Sevgi dolu yüreklerin birleştiği, umudun mutluluğun, sevincin, neşenin gönüllere yerleştiği bu güzel organizasyonda olmak beni çok mutlu etti. Anlamlı organizasyonun gerçekleşmesinde başta hasankrmn arkadaşımız olmak üzere emeği geçen herkese teşekkürlerimi bir borç biliyorum. İlk otele geliş anımızdan ayrılış saatine kadar yüreğimizdeki mutluluk anlatılmaz ancak yaşanır. Gülen gözlerimiz, dayanışmamız her şeyi gözler önüne serdi. İstanbul, Ankara, Adana, Mersin, Konya, Antep ve hatırlamadığım diğer şehirlerden gelen arkadaşlar ‘Engel Mesafe Tanımaz, Sevgi Mesafe Tanımaz, Dostluk Mesafe Tanımaz gerçeğini ortaya koydu.
Bazı yanlış anlaşılmalar yüzünden üzüldüğüm taraflarda oldu. Organizasyonun son günü, otelden ayrılmadan saatler önce artık arkadaşlar toplanmaya başladı. Sonuçta organizasyon sahibi arkadaşlar da elinden geleni yaptı. Gönül isterdi ki, tüm arkadaşlar araçla havaalanına otogara bırakılsın ama imkânlar maalesef ki sınırlı idi. Tolga06 arkadaşımız benim can dostumdur. Evet, zorluk yaşadı. Ama zaten hepimiz engellerimiz yüzünden sıkıntı çekmekteyiz. Ben havaalanına bırakmak isterdim. Ama onun uçağı 16.15… benim ve beraber geldiğim arkadaşların uçağı 19.50- Arada 4 saatlik bir zaman farkı var. Hadi gittik diyelim. İstanbul olsa nerede ne var biliyorum. Ama zaten Antalya’nın yabancısıyız. O saate kadar nerede nasıl zaman geçirebilirdik. Hasan arkadaşımız da elinden geleni yaptı zaten. Hatta ben Tolga06 arkadaşımı uyardım, geç kalıyorsun dedim. Taksi şoförüne de rica ettik, yardımcı olun diye. Daha sonra kendisi beni aradı ve uçağa binemeyeceğini, geç kaldığını söyledi. Ben de yetkili birini telefona vermesini söyledim. Yetkili kişiye özellikle, altını çize çize durumu anlatarak ısrarla rica minnette bulundum. Ama yapacak bir şey olmadığını söyledi. Çok üzüldük. Yola çıktık, yolda Hasan arkadaşımız havaalanına gidelim dedi, zaten bizde öyle düşündük. Serkan ‘ı aradım tel cevap vermedi. 3. seferde telefonu açtığında geleceğimizi söyledim. Hatta şuna karar verdik, biz havaalanında ineceğiz, orda ben ve arkadaşlarım ayrılacağız, biz orada uçuş saatimize kadar bekleyeceğiz. Serkan, Hasan ve Feyza arkadaşımızla otogara gidip otobüs bileti alacak. Gerçi Hasan sağ olsun, sizi de otogara götürelim. Serkan’ı beraber yolcu edip uçuş saatine yakın tekrar havaalanına bırakalım dedi. Ama tekrar git tekrar gel olmasın diye ve arabada yer olmadığını Hasan’ın çok yorulduğunu bildiğimiz için kabul etmedik.
Sonuçta Biz her harikarda havaalanına yine 4 saat evvel gelmiş olduk, Serkan arkadaşımız zorda kalmasın diye.
Beni tanıyan tanıyor, bilen biliyor. Elimden ne gelirse yapmaya çalışıyorum. Bende engellilerle işim gereği ve sosyal çevrede iç içeyim. Keşke elimden başka bir şey gelseydi, gerçekten çok üzgünüm. Her ne kadar yanlış anlaşıldıysam da iyi niyetimden asla vazgeçmeyeceğim. Dost bildiğim insanlar her zaman dostumdur, dostum olarak kalacaktır.
Serkan; dostum dediğin kişiyi eğer gerçekten dostun olarak görseydin,yaşanan olayları buraya aksettirmezdin.O kişi senin için elinden gelenin fazlasını yaptı,çok nadir görüşebildiği dostu ile oturup biryerlerde kahve içmek yerine senin için havalimanına gelip 3-4 saat boş boş bekledi..Keşke yazmasaydın buraya....
Evet gerçekten bu duruma çok üzüldüm. hasankrmn Organizasyon için büyük emekler harcadın. Yüreğine sağlık.Ellerin ve yüreğin dert görmesin.Canım arkadaşım, dostum Feyzama da desteği için, ilgisi için çok teşekkür ediyorum. Ben herzaman dostlarımın yanındayım. Yine söylüyorum. Dost bildiğim insanlar herzaman dostum olarak kalacaktır.
