Benden şanslısınız, engelli olmak bir yerde avantaj sayılır...

yazmakla ne iyi yapmışsınız. Asında kendi içimizde bile birbirimizi anlamıyoruz, zihinsel engelli nin ihtiyacı farklı , bedensel engelli nin farklı, otistiğin farklı ...artırılabilir çeşitlilik çok .
O nedenle beklentilerimiz de , sorunlarımızda birbirine benzemiyor.
Şu var ki , ortak noktamız lay lay lom hayatları akıp giden insanlardan çok farklı algı ve düşüncede durduğumu yer.
Bizi düşünmeye kapı aralatmışsınız.
Kaç yaşında hastalandınız onu da bilmiyorum. Ama en azından sahip olduğunuz ve yaşadığınız güzellikleride yaşamayan onca insan var. Ve bir çocuğuda bu sitede , ya kendisi, ya annesi ya da böyle birinin babası .
Sevdiklerinize yapabileceğiniz en büyük kötülük nedir diye düşünüyorsanız intihar edin. En çok bu yaralar sevdiklerinizi, hastalığınızdan bile daha çok yaralar.
İnsan olayların içindeyken yaşadıklar algılayamıyor çünkü, zaman geçince , tarihte olduğu gibi. Zaman geçecek ve istesekte istemesekte hepimiz tarihiz.
Bir süreliğine buna tahammül gösteriniz.
Zormudur.
Elbetteki.
Hayatın akıp gittiğine bakıyorsanız pancereden , hiç size ihtiyaç duymadan herşey yörüngesinde. kızgınım, kırgınım , yorgunum. Eziğim belki bazen. Ama olsun, olsun ya hayat devam ediyor. Bunu biliniz. Bugün benim sıkındım var, bütün dünyanın sıkıntısı olsun. Diyemeyiz. dememeliyiz. Kulağımıza gelen kahkaha seslerini yargılayacakmıyız biz acılıyız diye . benim sıkıntılı günüm senin için güzel bir gün olabilir. Güzel ve müjdeli bir gün olabilir. Bunları müsamaha göstermek gerekiyor.
yapamadığımız zamanlar olmaz mı. İnsanız ya. Ağla, sızla, dövün..Ama geçecek ya. Yapamıyorsak doktorlar var, ruhumuzda hastalanır. Ondada bazı şeyleri görmede engel olabilir.
İnancımız da hasta , yoksa Eyüp aleyhisselam örneği ve daha bir sürü hangimiz diyebilir en büyük acı bizim.
İnsan yıkılır, kalp kası kardeş. İnsandır, insan demektir bu. Ve insan yıkıldığı veya düştüğü yerden kalmak için güç bulamıyorsa sorun orda başlar..naçizane doktor tedavisi görmenizi öneririm. Bu sınırlı hayatta çok güzel algılardan mahrum kalıyor mutlulukları ıskalıyorsunuz şu yazdıklarınızda.
Ölüm korkmazmıyız, herbirimiz korkuyoruz, insanız çünkü. Ama durduğumuz algı ve düşüncedeki yer Allah ın bize bir nasibi. Şükretmek lazım.
şükür.
En son ne zaman kurdunuz bu cümleyi.
İntihar . aşağı yukarı herbirimizin yolunun düşüncelerimize düşmediğini kim söyleyebilir. Acınız size has değil, tek ve biricik Allah ın acılı kulu siz de değilsiniz. Paylaşınız, ve açınız kendinizi..Belki duymak istemediğiniz cümleleri okuyacaksınız bir süre, ama sonra anlaşılacaksınız. anlayamadıysak sizi şunu unutmayın her insan birini üzebilir,üzmeyen insan yoktur, kırabilir, kırmayan insanda yoktur.
Kızmayan kızdırmayan , üzmeyen arkadaş yok. Bu dünyada öyle insan yok. Dertsiz tasasız insanda yok. öyle bir hayat yok kardeş. Onlar cennette. Dünya demek eksik demek zaten. Bekleyiniz. yapacağınız bu.
yaşarken yaşanan acılar hiç geçmeyecekmiş gibi zannediyoruz. Zan..Zan bu. Bitimli bir dünyada , bitmeyecek bir acı. Cümlelerimiz bile zannımızın yanlışlığını gösteriyor. Acılar zaman içinde geçer. . hastalığımızın sonu ölüme çıkarsa zaten eceldir, beşikte ölen çocukta ecel güzel midir, hangi yaşta ölüm en doğru gelebilir.
Kabullenme süreciniz ağır geçiyor , bu zayıflık değildir, bu insan olmaktır, önemli olan sevdiklerinizin elinizi tutmasına izin verin, destek alın.
Zannediyorum ki yalnız değilsiniz. yalnızlıkla beraber bu zorlukları göğüsleyen insanlar var , onlarda Allah ın kulları.çaresizliği yalnızlıkla birleştiren çok insan gördüm kalpkası kardeş , işim dolayısıyla. yemek yiyemediğim, uyuyamadığım günler oldu.
Şükrediniz. Unuttuğumuz ç.oğunlukla bu şüktermek. Ama paylaşmak şikayet değildir. eksilmek için paylaşmak lazım. En iyi en doğru anlaşılacağınız yerdesiniz. Çok önce açılmış konu ama umarım okursunuz. Umarım bu bahar son dur göreceğim bahar , bugün belki son günüm algısında yaşayıp kıymet bilmek lazım. Siz ölümü beklerken kendiniz için kaç kişi ölecek daha küçük bir yaşta belki bir trafik kazası belki bir hastalıktan.. . Nasıl olsa ölümden kaçış yok, intihar niyeki. Zaten o son hepimize uğrayacak. Ebedi acı zannettiğimiz ömürle sınırlı acımıza , ebedi saadetimizi tehlikeye atmak akıllıca mı .
Hayatta ki duruşumuzu belirleyen bir son versin Rabbim bize. Herbirimize. Burda derdimizi yazacağız ki birbirimize dua edeceğiz. Ve bu dua enerjisini hissedeceğiz. paylaşımınız o nedenle kıymetli.
Enerjinizi Allah tan alıyorsanız yıkıldığınız yerde kalmazsınız kalpkası kardeş. Her zaman düştüğünüz yerden kalkma gücünü verir o enerji size.
Sorunumuz hastalığımız değil .
Anlatamadıysam ya da yanlış anlamanıza sebebiyet verecek bir cümle kurduysam yazma hızıma yetişemedi çoğu düşüncelerim ve takdir ediniz ki her demek istediğimide sınırlı kelimeyle yazamadım.
Ama dua ettim sizin için.
Bir önemi varsa, umarım iyileşir ruhunuz

Hayri bey çok haklısınız ama beni yanlış anladınz ben muhtaçlık derken normal muhtaçlıklardan bahsetmedim örneğin tuvaletine bile anne babamla gidiyorum ya da bi bardak suyumu bi lokma ekmeğimi dahi biri önüme koymazsa bittim ben....
Sen çok mantıklı konuşuyorsun çok güçlüsün çoğu şeyi aşmışsın tebrik ederim seni allah hepimize güç sağlık sabır versin

Şahsen ben hiç de sizin gibi düşünmüyorum çok umutsuzluğa düştüğüm anlarda bile asla intiharı düşünmedim iki tane aslan gibi evladım var çok şükür onların sağlıklı olmaları tek tesellim yanlış bir evlilik yaptım adam beni her sene başka birisiyle aldattı boşanmak istadikçe boşanmamak için direndi neyse Allahıma çok şükür ki ona muhtaç değilim şimdikde yaş ilerledi hiç gitmiyor hiç bir zaman yaptıklarını affetmedim ama neyse nerde kalmış dım şimdi bu engellimin yanı sıra ileri derece de şeker hastasıyım insülin kullanıyorum dedeğim gibi yaşadıklarımı bünyem kaldıramadı; yine de intiharı asla düşünmedim düşünmem bile zaman zaman isyan ediyorum yeterince günaha batıyorum o zamanlarda allah korusu birde intihar edersem iyice imansız giderim. Çalıştığım yerdeki bir kadın la tartıştığım sırada bana senin gibi yürüsem intihar ederdim dedi dilerim Allahımdan benden beter olsun böyle kendini bilmezlere inat yaşama sevinci var içimde çok şükür düzgün yürümesemde yolumu yürüyorum ekmeğimi kazanıyorum iki oğlumu da Allahımın sayesinde en güzel işlere yerleştirdim.Bir tanesini evlendirdim Allah kısmet ederse küçük oğlumu da evlendiricem çok şükür deyip yaşıyoruz işte beni genç ken yanına yakıştırmayan kocam şimdik bana muhtaç benim aldığ evde oturuyor benim ekmeğimi yiyor .Dönem dönem bizi aşşalıyan kendini bilmez bir takım kişiler olmuştur hani bir laf vardır ya gavura kızıp da oruç mu yiyeyim derler ya ohesap bize aşşalıyan gözlerle bakan insan ları Allaha havale ettim gün gelip onları da görücem onon için asla intiharı falan aklınıza getirmeyin güzel bir parkta oturup güzel havayı solusanız o bile yeter.

Sevgili kardeşlerim öncelikle tontiş bazı konularda sana katılıyorum. İş yerinde beni üzen doktora çıktığımda sende bi halt yok diyen, sürekli özlük haklarımı ihlal eden isim vermeyeceğim. En sonunda sürekli acitasyon yapıyorsun demişti. Sonra aradan yıllar geçti o emekli oldu ve bende içimden senin gibi sen benden beter olursun inşallah demiştim. Yıllar sonra Adam bir haber gelidi kolon kanseri olmuş, o dağ gibi adam gitmiş yerine küçücük ve tanınmaz bir adam gelmiş, daha geçen haftada ölüm haberi geldi. Şöyle bir düşündüm ki şahsım adına Allah bana bunu sabır için verdi ben ne yapıyorum. Şu anda geriye dönüşümüz yok. Ben kim ne yaparsa yapsın artık ilenmiyorum. Allah insanları derler ki bir verir denermiş, bir alır denermiş. Belki bize verdiklerinin yanında alması gerekenler vardı hesap nasıl tutulur bilemem. Neyi aldık neyi verdik onunda mukayesini yapmıyorum artık. Ancak elimdekilere şükrediyorum. mutluluk oyunu yani ama buna inanıyorum. Birisi veya herkez ne gözle bakarsa baksın hiç umrumda da değil. Önce ben kendimi aşağılamıyor, aşağılık hissetmiyorum. Bunu bırakalıda yıllar oldu. Şunuda biliyorum ki bizlerle karşılaşıp onlarda sınav veriyorlar. İlahi adalet illaki gerçekleşiyor.

Tüm herkezin yaşadıkları haklısınız farklı, kimimiz hareket edemiyor, kimimiz göremiyor, kimimizin algılaması yok, kimimiz duymuyor. Dışarıya çıkanı çıkamayan şanslı sayıyor, normal nefes alanımız alamıyanı, gören göremiyeni, herkez diğerine bakınca şanslısın diyor. Ama elindekinlerle kimse yetinmiyor. Şartlar ve sebep ne olursa olsun. Önce kendinin ne olduğunu bilmeli insan barışmalısın ki nefes alabilesin. Yoksa sürekli boğazına düğümlenir aldığın nefes bile, sen ne yaparsan yap busun, ister seni aşağılasınlar, ister ezsinler, isterse küçümsesinler, sen kendinle barışırsan 1-0 öndesin. Her zaman.

PELİN Kardeşim ne mutlu sanaki seni seven insanlar çevrende tüm ihtiyaçlarını karşılıyorlar. Sana tavsiyem sağlığın mani değilse, küçük bir hayvan edin kendine kuş olur, balık olur. Araştırırsan balıklarda bile sahibini tanıyan cinsler var. Bu sevgiyi tat. Bende 2 yıldır bir muhabbet kuşu ve balıklarım var hele balıklarım bak onlar hiç bana cevap vermezler ama tüm sıkıntılarımı tüm dertlerimi bilirler. Bazen beni hiç takmıyorlar gibi geliyor ama takıyorlar dersemde yalan olur. Olsun onları yinede seviyorum. Neden çünki onlara ben sevgimi veriyorum. Onlar karşılık veremeselerde karşılıksız sevmeyi onlarda öğrendim ben. Muhabbet kuşu bir yıl hiç yanıma gelmedi. hiç sıkmadım onu kafesinin üstüne bir tünek yaptım ve tam bir yıl hiç gelmedi yanıma. Bir gün kendi kendine üstüme kondu, şimdi gelip dudaklarımdan öpüyor. Ve gagasını dudaklarıma koyup öylece gözlerini kapatıyor. Bana Dokunmak bile onu rahatlatıyor. Bu neyi gösteriyor biliyor musun? sabretmeyi en önemlisi güven duygusunu. Zamanın ne getireceğini hiç düşünme, düşünsende sadece aklını meşkul eder, neticede yaşanacaklar yine yaşanır. akışa bırak. Biliyorum bunu yazmak kadar yapmak kolay değil bende çok mücadele ettim. Ama inanç herşeyi başarmana yardımcı olacak. Kimse yemeğimi koymazsa bittim ben filan deme, Kimse sana bakmasa devlet bakar yine birisi önüne yiyeceğini koyar. İnsanlığında ölmediği durumlar da halada var. Geleceği düşünme, Anınnı yaşa sevdiklerinle. Sen çevrene mutsuzluk yayarsan seni sevenler iki kat daha düşünürler seni o zaman. Hem bak burada arkadaşlıklar ediniyor, rahatça iletişim sağlıyabiliyorsun, bunlar sana mutluluk versin, Bunuda yapamayan hastanede yoğun bakımda aylar geçiren insanlar var, onlar ne yediklerini bile bilmiyorlar. İstediğin zaman seninle sohbet ederim. Yeterki bana ulaş. Sürekli forumu takip edemiyebilirim. Mesaj bırakırsan dönerim. Sakın ama sakın kafanı boş şeylerle doldurma. Hatta muhabbet huzur kaçırıcı hal alırsa onuda yapma. Oldumu güzel kardeşim. Bu gün hastaneye çıktığım için evdeyim. O yüzden yazabiliyorum. Normalde bu saatlerde işte olurum. Eskişehirdende tanıdıklarım var. Bir ara bununda muhabbetini yaparız seninle. Sen kendini toparlarsan o imrendiğin güç sanada gelecek. Aşağıya değil yukarıya bak güzel kardeşim. Sana tüm kalbimle görüşmek üzre diyorum. Sağlıcakla kal. (Sorun bana ise yaşla ilgili sanırım senden büyük olmalıyım 42 yaşındayım.) (Bana abi demende de bir sakınca görmüyorum. Sende istersen)

Hayri senin yaşadığın olay gerçek kardeşim bir çok insan bu olayı yaşıyor. Ben avrupada hamile kalan bir kadının doğum esnasında o kadar çok açı çekitiğini ve ölmek için Tanrı`ya yalvardığını ve öldüğünü ruh burun ve ayaklardan duman gibi çıkıyor ve tavana yapışıyor bu kadın yabancı olduğu için Allah yazmıyorum yanlış anlama sakın. Kadının ruhu tavanda ama bedeni ameliyat masasında ve çocuğunu doktorlar alıyor ellerine ve kadın o an pişman olup bedenine girmek için çabalıyor ve mücizemi desek Allah`ın takdirimi , kadın tekrar çok zorlanarak bedenine giriyor yani ruhu bedenine tekrar dönüyor. Tabi bunu biz insanlar çıplak gözle asla ama asla göremeyiz yaşayan bilir . Kalpkası TR `de yaşıyorum , Avrupaya sık sık çıkıyorum paran varmış sorun yok o zaman git özel hastaneye gayet iyi bakıyorlar aslanım paran varmış ya bir dediğini iki etmezler sen paradan haber ver.

İron;

aynen ya herşey para..paran varsa herşey yoluna girer ama yoksa ölür insan ölürr düzen bu düzen..

Canım Kardeşimm kalpkası, bilmiyorum belkı benden yaşça buyuk yada küçüksünüz..şuanda bunun pek bır onemıde yok aslında. Hepimiz yaşadıklarımızdan ötürü az veya çok ortak duygulara sahibiz bu platformda.Kimin kimden şanslı olduğunu bizler bilemeyiz, sadece kendı penceremızden bakınca zan'nederiz.. Hiç birşey söylendiği kadar kolayca yasanmıyor, hayat akarken sadece izlemek çok zordur biliyorum. Unutmayalım ki, derdimizden de büyük Rabbimiz var bunu aklından hiç çıkarma..Dilerim Rabbim sıkıntılarını hafifletsin, sana şifalar versin, çevrende seni anlayan farkındalıkta insanlarla karşılaştırsın, güzel mücizeleri seninle olsun inşallah...
Sevgili basays ve zuperman söylemek istediklerimi çok güzel yazmışlar.
Size nacizene önerim Cemalnur Sargut Hanımefendının sohbetlerıni dınlemenız, bana çok iyi geldi.(ınternetten dınleyebılırsınız rahatça)

Ayrıca para belki iyi imkanlar,şartlar sağlayabilir; ama sağlık şifa,huzur vermez..hayatta paranında geçmediği,çözümleyemediği durumlar vardır. Para herşey diyenler için.

Biz para herşey demiyoruz Denizsu yorumlarımı en başından oku lütfen sonra buraya yaz ...

İron bey Ülkem şartları ne kadar paran olsa geldiyse bir dert tedavi zor vesselam. sabancı ya da tatlıses olmak lazım. Yoksa hastaneler devasa zannettiğimiz birikimlerimizi bitiriveriyor çok çabuk.
Ülkem için düşüncelerim gerçek bir derde sahip olunca değişti.
Türkiye sağlıklı ve mutluların ülkesi Dertli ve huzursuz ya da hasta insanların ne acı ki bu ülkede yeri çok sancılı.
Hollanda da yaşayan engelli bir tanıdığım geldi üç gün evvel.
Aile hekimi belirliyormuş kişinin karyolaya ya da akülü sandalye ya da minderemi ihtiyacı var. hemen sağlıyorlarmış. Kişi talep etmeden , sorunu dışarda gözlemleyen bir göz var . Aile hekimin. tanıdığım hangi saatlerde dışarıya çıkmak istiyorsa belediye taksi gönderiyor evden alıyor , sonra saatinde evine bırakıyormuş. Her gün camiye götürüyor tanıdığımı taksi, böyle bir şey var mı ya.
Devlet vergiyi alıyor ama dert sahibi olduğunda seni yormuyor, senin elin ve ayağın oluyor.
Engelli ya da hasta olmak tek başına derdimiz olsa bu yük Allah tan geldi denilip çok daha kolay çekilir.
Ama ülkemin dertli insanların derdini artırmak amaçlı yaptığı yasaları var. En az bürokrasiyle uğraşması gereken bu insanlar en fazla büroksasiyle uğraştırılan kesim.
yaşayanların bildiği
O nedenle imtihansa Allah ın verdiği sağolsun ülkem bu imtihanı zorlaştırıyor. kanunlar çokca göstermelik.
Pes edecek miyiz.
Etsek hayat ne kaybedecek..Devam edecek nasılsa...
Pes etmezsek..Kazanacağız ve yaşayacağız , imtihanlarımızı artıranların imtihanı da bu dünyadır..
Onlar kaybederek yaşayacaklar ve farkına varmayacaklar .
Bir gün fark edecekler nasılsa. Kimsenin hakkının kimsede kalmayacağına inandığımız bir dünya varken , hayatın sınırlı olması zaten hayatı güzel kılıyor.
Tüm farkındalıklarımız için şükür ve fark edemediklerimiz için dua.
Tüm hastalara maddi ve manevi şifa.
Dua . İlla dua. gücümüz burda.
Fark edersek.
Nitekim Allah kalbi kırık ve mazlumlarla beraber olduğunu söylüyor ya.
,Saolsunlar bizleride çok kırıyorlar.
Demekki Rab yanımızda.

Sevgili İron, yazımda adınız geçmemiş bile, üzerınıze alınmayın, genel bır yorum o.

Hüseyin kardeşim bak bugün haberlerde kanser ilaçı alamayan bir kız Trakya üniversitesinde okuyor ne kadar acı bir durum ilaçlar el altından satılıyor Türkiye `de sağlık bakanlığı ne yapıyor haram zıkkım olsun benden aldıkları vergiler biz Avrupa`nın 30 yıl gerisinden geliyoruz insan sağlığının bir önemi yok bunlar için. Annemi ambulansla başka bir hastaneye sevk ederken yolda kaybettim ambulanslarda doktor yok teknisyen veriyorlar sadece , o zaman ambulansda vermeyin dedim insanlar ölsün .

İron bey haberlerde ki kız sayesinde kanser ilaçları ödemelerinde sorun olduğunu öğrendik. Mallesef içerisi dışardan göründüğü gibi değil. bakan bakmayı biliyor sadece. Allah merhamet versin bu başımızdaki insanlara. hizmet etmeye geldiklerinin idrakine varsınlar , ne diyelim. Avrupa nın müslüman olması lazım yaptıkları hizmeti bakarsan. Biz müslüman bir ülkede yaşıyoruz adı üstünde. sadece adı üstünde.
İçine girdikçe anlıyorsun , dışarıdan bakan bakıyor.
Başımızdaki BAKAN lar gibi.
Allah rahmet eylesin annenize.
Söyleyecek söz çok.
Ama sözün bittiği yer.
Konuşulacak yer ise bir gün gelecek biliyorsunuz

Ben de aynı durumdayım, ama yatakta yatan,derdini anlatamayan, kendi ihtiyaçlarını göremeyen dostlarımıza bakıp halime şükrediyorum.Hepimizin ayrı ayrı zorlukları var.Onlarla yaşamaya çalışıyoruz.

Arkadaşlar tekrar selamlar;
Bazı hastalıklarda para olayı çözemiyor. Ne yazık ki bu böyle. Nasıl ki japonya tusunamide hesap hatası yaptı ve dalgalara teslim olduysa Allahtan gelene insanoğlu çözüm bulamıyor. İlahi takdir. Ben buna çok inanıyorum. Hatta tüm gücümün kaynağıdır diyebilirim. Doktorların imkansız olmaz tıp bunu kabul etmez dediklerine çok şahit oldum. Fakat yaratan öyle yaratmış ki, İmkansızı başarabiliyor. Yine ne yazıktır ki prof. lar sadece tez üzerinden oluyorlar artık. Gerçek doktoru bulmak imkansıza yakın. Para bir yere kadar / çok para belki / limitsiz para bir parça çözüm ve ağzınıza çalınan bir parmak bal gibi. Ben bu hastalıklarımdan dolayı çok prof. muhattap oldum. Öylelerini gördüm ki 300 tl paraya ben seni ameliyat ederim. diyenleri oldu. Hocam masada kalma olayını nasıl çözeceksin diye sorduğumda bana o benim riskim ben onu alırım diyor. Gerisini siz düşünün. Yani kılavuz karga misali. Bendeki hadisede doktorlar kalp durmaz diyorlar. Hele 3,5 dakika beyin dayanmaz diyorlar. Bunu bir kaç kez yaşaman ve felç olmaman mucize diyorlar. Fakat elimde bunun böyle olduğuna dair meslektaşlarının imzalı raporları var. İşte ben bu yüzden herkeze diyorum ki çıkmadık candan umut kesmeyin. Ben mucizeyi 1 değil bir çok kez yaşadım. İnancınızdan ve sevdiklerinizden gücünüzü alın. Allah herkeze sağlıklar nasip etsin.