Acılar insanı güçlendirir mi?

Acının şiddeti ve ruhun dayanıklılığı önemli bir unsurdur bu konuda. Kimi ruhlar olgunlaşır acıyla, kimi divaneye döner sancıyla.

acıları sevmiyorum, keşke hiç olmasa hayatımızda...Ama şunu biliyorum ki her yaşadığım acıda, o eski ben benden çıkıp, yepyeni biri oluveriyorum...

Sevinçler güçlendirse insanı ... Olamaz mı bu

Acılar insanları olgunlaştırır. Hayatta bakış açın farklı olur. Daha saglam adımlar attırır.daha fazlada düşündürür. Ve bu acıları ben son 7 yılda çok çok yaşadım.

acı=acıdır bence..guclendırırmı hayır.ama OLGUNLASTIRIR.

çoğunuz feci acılar çektiniz, şu an bu yolun en başını düşündüğünüzde eminim beyninizde elektirik fırtınaları yaşanıyor ama şimdi daha mı iyisiniz şimdi daha mı güçlüsünüz, şimde sizi güçlü olan atlattığınızı üstesindedEn geldiğinizi sandığınız engeliniz kaynaklı sorunlar mı? hayır çoğumuz halen eşşek gibi acı çekiyoruz en başına göre şiddeti azalsada değişen tek şey sizin kişiliğinizdeki eşik noktası; ne güçlendiniz, ne de dağları devirdiniz değişen şey bedeninizi ruhunuzu artık bu acıya teslim etmeniz vücudunuz ve ruhunuz üzerindeki iradenizin sona ermesi. bundan sonra ne yazar zaten; acı neymiş, kırılma neymiş, acıtmak ne imiş geldiği gibi gider. çünki hayatınızda çok az iradeniz var sizin yerinize sizin şartlarınızı belirleyen bir engeliniz yahut sakatlığınız var sıkıysa zorlayın durumunuzu en başına dönüp kezzap gibi bir dünyanın ortasına dönersiniz. acılar insanı büyültmez, gerçeğe yaklaştırır hemde salt saf gerçeğe "gör ulan beni" der zorunada gitse yok desenizde artık, ağzınızda gerçeğin gemi vardır hayatı tiye alamazsınız kaytaramazsanız, kaytardığınızda ağzınızdaki gemi çeker mevcut durumunuz yani acılarınız gerçekleriniz. Gerçeklerinizse iradesizliğiniz her ne kadar güç sansanızda. Ve bu durum dahada gidecek giderek dahada yalnız kalacaksınız giderek dahada ufalanacaksınız aileleriniz sevdikleriniz nefret ettikleriniz bile azalacak giderek dahada iradesizleşecek giderek dahada cehennemin dibini boylayacaksınız aileniz yok olacak, güvenecek kimseniz kalmayacak geriye üç şey kalacak iradesizliğiniz, engeliniz, ölüm. Bu üçüde sizin durduğunuz noktaya açılan bir koridorla birbirine bağlanacak. Hepimizde acılar içinde gebereceğiz. Gerçek bu iken ben bir güç göremiyorum fizik kuralları dışında

mesajlarımı düzenleyen arkadaşı ve ilk okul öğretmenini seviyorum, seviyorum lan daha ne diyim seni gidi devrik cümle cahili

Bi cocuk nasil düsüp kalkip yürümesini ögreniyorsa eger bizde ilk adimda korkaklik yapmiyorsaz evet acilar bizi güclendir.
Her basarida bi ümit bi güven bi hirs olursa bu demek ki biz kendimize inaniyoruz ve hayata karsi degilde - hayati yasiyoruz.

acılar insanı ne kadar güçlendirir veya olgunlaştırır, bu kişiden kişiye değişir, göreceli olabilir...
bana göre acılar bazen hayatta güvendiğimiz insanların gerçekte ne olduklarını görmemizi, herşeyin üstesinden her zaman kendi başımıza gelemeyeceğimizi, dayanıklılığımızın ne ölçüde oldugunu gösterir...
kısaca bizim etrafımızdakiler ve kendimiz hakkında farkındalık kazanmamıza yol açar...
çünkü gülmek kadar ağlamak da hayatta yasanması gereken bir olgu...
hepinize hayatta az acı olaylar yasamanızı diliyorum....

Evet acılar insanı güçlendirir.buraya bir virgül koyarak açıklama yapmak isitiyorum,bu tamamen yaşadığımız açının tekrarına bağlıdır;birkaç defa aynı acıyı yaşıyorsak ve yine tekrarın da aynı acıyı yaşıyorsak daha önceden yaşadığımız için alışmış oluyoruz bu nedenle daha güçlü dirençli olarak acılara göğüs gereriz.Şayet ilk defa yaşarsak bu olayı çok zor gelebilir,tekrar tekrar yaşandıkça Allah cc.dayanma gücü ve sabır verir.Kimileri yenik düşer kimileri acılara göğüs gerer,biraz da herkesin kendi kişililiğine bağlılıdır bu tamamen kendi elimiz de herşeye rağmen acılarla başetmeyi öğrenmek lazım,çünkü; burası Türkiyee...

Artık olgunlaşa olgunlaşa kendimi 50 yaşında hissediyorum ) fazla olgunlaşıncada çürümeye başlıyorsun