1983 doğumluyum..
2011 yılı na kadar yani 28 yaşıma kadar toplamda 3 tane aspirin bile içmedim..
ve o yaşıma kadar hayatımda hiç doktora gitmemiştim..
"O AN" Bir karın ağrısı ile başladı herşey..
işyerimi kitleyip işyerimin arkasında acı içinde kıvranıyor ve bu ağrının kendiliğinden geçmesini bekliyordum..
Ta ki kuzenim gelip beni hastaneye götürmeye ikna edene kadar..
Acil'e giriş yaptık.. Tetkikler, kanlar, tahliller derken kendimi müşahadede buldum.. ordan cerrahi servisine.. ordan ameliyata.. (apandisit)
ilaç içmeyen biri olarak Apandisit Ameliyatı bile benim için çok büyük bir olaydı..
Ameliyat sonrası sorunların bittiğini düşündüm.. Taaa ki ameliyattan 6 ay sonrasına kadar.. Meğer apandisit'i boşuna almışlar.. Yaşağıdım ağrı "PANKREATİT ATAK"mış..
O günden sonra Bu güne kadar Yaklaşık 300 defa nın üstünde atak geçirerek acilde ağrılarım dindirildi ve en az 50 defa en fazla 30 en az 2 gün olmak üzere Gastro servisine yatışım yapıldı.. Hastalığımın net tanısı "TİP 1 HİPERLİPİDEMİYE BAĞLI TEKRARLAYAN AKUT PANKREATİT" Ve malesef bilinen bir tedavisi olmamak ile birlikte hiç bir ilaç trigseridimi dengelemiyor ve atakların önüne geçilemiyor..
Şuan öyle bir hale geldiki.. son 2 ayda 4 defa hastaneye yatışım yapıldı.
Artık yemek yemeye korkar hale geldim.. Evliyim ve 3 çocugum var.. Doktorun bana "BU ŞEKİLDE ATAK GEÇİRMEYE DEVAM EDERSEN 45 YAŞINI ZOR GÖRÜRSÜN" Demiş olmasına rağmen Yaşama dair hiç bir zaman umutsuzluğa kapılmadım..
Fakat Atak geçirdiğimdeki "O AN"LAR Acılarım gerçek manada tarif edilemez boyutta..
Burada yazdıklarımı hiç kimseye anlatmadım.. buraya neden yazdıgımıda bilmiyorum..
Ama sanırım iyi geldi..
2011 yılı na kadar yani 28 yaşıma kadar toplamda 3 tane aspirin bile içmedim..
ve o yaşıma kadar hayatımda hiç doktora gitmemiştim..
"O AN" Bir karın ağrısı ile başladı herşey..
işyerimi kitleyip işyerimin arkasında acı içinde kıvranıyor ve bu ağrının kendiliğinden geçmesini bekliyordum..
Ta ki kuzenim gelip beni hastaneye götürmeye ikna edene kadar..
Acil'e giriş yaptık.. Tetkikler, kanlar, tahliller derken kendimi müşahadede buldum.. ordan cerrahi servisine.. ordan ameliyata.. (apandisit)
ilaç içmeyen biri olarak Apandisit Ameliyatı bile benim için çok büyük bir olaydı..
Ameliyat sonrası sorunların bittiğini düşündüm.. Taaa ki ameliyattan 6 ay sonrasına kadar.. Meğer apandisit'i boşuna almışlar.. Yaşağıdım ağrı "PANKREATİT ATAK"mış..
O günden sonra Bu güne kadar Yaklaşık 300 defa nın üstünde atak geçirerek acilde ağrılarım dindirildi ve en az 50 defa en fazla 30 en az 2 gün olmak üzere Gastro servisine yatışım yapıldı.. Hastalığımın net tanısı "TİP 1 HİPERLİPİDEMİYE BAĞLI TEKRARLAYAN AKUT PANKREATİT" Ve malesef bilinen bir tedavisi olmamak ile birlikte hiç bir ilaç trigseridimi dengelemiyor ve atakların önüne geçilemiyor..
Şuan öyle bir hale geldiki.. son 2 ayda 4 defa hastaneye yatışım yapıldı.
Artık yemek yemeye korkar hale geldim.. Evliyim ve 3 çocugum var.. Doktorun bana "BU ŞEKİLDE ATAK GEÇİRMEYE DEVAM EDERSEN 45 YAŞINI ZOR GÖRÜRSÜN" Demiş olmasına rağmen Yaşama dair hiç bir zaman umutsuzluğa kapılmadım..
Fakat Atak geçirdiğimdeki "O AN"LAR Acılarım gerçek manada tarif edilemez boyutta..
Burada yazdıklarımı hiç kimseye anlatmadım.. buraya neden yazdıgımıda bilmiyorum..
Ama sanırım iyi geldi..
