Bu aralar evi terk etmeyi ve arkamdakileri de düşünmüyorum

Nurtan engelli teşviginden istemem.
El becerim var hamd olsun.
Takı işini yapacağım inşAllah.
Selametle..

Teşekkür ederim meraklı okuyucularımla fikri edinmesi açısından küçük detaylar paylaşabilirim uzun zamandır bu sitedeyim ben bir çok kişiyle dostluk kurdum arkadaşlarım oldu o yüzden samimi oldğumu düşünüyorm

SERAFİMÇok mantıklı. Ayrıca şartları uygun ise sosyal hayatın içine dahil olup Nevşehir gibi turistik bir yerde kendisi de perakende satış yapabilir ki bu durum daha motive edici olur.

[FONT=sans-serif]kaderimsee çekerim.. [/FONT]
Eğer ki ekonomik durum zayıf ise
Düşük sermaye ile yapılan işler bu dönemde en makul olanı.
Sistemi oturttuktan sonra engelli teşviklerinden faydanlanmak size zarar vermez.
Bu arada sizin engeliniz nedir?
Merakımı hoş görün lütfen.
Meraktan ziyade ona göre fikirler üretebiliriz diye sordum.

Evi terk etme konusuna gelince
Terk birilerini cezalandırmak amaçlı ise size faturasının ağır olacağını düşünüyorum.
Değilse ve başkalarına ihtiyaç duymadan yaşayabileceğinize inanıyorsanız,
Ekonomik özgürlüğünüz de mevcut ise
Bence hiç düşünmeyin.
Kendi hayatınızı yaşayın.
Birilerini cezalandırmak içinse şu aşamada bu fikri kafanızdan atın.

Ayrıca bakım evlerinde kalanlarla görüşen biri olarak fikrim,
böyle bir yerde kalmaktan hoşnut olanlar olduğu gibi olmayanlar da mevcut.
Hatta bakım evinde Amerika'da master yapmış halkla ilişkiler uzmanı bir bayanla tanışmıştım.
Kadının ifadesi bu hayatta kafayı tırlatmamak mümkün değil.
Ben tırlatmadım ama pes ettim ve şuan buradayım demişti.
Sadece olabildiğince yaşıyorum demişti.

resmiyette engelli değilim lakin bana göre yıllardır engelliyim bi an önce bulunduğum yerden kacıp gitmek istiyorum tanıdığım kimseyi görmek istemiyorum ailem de dahil depresyon hastasıyım sanırım bendki kronik depresyon bi kac kez hastanede yattım bi an durup düşüncehayatı sorguluyor kendimi anlamsız göruyorum kendime kzıgınlığım geçmiyor bir türlü