Canım annem,çileli annem.. herşeye göğüs geren fedakar annem..yüzüne diyemiyor buraya yazıyorsam affet
Kaç zamandır garip bir haldeyim,aynalar da yüzüm traşsız..ruhum acılardan yorulmuş,sen bana ağlama anne.. ben ölümü özledim.
Karanlığa kafa tutardım oysa,gecelerle savaşırdım..yıldızları alırdım avucuma hayallere dalardım,yoruldum yordular ölümü özledim affet anne.
Yırtılmış defterlerde ismim,tozlu albümlerde resmim..kaç zamandır kabuslardayım rüyalarımı hayra yoran yok.ocak ortasında temmuz ateşi tenimde, ölümü özledim affet beni anne.
Dün omuz omuza verdiklerimiz nerede anne,dün dost dediklerimiz birer birer zehirli hançeri vurdu acımadı anne..tükendim bu kalabalık yalnızlıktan.ölümü özledim affet anne.
Odamın duvarları nemden sararmış,bu asi yüreğim gamdan kararmış..sen de bilirsin anne, toprağa bir tohum düşer fidan olur büyür, yüreğe bir gam düşer insanı öldürür.
Kaç zamandır içimde bir sıkıntı,ruhum yaka paça olmuş..oysa yıldızlı bir gökyüzü gibiydik..artık bütün yıldızlar çekilmiş gökyüzünden,bütün mutluluklar çalınmış ömrümden.
Sen bana ağlama anne,yeterince ağladın çok üzgünüm,bırak gök ağlasın,yağmurlar ağlasın..ben yaşayacak kadar yaşadım,48 yıl daha yaşasam ağladıklarına teselli olurmuyum?
Kaybettiklerine ağlamana kalmadı güçüm,taş değilim en az bende o kadar ağlarım,belli etmem derdine dert katmam
Dünya dedikleri böyle be anne,insanız..aciz zavallıyız..affet çok üzgünüm,derdine dert katarsam bir gün bilki dayanacak gücüm kalmamıştır..affet.