Güncel İçerik

Merhabalar

Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.

Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.

Teksan İnovatif Medikal: Engelliler, Engelli Çocuklar, Hasta ve Yaşlılar için emsalsiz ürünler

Bipolar rahatsızlığım var. Artık dayanamıyorum! Yardım edin...

mithril kardeş 89 puanla kazanırsın allahın izniyle. evlenmesen bile ayrı eve çık bence
 
tek çare ilaçlar ve psikoterapi.hangi şehirdesin?psikiyatr önereceğim
 
Ben istanbuldayım.İstanbul da Tr nin en iyi doktoru bu dedikleri hepsine gittim.Maddi boyutta büyük yara verdi bu psikoterapi muhabbeti.İsim vermeden 10 dk dinleyip 700 lira para alıyordu.Her haftada psikoloğa gidiyordum o da çok uçuk bi fiyattı.Hep iyi olayım diye doktor değiştirmekten gına geldi.Hepsi aynı hiç fark yok sadece birisi A ilacı veriyor diğeri B,C tek fark bu.Bipolarsın diyorlar tamam da kardeşim bipolarım ama farklı birşeyler daha var benim kafam bi anda gidip geliyor.Yani bi anda normal konuşurken karşımdaki kişinin konuşmasıns göre farklı bi cevap veriyorum.Dengesizlik hat-sahfada.Mesela bazı şeyleri inat ediyorum.örneğin diyorum ki bu adama bunu yapıcam .Aslında adamın yaptığı hata ufak veya ben yanlış anlamışım.Olay kan davasına dönüyor.Veya bi karar alınmış herkes uyuyor ama bu karar haklı bir karar değil ben karşı gelince de düzeni bozan ben oluyorum ve manyak işte diyolar.Bir söz var “ ben takıntılı veya sinirli biri değilim.Sadece bana yapılanın hangi amaçla hangi nedenle yapıldığı çok iyi biliyorum “ yani insanlarda sizin üzerinize oynuyor.Bunu şöyle düşünün.Altınızda yarış motoru var hızlı bir motor.Siz trafiğe çıkıyorsunuz gazlamak istemiyosunuz ama yoldaki araba veya motor sizi gaza getiriyor yani sizinle oynuyor oynamak istiyor.Ben buraya uzun uzadıya yazmıyorum düşüncelerim karakterim sözde bahsedilen delikanlılığım çok farklı ( ben demiyorum en karakterli en delikanlı benim.Sadece benim fikrim anlayışım insanlardan çok farklı ) .Ailemle yaşamak bana daha fazla atak yaşatıyor tek olunca bu kadar olmuyor.Aslında ailem sadece iyiliğimi düşünüyor ama fikirlerimiz anlayışlarımız farklı olduğu için olmuyor işte.Mesela 20 senelik oturduğum yerden farklı biyere geldim.Bu taşınma olayı bende daha fazla sinir stres yaptı . Neyse bu arada herkesin yorumlarına teşekkür ederim hepsini okuyorum takipteyim...

Bir de şöyle bir durum var ben çok ince düşünüyorum karşımdaki kırılmasın en noktasına virgülüne kadar düşünüyorum.Bu sefer iyi niyetiniz suhistimal ediliyor genelde ama bazı insanlarda bunu fark edip gerçek niyetinizi görüyor ve arkanız duruyor.Ben çevreme arkadaşlarıma dostlarıma herzaman mualefet oldum.Birisi bi fikrinden bahsediyor bana uymuyor ama diğerleri koyun gibi susuyor.Doğru söyleyeni 9 köyden kovarlarmış.Çok fazla arkadaşlık kurmam yaşıtlarım ve altıyla.18 li yaşlarda mükemmel haraketli herkes tarafından ortamlarında beni görmek isteyen insanlar vardı aşırı mutluydum çok güzel anılarım oldu hergün yeni bir heyecandı.Askerde bile çürük kağıdımda öyle yazıyor.Sormuştu doktor 18 li yaşlarda neşeli miydin falan diye.O yaşlarda iyi de para harcardım daha sonra önce hastalık daha sonra maddi bozukluk eklenince çok ilginç bi adam oldum.Bu bipolar zaten böyle aşırı neşelilik hali maddi savurganlık durumlarıyla başlıyomuş.İşin gerçeği maddi durumda beni çok etkiliyor kaç tane işe girdim çıktım artık özgüvenim yerle bir çalışmak istiyorum para kazanmak ama olmuyor olmuyor pes ediyorum 2 ay sonra bidaha işe giriyorum o da böyle oluyor.Ekpss yi bekleyecem Allah ömür verirse

Ayrıca eskiden çok kolay arkadaşlık kurabilirdim.Artık çok seçiçi oldum.Genelde herkese uyuz oluyorum rahat davranışlar tavırlar beni çıldırtıyor.Şuraya taşınalı bir sene oldu sevdiğim muhabbet ettiğim sayısı iki.iki adamda benden yaşça büyük zaten.Tabiki yere geliy toplu bir grupla muhabbet ediyorum ama fazla durmuyorum.Eskiden çok muhabbet ederdim falan böyle tek kalmayı sevmezdim.ama yalnızlığa alıştım tek başıma genelde uykuyla geçiyor telefon elimde foruma bakıyorum instagram twitter falan böyle.İnsanlardan soğudum...
 
Yaşım 33. Şimdiye kadar hayatı tam anlamıyla yolunda olan bipolar görmedim. Eğitim, mesleki veya özel hayatlarında sorun yaşıyorlar çoğu. Tabii bu gibi problemler sağlıklı insanlar arasında da yaşanıyor ama sana; "Bak bu da bipolar ve yaşantısında her şey mükemmel gidiyor." diyebileceğim kimseyi görmedim veya duymadım. Şahsen eğitim hayatımı bu hastalık yüzünden yarıda bırakmak zorunda kaldım ve şu güne kadar bir istikrar yakalayamadım. Son umudum EKPSS atamaları kaldı. Ekonomik olarak özgürlüğümü tekrar elime almam lazım, kendime bambaşka bir hayat kurmak istiyorum. Bunun için de maddi olarak gereksinimleri karşılayabilmem lazım. Hayattaki planım önce iyi bir iş bulmak, gerisi elbet gelecektir. Yeni çevre, yeni insanlar vs.
 
Hastalıktan ileri geliyor ben şuan insanların üzerime oynadığını felan düşünmüyorum sizde şüphecilik hakim.Bende yalnızca şuan sosyal fobi var.Onun dışında biraz yorgunum hepsi bu.
 
merhabalar

41 yaşındayım 10 yıldır belkide daha fazla bipolar hastasıyım.kullanmadığım ilaç gitmediğim dr kalmadı neredeyse.teşhisim konulana kadar çok sıkıntılar yaşadım.maddi anlamda çok büyük kayıplarım oldu bunun yanısıra 23 yıllık evliliğimide bitirdim.

eşimle ayrıldıktan sonra ilk birkaç ay herşey yolundaydı hiç üzülmüyor sanki yeniden doğmuş gibi hissediyordum.sonrasında ciddi bir atak geçirdim ve gözümü hastanede açtım ekt yapılması artık şart olmuştu.8 seans ekt (elektro şok tedavisi) olduktan sonra ki bu yaklaşık 1 ay sürdü hastaneden çıktım.sonrasında ümreye gittim.şimdi çalışıyorum hayatımı düzene koydum yeniden evlendim hala bazı sorunlarım var fakat artık bi şekilde mücadele ediyorum.geçenlerde %52 engelli raporu aldım.

allah nasip ederse emekli olmak istiyorum.yani demem o ki ümitsizliğe kapılmayın ayağa kalkın ve hayata yeniden tutunun yoksa hayat sizi bir kenara atıyor ve çevrenizdekiler size ne olduğunu çokta umursamıyor.
 
Cedrina çalışabilsem mücadele edecemde sürekli bi atak geçirirsem yine arkasından depresyona girerim hayatım yine yatağa bağımlı hale gelir korkusu var . abi istikrar yok duygu durumlarım çabuk dalgalanıyo hastalıktan dolayı hassaslıkta var :( zaten istikrarım olsa bende çalışarark emekli olmak isterim .siz nasıl sağladınız istikrarı bunu merak ettim .

3 yıldır sürüngen gibi yaşıyoorum anksiyete atakları geçiriyorum kaygılarım tükenmiyor ne yapacağımı bilmez haldeyim keşke devletimiz bir el atsa böyle rahatsız insanları topluma kazandırmak için iş imkanı felan hastalandığında izin sigorta :) fazla mı uçtum...
 
Ben de bipolarım memurum bu hastalıktan emekli olununca her yıl kontrol konabiliyormuş kesin emin olmamakla birlikte öyle duydum ben malülen değilde erken emeklilikten emekli olmak isterdim zaten 2 yıl sonra şartlarım tutuyor kontrol muayenesi işte beni de o korkutuyor.
 
Bipohakan said sanırim bende ekt nin cok büyük etkisi oldu.seni cok iyi anliyorum ben ailemdende cok buyuk destek göruyorum fakat biliyorumki hayatim en ufak üzücu bir olay beni cok yikar
 
Ben de bunu merak ediyorum aslında neden üzücü şeyleri insanlar yaşar ve unuturken çok fazla acı çekmez iken ben mesela çok acı çekiyor depresyona giriyorum ve unutmam çok zor oluyor acaba neden ?
 
Cedrina

Hassas olduğumuz için mi hastayız yoksa hasta olduğumuz için mi hassasız.
 
merhaba ben de çok zor zamanlar geçirdim,istersen iletişim kurabiliriz?
 
Bu hastalıkta tedavi doktorda markaya titre şöhrete falan bakmıyor...Tahmin dahi edemeyeceğiniz bir x devlet hastanesinin y doktoru bile olayı çözebilir...Çünkü önemli olan doktorun psikiyatrist prof falan olması değil...Önemli olan doktorun bipolar konusundaki tecrübesi...Bana kaç tane doktor bipolara benzemiyorsun dedi...

Hatta ben onları bipolar olduğuma ikna ettim...Durum bu...Ha bu arada yetkin olduğuna inandığınız bir doktoru zırt pırt başka doktorlarla değiştirmeyin bence arkadaşlar...Benim şahsen hayatım konusunda büyük beklentilerim yok...Dört dörtlük olmadığımı biliyorum en azından...Zaten dört dörtlük olabilme algısı bizi bu hale getiriyor biraz da...Bize kafadan çatlak demeleri bir noktada önemli...Çünkü o kadar inişe çıkışa sıcağa soğuğa hangi ruh beden zihin çatlamaz ki...Yaşayan bilir ancak neler çektiğimizi...Ama her yaşayan da bilmiyor bilemiyor bazen maalesef...

Bu hastalık açık söyleyeyim karakterinde kırılmaları olan kişileri maalesef daha bencil daha narsist hale getirebiliyor...Etrafımda sürekli bipolar özelliğinin arkasına her şeyi sığdıran hatalarını bipolara bağlayan arkadaşlarım var...Şunu iyi anlamak lazım...Hastalık ayrı şey, karakter ayrı şey...Hatta bu arkadaşlarım ilaçlarını kafasına göre alan ya da almayan hastalığını farklı zihinsel teknik ve telkinlerle çözdüğünü iddia eden kişiler...Ama etrafa dönüp baktıklarında kendilerini adam yerine koyan bir tane adam bulamıyorlar...Bu tip kişilerden hastalıkdaşımız bile olsalar uzak durmak en iyisi...Çünkü bu gibi kişiler sürekli aynı bandı çalıp çalıp dinletirler bize...Hastalığı günah keçisi ilan ederler...Ve kesinlikle dinlemeyi bilmezler...Çünkü defaatle zaman geçtikçe aynı şeyleri sorar dururlar...Çünkü bizi dinlememişlerdir...

Aslında bana kalırsa hastalık arasındaki dönemlerde akıl vicdan geçmiş gelecek vd muhasebemizi iyi yapmalıyız...Çünkü az önce anlattığım durumlara bizim de düşemeyeceğimizin garantisi yok...Hayırlı ve sağlıklı günler arkadaşlar...
 
Lacoco gardaş ben de resmi olarak 7 yıldır bipolarım...Bu işin ilacı sabır maalesef...öncelikle de tedavide sabit bir doktorda sabır...çünkü çok geniş yelpazede ilaçlar yok maalesef...ben 7 yıldır rexapin ve lityum arasında gidip geliyorum...bir yığın ilaç denedim bende bu ilaçlar yararlı oldu...uyku sorunum olunca da cedrina xanax rivotril gibi ilaçları veriyor doktorum...onlar da kesmeyince hastaneye yatış...kardeşim hastaneye yatmak engelli raporu almak vs sende stigma etkisi yaratmasın...kim ne diyorsa desin salla gitsin...hayat senin ve çektiklerin de senin...onlar boş laflar...ben polis memuruydum hastalık tavan yapınca düz memuriyete geçirdiler...neler yaşadığımı bir ben bir de Allah bilir...inancımı bile defalarca kaybettim...çok şükür şu an idare ediyorum...inşallah ekpss sana bir umut olur memuriyet ve düzenli hayat ilacın olur...en büyük ilaç sabır...yalnız onu da hiçbir ilaç öğretmez...sana son sözüm sık sık doktor değiştirme...çünkü hiçbiri dört dörtlük değil...bir doktor arayışın varsa özellikle netten iyi araştır yorumlara falan bak...kesinlikle doktorun profluğu falan gözünü boyamasın...önemli olan onun bipolarlı hastalar konusundaki tecrübesi...kal sağlıcakla gardaş...

Ha şu önelmi noktayı da ekleyeyim lacoco kardaş...kanal değiştir...sürekli saatlerce olumsuz ya da lüzumsuz eylemlere takılıp kalma...seni sıkan geren bir durumdan kişiden başka bir duruma kişiye hemen geç...boşluk duygusu kadar kötü bir durum yok kardaş...sen doldurmazsan birileri seni boşaltır...selametle...
 
Değerli yorumlarınız için teşekkür ederim uzak kaldım biraz yazamadım.Allah hepimizin yardımcısı olsun.Gerçekten zor zanaat bipolar.
 
hipnoterapiyle tedavi yöntemi var duydunuz mu?
 
Hipnoterapiyi denedim ben.O tamamen yalan bence.Ben de denedim konsantre ol diyo falan güldüm çıktım seans yarıda kaldı.Gittiğim yerde iyi biyerdi.Zor o iş.
 
Bipolar bozukluk dayanılmaz bir hal aldı lütfen yardım ?

Merhaba arkadaşlar.Yaşım 27.11 senedir tedavi görüyorum.Hastalığım bipolar bozuklukla başlayıp şizoaffektif duruma geldi.Bir anım bir anımı tutmuyor.Hiçbirşey yapamıyorum.Kimi zaman 20 dakika iyiysem 2 saat kötüyüm.İstanbulda bir çok psikiyatra gittim.Şuan kullandığım ilaçlar Efexor 75 mg xr.Tegretol Cr 400 mg.Risperdal 2mg.Seroquel 400 mg xr ve en berbatı Rivotril 2mg.Son bir senedir bunları kullanıyorum.Hayatımda 1sene çalışmışlığım yok.Biçok yerimi bıçakla kestim zaman zaman da kesiyorum.Çalışamıyorum.Bir hevesle başladığım işi kısa sürede bırakıyorum.Spora başlıyorum bırakıyorum.İradem çok zayıf hayatta neye başladıysam bırakıyorum.Hayata tutunamıyorum.Özellikle bu aralar kendimi çok halsiz hissediyorum ve uyuyorum uykum yoksa bile yatıyorum.Çok fazla kilo aldım.Çeşitli hastanelerden teşhisler var.Askerlik GATA bipolar duygulanım bozukluğu f31 9. Başka bir hastane Şizoaffektif.Başka diğer 2 hastane bipolar duygulanım bozlukluğu.Artık ilaç içmekten beynim yandı yapacağım herşeyi unutuyorum.Böyle yapıcam diyorum halbuki öyle yapmamışım aklıma bile gelmiyor.Fikirlerim saniyelik değişiyor.Ne yaptığımın bilincinde olmuyorum düşünce anlamında.Hastaneye yatıp EKT olmak istiyorum ama EKT yle ilgili sonuçlar herzaman olumlu olmuyor.Engelli raporu almak istiyorum bir yandan istemiyorum.Ne yapacağımı şaşırmış durumdayım.İlaçları özelden yazdırdığım için Silahsız özel güvenlik sağlık raporu aldım X bir hastaneden.Bu sefer işte nöbet süreleri 12 saat sıkılıyorum.Hiçbişey yapmak istemiyorum.27 ye geldim ve boşa yaşıyorum.İntihar bazen çok mantıklı geliyor.Dayanmaya çalışıyorum ama nereye kadar.Biyeri toplasam biyer dağılıyor hayatım altüst olmuş durumda.Bana tavsiye edeceğiniz nelerdir arkadaşlar ? Ne yapmalıyım ?Biraz karışık anlattım yardım okuyup yardımcı olan arkadaşlarım sağolsun.İyiakşamlar
 
Üst Alt