Depresyondan kurtulan var mı?

Nasıl motive oluyorsunuz?

Motivasyon olmazsa olmaz,bizi harekete geçiren yakıt gibidir.Beni fitilleyecek bir yakıta ihtiyacım var.Şuan mantıklı düşünüyorum duygularımı geri planda tutmaya özen gösteriyorum ama düşüncelerimi hayata geçirecek,beni ateşleyecek enerjiyi kendimde bulamıyorum.Sabah kalktığımda yatağımı düzeltmeyecek kadar yaşam enerjisini kendimde bulamıyorum.Nasıl başarıyorsunuz?Acaba depresyonda olmamın sebebi ilgi açlığı mı,asosyallik mi,kalp yalnızlığı mı anlamadım gitti.Eskiden kendimi dinlemeyim diye kendimi yürüyüşe verirdim şimdi iki adım yürüyesim gelmiyor çünkü;tek olunca boş ve anlamsız geliyor.Çevremdeki herkes işini gücünü oturttu bir yuva kurdu ama ben hala bunlarla uğraşıyorum heyhat!

Allah yardımcımız olsun zor bir durum gerçekten geçen gün bir arkadaş bana demişti ki hobi edinin kendinize cafede oturun insanları gözlemleyin trsm gidin hobi uğraş edinirsiniz demişti birde sivil toplum kuruluşları vefalı gönüllü olarak yardımcı olun belki çevre edinirsiniz depresyon çok kötü bir durum Bnde girdim hayatım alt üst oldu yeni yeni kendime geliyorum çalışıyorum çabalıyorum ailem ve çevrem arkadaşlarım burdaki kardeşlerim sağolsunlar Allah razı olsun hepsinden

valla düzgün bir iş br eş bulamadan kurtulacamı düşünmüyorum....
bugüne kadar birçok ilaç kullandım çevremdeki çoğu insanın olumsuz davranışı pspikolojimi olumsuz yönde etkiliyor bu yüzden insanlara her zaman mesefali olmuşumdur....

Ben cafeye,sinemaya hep tek giderdim sonra dedim ki ben napıyorum ya bunun adı sosyal başarısızlık.Ben birine kızardım arkadaş listemdeki herkesi silerdim.Sonra da ben yalnızlığı seviyorum mavalını okurdum;itiraf ediyorum yalnızlığı sevmiyorum hatta arkadaşlarımı kaybettiğim için çok pişmanım.Ben de her normal insan gibi sosyal olmak istiyorum.Ben nerde anormal,itici davranış kalıbı varsa nerde kendimi toplumdan dışlayacak yönelim varsa uyguluyordum.Yok efendim best seller kitap raflarından uzak durmalar,nerde dinlenmemiş müzik varsa onu dinlemeler,sinema tavsiyelerine burun kıvırmalar ne yapıyorsun sen aptal kafa kaybeden sen oluyorsun.Korkarım normalleşiyorum ilk oyun arkadaşı ile tanışan küçük çocuğun şaşkınlığını yaşıyorum.Hatta bir keresinde çalıştığım iş yerindeki arkadaşlarla parayı sevmiyorum diye tartışma çıkarmıştım.Yine itiraf ediyorum parayı seviyorum keşke insanca yaşayabileceğim bir işim mamafih gelirim olsa.Bende islamofobi vardı biri Allah dediğinde tüylerim diken diken olurdu şimdi abartmıyorum ama cumadan cumaya camiye gidiyorum.Ne zormuş normal olmak.

Çok sevdiğim, prof.dr. Ertuğrul Köroğlu'nun depresyonu anlatan kitabını tavsiye ederim. Depresyona sebep olan yanlış düşünce kalıplarının yerine doğruları nasıl koyacağımızı anlatıyor. Ben çok faydasını görmüştüm. Ayrıca, Doğan Cüceloğlu, Nurdoğan Arkış da çok değerli uzmanlardır. İlaç içip iyileşmeyi beklemek çok doğru bir yaklaşım değil. Kendimizi yetiştirmemiz de gerekiyor. Pozitif psikoloji ile ilgilenmek, pozitif sözleri olan, hareketli, neşeli müzikler dinlemek, pozitif filmler izlemek, ilham veren kitaplar okumak vb. de iyi geliyor.

*Sevgili* Doğan Cüceloğlu’nun “-mış gibi yaşamak” kitabını okumuştum yıllar önce film tavsiyeniz var mı motivasyon temalı?

Vtecll Ye, dua et, sev , Amelie, The Guitar , Pay it forward şu an aklıma gelenler

*Sevgili* Teşekkürler yarın bakacam.

Hiç bir psikiyatrik ilaç depresyon da dahil sizi tedavi etmez sorununuzu tamamen çözmez bana göre biraz bile çözmez.

Peki çare var mı derseniz. Çare sahip olduklarınıza şükretmek. Aileniz varsa anne baba kardeş abi abla onların kıymetini bilmek üzmemek. Yoksa onlara dua etmek . Sonra mutlu olacağınız birşey için mücadele etmek. Örnek : Sevgiliniz olmasını istiyorsunuz olması için mücadele etmek . Bu konuda bende berbatım ama örnek işte Diğer bir örnek : Atıyorum İstanbulda olmanız gerekiyor orada olabilmek için ne gerekliyse onları sağlayıp orda olmak . Yani sizi mutlu edecek rahat huzurlu hissetirecek ne varsa yapmak için mücadele verin.

İlaclar tedavi edemiyorlar

Birde üstüne kendi iç sıkıntımız yetmezmiş gibi insanları umursamamız

Arkadaşlar ben dahil bir çoğumuzdaki depresyonun altında şizofreni olduğu için; depresyonun iyileşmesi için önce şizofreninin iyileşmesi gerekiyor. Şizofreni iyileşir bir hastalık değil. En fazla iyi derece kontrol altına alınır. Tamamen iyileşmesi imkan çerçevesi dışındadır.
Burayı anlamak lazım.

İlaçların tedavi etmediğini yazan olmuş spor yapın demişler hatta şükredin iyileşirsiniz demişler bunlar boş laflar ve lafla peynir gemisi yürümez..

Allahın diniyle algı yaratıp Din sömürüsüyle konuyu baltalayanların yatacak yeri zaten yok...

Tabiki spor yapılır, Allaha şükredilir ama ben şükrettim hadi iyileşiyim. Yok böyle bi dünya.


Mayıs 2008 de doktorum bana çalışmam gerektiğini söyledi. Para kazanmak için değil ama tedavinin bir parçası olacak dedi. Bende bi arkadaşın yanında yardımcı oldum 1 ay kadar çalıştım. Sonra işkura gittim ordan yönlendirdiler. Bir hastanede 13 ay çalıştım. İnanın çoğu zaman sürüne sürüne gittim ama gittim çalıştım. Halende çalışıyorum. Bugüne kadar hiç rapor almadım. 12 senedir çalışıyorum...

Depresyon iyileştimi? Yok iyileşmedi ama Şizofreniyi iyi bir şekilde kontrol altına aldık Depresyon içinde ilaç kullanıyorum. Stabil ama arada sendeliyorum.

Hayat devam ediyor..

bende 5 yıldır aynı durumdayım. kasımda 22 gün hastanede yattım kullanmadığım ilaç kalmadı ama ilaçlardan pek bir fayda göremedim. 5 yıldır evden dışarı çıkamıyorum, çalışamıyorum.

Yorumları okudum. Ben de ağır depresyon geçirdim. Sürekli ağlıyordum. 5-6 kilo verdim. Hep olumsuz düşünüyordum. Sonra doktoruma söyledim dayanamıyorum dedim sağolsun seni bu durumda bırakmayacağız dedi. Kullandığım xeplion'a ek olarak abilify ve prozac verdi. Bir ay kullandım toparladım. Bir daha o kadar şiddetli depresyon gelmedi. Sonra hafif depresyonlar geldi, prozac istedim ama doktor yazmadı. Bu hafif depresyonlar kendiliğinden geçti gitti. İş hayatı insanı düzene sokuyor. Hafta sonu bile gündüz uyuyorum, düzen hemen bozuluyor. Mutlaka çalışın arkadaşlar. Sabah evden çıkmak, işe gitmek, insanı kendine getiriyor. Para almazsanız bile çalışın. İş yoksa kursa gidin. Ama birşey yapın. Yürüyüş yapmak da iyi geliyor.

Benim ergenken başlamıştı. Karamsarlık, enerji düşüklüğü, sürekli uyuma isteği, baş dönmesi, hiç birşey yapma isteğim yoktu. Tedavi oldum ve geçti ama ara ara yine doktora gidip ilaç kullanıp doktor bıraktırdı.

Başarılı bir tedaviyle kurtulmak mümkün. Şu an ilaç tedavisine devam ediyorum ve neredeyse hiç depresyon belirtisi kalmadı.

aklınıza herhangi kötü birşey geldiğinde o anda kalkıp birşeylerle uğraşmak da iyi gelebiliyor insana
veya birşey yapmak istmediğinde kendini birşeyler yapmaya zorladığında kafası dağılabiliyor.

Bana doktor yürümeyi tavsiye etmişti ve çok iyi gelmişti. Bir de küçük çocuklarım var onları sevmek çok iyi etki yapıyordu. Depresyonu yenmenin yolu;

1- İlaçlar. Doktor ilaç verdi ise verdiği miktarda ve verdiği süre boyunca kullanın. Doktora gitmekten çekinmeyin. İlaç verir diye derdinizi doktora anlatmaktan çekinmeyin. Ben aylarca anlatmadım az kalsın kalpten helak olup gidecektim. Ben ağır depresyondan Allah'ın izni ile ilaçlar sayesinde kurtuldum.
2- Sabah uyanıp bedensel bir iş yapmak. Sabah uyanın ve bir iş yapın arkadaşlar. İşe gidip gelmek bana çok iyi geldi. Bedensel iş olarak da ancak öğle arasında yürüyüş yapabildim.
3- Sosyalleşmek. Hanımın köyde aile evi var. Çok kalabalık. Bir hafta oraya gidince depresyonun üzerimde kalan etkisi tamamen kırıldı. Ondan sonra daha sosyal, daha neşeli biri oldum. Eski halime yaklaştım diyebilirim.
4- Psikolog desteği. Davranışlarımdaki anormallikleri, korkularımı psikoloğum ile konuşunca çok rahatlıyorum.

Depresyondaki beyin birşey yapma yat uyu der. Buna karşı koymak ve iyileşmek için birşeyler yapmak gerekir. Perdeleri çekip evde yatarak depresyonu yenemezsiniz. İşiniz yoksa camiye yürüyün, ibadet edin, Kuran okumayı öğrenin, alışveriş yapın, arkadaşlık kurun. Ve en önemlisi sabredin. Bilin ki bu günleriniz geçecek. Allah hepimizin yardımcısı olsun.

dediğiniz gibi sürekli birşeylerle mesgul olmak iyi geliyor insana