Arkadaşlar nereden başlasam bilemiyorum gerçekten. Kendimi bildim bileli hem ailevi hem de maddi sıkıntılar içindeyim. Çekmediğim sıkıntı kalmadı.
2 yıl önce güç bela atandım çok şükür ama sıkıntılar bitmiş değil. 5-10 yıl önce atanabilseydim büyük ihtimalle şu an ev sahibiydim. Şimdi bırakın ev almayı, kiracı olarak adamakıllı bir evde oturabilmek bile büyük başarı.
Babam emekli, maaşı ortada. İkimizin maaşını toplasak yine bir şey ifade etmez. Çünkü diyelim uygun bir ev bulduk, ne malum bir dahaki yıl %100 ya da fazla artmayacağı? İçim hiç rahat değil. Babama da zerre güvenmiyorum zaten. Kendisi sorumsuzun önde gideni. Sorumsuz olmasaydı çoktaaan bir ev almıştık. Sayesinde hem evimiz yok hem de yıllardır bir sürü imkandan mahrum kaldık.
Hayatta istediğim şeylerin çoğunu gerçekleştiremedim. Kendisi bizden çok kardeşlerini ve yeğenlerini düşünüyor. Böyle bir insan. Hastalanmamın da en büyük nedeni kendisi. Annemin de hem psikolojik hem de fiziki sağlığı bozuldu. Adam 66 yaşında ama hala genç erkek sorumsuzluğunda. Evde her gün tartışma gırla. Ama bazılarına sorsan ''derdi yok, kendisine dert yaratıyor''! Sırf çalışıyorum diye tüm sıkıntılarımın bittiğini sananlar var! Neymiş? Kenara biraz para atıp kendini sıkınca birikim yaparmışız. Arkadaş 2000'li yıllarda sanıyor kendini!
Vallahi her şeyden bıktım. Gece gündüz hep bunları düşünüyorum. Yahu bir insan sırf boğazında yemek kalır diye yemek yemekten korkar mı? Ben korkuyorum arkadaş! Çünkü psikolojim yerle bir oldu. Burada çoğu kişinin derdi var biliyorum ama içimdekileri paylaşmak istedim. Bütün yaşadığım sıkıntıları anlatsam sayfalar yetmez. Kendimce çok az özetlemeye çalıştım..
2 yıl önce güç bela atandım çok şükür ama sıkıntılar bitmiş değil. 5-10 yıl önce atanabilseydim büyük ihtimalle şu an ev sahibiydim. Şimdi bırakın ev almayı, kiracı olarak adamakıllı bir evde oturabilmek bile büyük başarı.
Babam emekli, maaşı ortada. İkimizin maaşını toplasak yine bir şey ifade etmez. Çünkü diyelim uygun bir ev bulduk, ne malum bir dahaki yıl %100 ya da fazla artmayacağı? İçim hiç rahat değil. Babama da zerre güvenmiyorum zaten. Kendisi sorumsuzun önde gideni. Sorumsuz olmasaydı çoktaaan bir ev almıştık. Sayesinde hem evimiz yok hem de yıllardır bir sürü imkandan mahrum kaldık.
Hayatta istediğim şeylerin çoğunu gerçekleştiremedim. Kendisi bizden çok kardeşlerini ve yeğenlerini düşünüyor. Böyle bir insan. Hastalanmamın da en büyük nedeni kendisi. Annemin de hem psikolojik hem de fiziki sağlığı bozuldu. Adam 66 yaşında ama hala genç erkek sorumsuzluğunda. Evde her gün tartışma gırla. Ama bazılarına sorsan ''derdi yok, kendisine dert yaratıyor''! Sırf çalışıyorum diye tüm sıkıntılarımın bittiğini sananlar var! Neymiş? Kenara biraz para atıp kendini sıkınca birikim yaparmışız. Arkadaş 2000'li yıllarda sanıyor kendini!
Vallahi her şeyden bıktım. Gece gündüz hep bunları düşünüyorum. Yahu bir insan sırf boğazında yemek kalır diye yemek yemekten korkar mı? Ben korkuyorum arkadaş! Çünkü psikolojim yerle bir oldu. Burada çoğu kişinin derdi var biliyorum ama içimdekileri paylaşmak istedim. Bütün yaşadığım sıkıntıları anlatsam sayfalar yetmez. Kendimce çok az özetlemeye çalıştım..