AYAKLARIM ÇALINDI HÜKÜMSÜZDÜR! !
“Akülü Tekerlekli Sandalye”
Sizin hiç ayaklarınız çalındı mı? Benim üç defa çalındı.
Bu sabah kalktığımda her zamanki gibi hazırlıklarımı yaptım ve işe gitmek için kapıyı açtığımda ayaklarım yerinde yoktu. İşe gitmek zorundaydım ve korkunç bir panik içindeydim, otobüsümü kaçırıp da geç kalmıyorum ki bunu daha nasıl tarif etmem gerekiyor. Oysaki daha iki ay önce yine aynı şeyleri aynı duyguları yaşıyordum ben. Ama en tramvatik olanını ben ta çocukluğumda yaşamıştım.
Fark ettiğimde önce panikledim nasıl olurdu annem sağa baktı sola baktı dışarı baktı ama gerçekten yoktu. Kalbim duracak gibi atıyor beynim zonkluyordu. Bir insanın ayakları neden çalınır ki? Ağlamaya başladım bu üçüncüydü ve sanırım hep ben yaşıyordum. Anlatılacak gibi değil. İnsanın ayakları onun umudu sevinci yaşamla arasındaki köprü! Bunu kim koparmak isteyebilir ki? Anlatamıyor anlam veremiyorum. Dahası sabahtan beri ağlamaktan doğru düşünemiyordum. Bu umutlarımın kaçıncı çalınmasıydı. Nasıl mı?
Polisi aradım; ve geldi. Ayaklarımın bana ait olup olmadığına dair bir ispat, bir belge istedi. Ben yerimden kalkamadığım için annem odamdan “ayaklarımın markasını gösteren gerekli belgeyi” ve daha iki ay önce çalınan önceki ayaklarıma ait zapta geçen “Şikayetçi Tutanağını” getirdi. Polis ilgili belgeler ile birlikte annemi ifadesini almak üzere karakola götürdü.
Annem -“Yavrum çocuğumun iki ay önce bir akülü tekerlekli sandalyesi çalınmıştı, bu da tarafınızdan tutulan tutanağı. Siz daha onu bulamadan: Bu sabah uyandığımızda ise kızımın ikinci akülü tekerlekli sandalyesinin de çalındığını gördük. Allah aşkına biz ne yapalım bize bir çare.” Dedi.
Polis -“Umutsuzca inşallah buluruz ama giden gitmiş teyzem.” dedi.
Böyle ulvi bir milletin evlatları nasıl bu kadar bencilce davranabilmişlerdi. Cahilliği affedebilir ve anlayabilirdim ama bencilliği asla. Bu yaşadığım kabusu benimle birlikte paylaşan ulusumun vicdanına havale ediyorum. Yazıklar olsun, lanetliyorum! ! !
Not:
1. Akülü tekerlekli sandalyemin çalınmasını belgeleyen tutanak tarihi ve markası:
21.02.2010-MEYRA
2. Akülü tekerlekli sandalyemin çalınmasını belgeleyen tutanak tarihi ve markası:
05.04.2010-BELMO
“Akülü Tekerlekli Sandalye”
Sizin hiç ayaklarınız çalındı mı? Benim üç defa çalındı.
Bu sabah kalktığımda her zamanki gibi hazırlıklarımı yaptım ve işe gitmek için kapıyı açtığımda ayaklarım yerinde yoktu. İşe gitmek zorundaydım ve korkunç bir panik içindeydim, otobüsümü kaçırıp da geç kalmıyorum ki bunu daha nasıl tarif etmem gerekiyor. Oysaki daha iki ay önce yine aynı şeyleri aynı duyguları yaşıyordum ben. Ama en tramvatik olanını ben ta çocukluğumda yaşamıştım.
Fark ettiğimde önce panikledim nasıl olurdu annem sağa baktı sola baktı dışarı baktı ama gerçekten yoktu. Kalbim duracak gibi atıyor beynim zonkluyordu. Bir insanın ayakları neden çalınır ki? Ağlamaya başladım bu üçüncüydü ve sanırım hep ben yaşıyordum. Anlatılacak gibi değil. İnsanın ayakları onun umudu sevinci yaşamla arasındaki köprü! Bunu kim koparmak isteyebilir ki? Anlatamıyor anlam veremiyorum. Dahası sabahtan beri ağlamaktan doğru düşünemiyordum. Bu umutlarımın kaçıncı çalınmasıydı. Nasıl mı?
Polisi aradım; ve geldi. Ayaklarımın bana ait olup olmadığına dair bir ispat, bir belge istedi. Ben yerimden kalkamadığım için annem odamdan “ayaklarımın markasını gösteren gerekli belgeyi” ve daha iki ay önce çalınan önceki ayaklarıma ait zapta geçen “Şikayetçi Tutanağını” getirdi. Polis ilgili belgeler ile birlikte annemi ifadesini almak üzere karakola götürdü.
Annem -“Yavrum çocuğumun iki ay önce bir akülü tekerlekli sandalyesi çalınmıştı, bu da tarafınızdan tutulan tutanağı. Siz daha onu bulamadan: Bu sabah uyandığımızda ise kızımın ikinci akülü tekerlekli sandalyesinin de çalındığını gördük. Allah aşkına biz ne yapalım bize bir çare.” Dedi.
Polis -“Umutsuzca inşallah buluruz ama giden gitmiş teyzem.” dedi.
Böyle ulvi bir milletin evlatları nasıl bu kadar bencilce davranabilmişlerdi. Cahilliği affedebilir ve anlayabilirdim ama bencilliği asla. Bu yaşadığım kabusu benimle birlikte paylaşan ulusumun vicdanına havale ediyorum. Yazıklar olsun, lanetliyorum! ! !
Not:
1. Akülü tekerlekli sandalyemin çalınmasını belgeleyen tutanak tarihi ve markası:
21.02.2010-MEYRA
2. Akülü tekerlekli sandalyemin çalınmasını belgeleyen tutanak tarihi ve markası:
05.04.2010-BELMO
