu henüz 24 yıllık aşkım sigara ile konuşmadım fakat yavaş yavaş ondan uzaklaşmaya başladım. Sigara ile birlikteliğimi hiç olmazsa günde üç sefere düşürmek istiyorum .
İşte böyle.
Onunla ilişkimi bir süre herkesten, en yakın arkadaşlarımdan bile saklayarak, kimsenin olmadığı yerlerde, gizli gizli buluştum. Bir iki hafta içinde ona ısınmış, sevmeye başlamıştım. Birlikte ilk kez bir kafeteryada göründük. Arkadaşlarım çok şaşırdılar bu birlikteliğe zira böyle bir ilişkiye asla ihtimal vermiyorlardı. Benim sporcu kimliğim, terbiyeli, hanım hanımcık cici kız görüntüm, onun gibi bir serseriyle pek örtüşmüyordu. Nitekim, onunla tanışmamın ve samimiyeti fazlaca ilerletmemin akabinde aktif sporu bırakmak zorunda kaldım. Benim her gün antremana gidip saatlerce ağır bir tempoda çalışmama izin vermiyordu.
Birlikteliğimizi bir iki ay içinde annem fark etti. İkimizi birlikte yakaladığında, tepkisi çok büyük oldu. Hayatımın ilk tokadını yemiştim annemden. Derhal onu terk edeceksin dediyse de ben gönlüme söz geçiremedim ve sonunda annem de bu ilişkiyi kabullenmek zorunda kaldı.
Birlikte üniversiteyi bitirdik, iş hayatına atıldık, dünyanın pek çok yerini gezdik, yıldızları, yağmuru, güneşin doğuşunu seyrettik, karda yürüdük, içki şişelerinin dibini bulduk, nice unutulmaz filmler, konserler izledik, acı tatlı binlerce anıyı, sevinçleri, hüzünleri paylaştık, birlikte güldük, birlikte ağladık, aynı yatağı paylaştık. Sabahları gözümü açtığımda elim hemen onu aradı 24 yıl boyunca. Dudaklarım onun sıcaklığını hissetmeden başlayamadı güne. Onsuz bir hayatı düşünemez hale geldim. Onun için vazgeçemeyeceğim hiçbir şey yoktu bu dünyada. İyi günümde, kötü günümde o hep yanımdaydı. En ağır hasta olduğum günlerde başucumdan ayrılmadı. Onsuz geçen birkaç saat bile bana zulüm oluyordu. Ona olan aşkım zamanla azalacağına, daha da perçinlenmiş, ikimiz bir bütün olmuştuk. Dünyada hiçbir şeyi, hiç kimseyi ondan daha fazla sevemeyeceğimi düşünürdüm hep.
Ve bir gün fark ettim ki ben bir başkasına aşık olmuşum. Eğer 24 yıllık aşkım olan sigaradan vazgeçmezsem, yeni, aşkımı, gerçek aşkımı yaşayamayacağım doya doya. Onunla uzun, mutlu ve kaliteli bir hayat ve sigara! İkisi bir arada zor.
İki üç adım atıp yorulmak, leş gibi sigara kokmak, fiziksel bir aktivite, kuvvet gerektiren birkaç şey yaptıktan sonra kös kös öksürmek, olmadık zamanlarda sigara molası vermek istemiyorum artık. Bu konuyu henüz 24 yıllık aşkım sigara ile konuşmadım fakat yavaş yavaş ondan uzaklaşmaya başladım. Sigara ile birlikteliğimi hiç olmazsa günde üç sefere düşürmek istiyorum .
İşte böyle.
