Bacibey merhaba,
Boyum 1.67 civarinda. Once femur (uyluk kemigi/dizin ustu), ardindan tibia-fibula (kaval kemigi/dizin alti) olmak uzere iki ameliyat gecirecegim. 16-20 cm arasinda uzama hedefliyorum. Prosedur sonuclandiginda 1.83-1.87 cm arasinda olacagim. Hayatimin yaklasik iki senesini bunun icin ayirdim. Kendimi fiziksel ve zihinsel olarak (tekerlekli sandalyede yasamaya) hazirladim. Vaktim var, okulu erken bitirdim, para biriktirdim. Gordugunuz gibi ben duygusal yaklasimda bulunmayi sevmeyen, hedefe dayali bir insanim. Cesaretli olduguma katilmakla beraber, insallah bunu deli cesareti olarak degerlendirip beni kirmaz, veya beni yargilamazsiniz. Kendimce hakli sebeplerim var ve acikcasi kendimi hesap vermek zorunda hissetmiyorum. "Cesaret" veya "korku" dediginiz sey ince bir cizgidir, bunu ayiran da konu hakkinda bilgi sahibi olmaktir. Ben kendi arastirmami yaptigim, ve kafamda butun islemin muhakemesini yaptigim icin icim son derece rahat. Bicak altina yatmak riskli, katiliyorum, ama sokakta yurumek de oyle. "Ikisi ayni sey mi canim sen de" dediginizi duyar gibiyim - ama sunu bilmenizi isterim ki, ben bunu yalnizca "estetik" olarak degil, aslinda ihtiyac duydugum icin yapiyorum.
Size ilginc bir anektod anlatayim, Amerika'daki doktor bahsetmisti. Ofisine Hollandali bir adam geliyor. Hollandalilar dunyanin en yuksek boy ortalamasina sahip milletidir bu arada. Adamin boyu 1.80 civarinda, doktorla ayni. "Kisayim ve ameliyat olmak istiyorum" diyor adam (yuh be arkadas). Doktor sasiriyor tabii, adam dogru psikologa... Psikolog sonucta adamin 1.65'lik adamlarla ayni sorundan muzdarip oldugunu soyluyor - "height dysphoria". Bu bicakla giderilen psikolojik bir sorun. Ben bu ameliyati olmazsam kendime de, baskalarina da zarar verecegim. Beni istediginiz kadar yargilayabilirsiniz aslinda. Cunku su anki hayatimda da kisa bir erkek olarak taninmadan yargilaniyor, ayrimciliga ugruyorum. Ustelik elimde hic olmamasina ragmen, secemedigim bir ozellik olan boyum yuzunden. Baska insanlari degistiremeyecek kadar yorgunum. Kendimi degistirmekten baska carem yok. Cesaret, caresizlikten de gelir. Hayat boyu canim yanacagina, veya sevdiklerimin canini yakacagima, gider doktora bacagimi kirdiririm daha iyi. Hayir, zerre korkmuyorum.
Yine de size bir noktada katilacagim Bacibey - bu islem burun yaptirmaya benzemez. Aylar suren bir sabir ve dayaniklilik gerektiriyor. Bu ameliyat herkese gore degil, hatta yol yakindan vazgecebilene vazgecmesini oneririm. Kendinize ne yaptiginizin farkinda bile olmayabilirsiniz. Allah korusun, Achondroplasia (cucelik) rahatsizligi veya iki bacagin esit olmamasi durumunu yasayan arkadaslar da var. Onlar icin bu ameliyat mecburi olabiliyor. Hepsine Allah'tan sifa dilerim. Gordugunuz gibi, bu ameliyati onlar mecburen olabiliyorsa, baska insanlar da estetik amacli olabilir. Yani ortada teknik ve riskle ilgili bir mesele yok, "tip etik anlayisi" ile ilgili bir mesele var. Benim yaptigimi veya doktorun bana yaptigini etik bulmuyor olabilirsiniz, saygi ile karsilarim.
Boy uzatma konusunda cok yeni teknoloji/tekniklerin varoldugunun bilinmesini isterim. Bunlari da bilmek isteyene, hangi doktora gideriz diyene, seve seve liste halinde aciklayarak yazabilirim. Uzulerek, Turk doktorlar hakkinda yeteri kadar bilgi sahibi olmadigimi belirtmek istiyorum. Yalnizca isimlerini ve kullandiklari metodlari biliyorum.