Arada kaldım: bi yanda ailem bi yanda o...

Annelerin hisleri çok güçlü oluyor evlatları söz konusuysa hele.. Ben çok asi çok dik kafalıydım bir zamanlar ne aşk konusunda nede arkadaşlıklarım konusunda mudahale etmelerine izin vermedim hep diklendim hep kafa tuttum..

Yıllar yıllaaar sonra anladım ailemi hemen her konuda haklı çıktılar.. Şimdi korkuyorum itiraz ettikleri bir konuda kafa tutmaya inat etmeye..Yabana atamıyorum onların sözlerini..Benim hayatım benim isteklerim deyipte diklenemiyorum..Ve en önemlisi zulum olur bu aileme gibi geliyor hak etmiyorlar üzmeyi...

Vazgeçtiğim isteklerim hayellerim içinde üzülüyorum yani bende aradayım sadece aşk değil konu her konuda böyle..

Aşk zaten son sırada hatta hiç yok desek sırada yalanda olmaz hani..

Bakalım hayat nasıl bir senaryo çizmiş bize yaşayıp görücez ama bu defa hiiiiç savaşmayacağım oluruna bıraktım gitti..Pes etmekse bu birilerine göre istedikleri kadar ayıplayabilirde..

Ben hiçbirşey bilmiyorum hala..

Allah hepimizin yardımcısı olsun ne diyeyim başka...

eshat;

Nedense banahep aldatanlar geldi üst üste Önyargı iyi değildir biliyorum ama bazen öyle oluyoki o önyargılar sayesinde neleri atlatıyosun

Dediklerimden farklı olursa geleceğin ve Allah ömür verirse yine burada olursak yani bir 10 yıl sonra mesela sen o zaman gel tartışalım bu konuyu İsmail...

Senin aşık olduğunu düşünüyorum ve bu yüzden verdiğin tepkiyi anlayışla karşılıyorum.. Artı ben o kadarda olumsuz bir insan değilim tamam mı..

Dediğin gibi herkes aynı şeyleri yaşamaz ben yaşadıklarımdan gördüklerimden yola çıkarak yorum yapıyorum ve belirttimde zaten yorumlarımda çevre meselesidir belkide diyerek..
En önemlisi çok umutlu olup hayalperest takılarak yola çıkmak çok daha fazla hayal kırıklığı yaratacaktır düşüncesiyle ben elimden geldiğince gerçekçi olmaya çalışıyor ve yanılma payımıda katıyorum araya..

Aşkı bilmeyen insan değiliz değil mi? Kaç kişinin yüzünü güldürmüş kaç kişiyi yanıltmamış şimdiye kadar?

Çok sevmenin bir hayrı dokunsaydı Leyla ile Mecnun kavuşurdu bee..
Şimdi artık herkes herkes gibi ve ne Leyla'lar var nede Mecnun'lar.. Onlarada inanmıyorum ben zaten ya neyse kavuşsalardı altı ay sonra birbirlerini yerlerdi kesin..

Aşk evliliği 10 yıl
Mantık yada görücü evliliği 6 ay sürer o kadar.. Evlilik tarih kitaplarına geçti geçecek sen masal anlatıyorsun..

Gerçekci olalım lütfen romantik takılmayalım.. Biliyorum sen dahil bir çok kişi kızıyor bana ama ne yapayım benimde düşüncelerim bu yönde.. Ne mutlu size hala umutlusunuz insanlıktan ve güveniyorsunuz "zamanla herşey güzel olura"keşke bende nasibimi alsaydım derim şimdi alamadım Güven fakiriyim ne edeyim Allah Allah..

Not:Bu durum içime sinmiyor Deniz Yıldızı'nın konusunu sabote ettirdiniz bana resmen.. Özür dilerim arkadaşım konu dağıldı..

Sen beni takma kafana yaa ben yaşar giderim bir şekilde.. Sana ne zararı var benim düşüncelerimin?..

Ben karamsar ,güvensiz,bir bayanım işte..Herkes benim gibi değildir ya..Hem benim düşüncelerim kanun değilki canım.. Telaşlanma yani..
Sen bildiğin gibi yaşa hayatını bende bildiğim gibi.. Sen karlı çık ben zararlı..Sen doğru yoldan git ben yanlış yoldan..

Eyvallah yani

Su perisi, Havva için yazdıklarım aynen senide kapsıyor...

merhaba

öncelikle bu konuya cevap yazan bir çok arkadaşımın yorumunu okumaya fırsatım olmadı onun için özür dilerim. gelelim bu konuya; ben direkt kendimden örnek vereyim. aşağı yukarı 2 yıllık evli bir engelli arkadaşınız kardeşiniz olarak diyebilirim ki, denklik önemli heleki bu zamanda cok ama cok önemli. bende engelliyim polio sekeli eşimde polio sekeli, 6 aylık bi kızımız var bizden başka bize yardım eden yok çocuğa bakımda felan. Allahtan kendi kendimize yetebiliyoruz. ben ev işi felaN bilmem eşime genede yardım etmeye çalışıyorum ama oda bi yere kadar. yeri geliyor yoruluyoruz işe git gel v.s. yol yoruyor. gun boyu insan ilişkileri yoruyor. eve pestili çıkmış bi vaziyette gidiyorsun. eşinle çocugunla vakit geçirmen hem fiziksel hemde ruhsal güç gerektiriyor hele ki biz engellilere güç fazlası ile gerekiyor. hayatta dim dik olablirmek için. oda bu şartlarda zor. çünkü; çevre çok önemli, bana engelli olduğum için değilde sadece o anki mağduriyetimi giderecek bir kişi olarak olarak yardım edilse o benim öz güvenimi kazanmama çok daha yardımcı olur. biz zaten biliyoruz engelimizi ama çevre üzerine basa basa bu engelli aa yazıkyaa v.s. gibi konuşsa işte dünyayı kurtarsan o laflarla moral altüst oluyor yeri geliyor. işte sevgi aşk bu cevrenin içinde var olma savaşına girişiyor. oda kişilerin birbirine verdiği değerle orantılı şekilde gelişiyor yada bitiyor. ailelerle iletişimde çok önemli onların rızası olmadan sakın bir işe girişmeyin heleki yuva konusunda. gün gelir biz sana demiştik dense çok ağır olur insana heleki o lafı benimserse o kişi ve umutlandırdığını bi kenara itip ana-baba evine gitse beceremiyoruz olmuyor v.s. die iide engellinin sucu neydi tek engelli olmasımı bilerek evlenmedin mi? sevmedin mi? ama insan da gönül döndümü bencillik girdimi araya sevgide bitiyor. onun için ailelerle uyumlu olmak lazım tabloya toz bembe bakmamak lazım aralarda siyahların grilerin beyazların olduğunuda bilmek lazım. ama atladığımız cok önemli bi konuda var. kulun bi hesabı varsa Allah'ında bi hesabı var. biz hep hesabımızı yapıyoruz ama Allahın takdirini unutuyoruz. onun için ne kendini magdur edecek ne sevgini ne karşındakini magdur edecek ne de aileri karşı karşıya getircek durumları ii tesbit edip sevginin yanına mantıgıda koyup. (ama işime gelirse acısı değil) sevdiğin kişiyle ortak gönül rızası ile bi sonuç almak gerekir ben onun kanısındayım.