Güncel İçerik

Merhabalar

Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.

Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.

Teksan İnovatif Medikal: Engelliler, Engelli Çocuklar, Hasta ve Yaşlılar için emsalsiz ürünler

Eğer engelli olmasaydınız, şu andaki yaşamınızda neler farklı olurdu? [Yaşam]

bu başlığa verilecek yanıt engel türüne bile göre değişir bence...
ben 1999 yılında ilk kez özürlü statüsünde devlet memuru olduğumda, aynı sınava birlikte girdiğim engelleri çeşitli insanlar vardı..
sınavı kazandıktan sonra kazanan diğer arkadaşlarımla birlikte asıl devlet memuru olmak için eğitime tabi tutulduk...
ve o eğitimde arkadaşlarımı daha yakından tanıma fırsatı bulmuştum..
engelinin türüne göre kimisi kendisiyle barışık, kimisi ise olumsuzluklar içindeydi kendi dünyasında..
binbir güçlükle hem çalıştım hem yüksek lisansımı bitirdim..

mühendislik bitirmiştim ama daktilograf kadrosunda (özürlü personel statüsünde) işe alınmıştım.. bu arada binbir güçlükle bir de yüksek lisansımı bitirmiştim... ağlasam mı gülsem mi bilmiyordum..

2003 başında mesleğimi yapmak için başka bir kuruma nakil müracaatında bulundum.. başvurum kabul edilmişti.. mesleğimi yapıyordum ama halen veri hazırlama ve kontrol işletmeni kadrosundaydım..

geçtiğimiz yıl tam 40 yaşımdayken yazılı ve sözlü mülakat sonucunda mühendislik kadrosuna geçebildim..

şu anda mutlu muyum..? mesleğimi yapıyorum ve 40 yaşını geçmeme rağmen 6 aydır kadromdayım.. evet mutluyum.. çünkü tırnaklarımla geldim buraya kadar.. geç olmuş olması önemli değil benim için..

engelli olmasaydım nasıl olurdu bilmiyorum..
 
HİÇ DE BELLİ OLMAZ ASLINDA...

Engelli olmasaydım muhtemelen,uzak yok şöförü olurdum.Ama ozamanda insanları ve hayatı bu kadar iyi anlayamazdım.Mutluluğumda bir değişiklik olmazdı,çünkü şimdide mutluyum ama engelli olmasaydım çok daha aktif olur,daha çok gezer ve daha çok arkadaş edinirdim.
 
HEPİMİZ İÇİNDE BULUNDUĞUMUZ DURUMA GÖRE VARSAYIMLAR ÜZERİNE KONUŞUYORUZ ENGELLİ OLMASAYDIK YİNE İSTEDİĞİMİZ ŞEY OLABİLECEK MİYDİ ACABA BENİM YEĞENİM ASKERİ BİR OKULU KAZANDI AMA YARIDA BIRAKIP DÜZ LİSEYİ BİTİRDİ VE BAŞKA BİR MESLEKLE UĞRAŞIYOR YİNE HEPİNİZİN BİLDİĞİ CÜNEYT ARKIN TIP EĞİTİMİ ALMASINA RAĞMEN HİÇ İLGİSİ OLMAYAN BİR İŞİ YAPIYOR DİYECEĞİM ŞU Kİ:ENGELLİ OLMASAK DA BAZI ŞEYLER İSTEDİĞİMİZ GİBİ GERÇEKLEŞMEYEBİLİYOR BAZAN O YÜZDEN ŞU ANKİ MEVCUT DURUMA GÖRE TUTUM TAKINMALIYIZ TABİ ENGELLİ OLUŞUMUZUN EKSİLERİ OLDUĞU GİBİ ARTILARININ DA OLACAĞINI UNUTMAMALIYIZ
BUNDAN BİRKAÇ YIL ÖNCE FELÇLİ OLAN ANNEMİ SAĞLIK OCAĞINA GÖTÜRMÜŞTÜK ABİMLE (ABİM DE ÇİFT BASTON KULLANIYOR) ANNEMİ İKİMİZ ZOR ÇIKARIYORDUK ORDA 20 KİŞİ FALAN VARDI ONLARIN İÇİNDEN BİZE YARDIMA YİNE BİZİM GİBİ BİR AYAĞI ENGELLİ OLAN BİRİ GELDİ YANİ DİYECEĞİM ŞU ENGELLİ OLMAK BİZİ DAHA HASSAS VE DAHA DUYARLI YAPIYOR EĞER ENGELLİ OLMASAYDIK BELKİ HAYATA, İNSANLARA, ÇEVREYE VB.KISACASI HER ŞEYE BU KADAR DUYARLI OLAMAYACAKTIK HAYATA BİRAZ DAHA İYİMSER BAKMAYA ÇALIŞIRSAK HEM KENDİ HEM DE ÇEVREMİZDEKİLER ADINA DAHA İYİ OLUR SANIRIM HEP İSTEDİKLERİMİZİ YAPAMAYIŞIMIZI ENGELLİ OLUŞUMUZA BAĞLAMAYALIM GÜZEL GÜNLER HEPİMİZİN OLMASI DİLEĞİYLE
 
Valla ben engelli olmasaydım okumazdım heralde.
En fazla ilköğretimi bitirir, öyle üniversite hayalleri peşinde de koşmazdım.
Sanayiye gider ya motorcu ya da boyacı ustası olurdum.
Çünkü abilerimden biri kaportacı biri de oto elektrikçisi :) bende onların izinden giderdim büyük ihtimalle...
Şimdiye kadar çoktan evlenmiş olurdum ve hatta çocuk sahibi olurdum belkide...
En azından kız istemeye gittiğimiz zaman ailelerinin engellemelerine maruz kalmazdık. "Oğlanın işi, mesleği var. Boylu poslu delikanlı çocuk!" derlerdi:) Bizim oraların tabiriyle(!)

Durum böyle olunca iş, meslek, ünvan, diploma, vs hikaye. Ağzınla kuş tutsan yıkamıyorsun o önyargıyı...

Malesef :(

[size=2][/size]
 
Engelli olmasaydım herhalde özel bir şirkette çalışıyor olurdum veya şoför olurdum herhalde.

Bendende iyi ve hızlı şoför olurdu. şoförlüğe acayip merakım varda. gezip dolaşmak tam bana göredir.

Ha şu anda da geziyorum. ama şoför olsaydım acayip bir şoför olurdum :lol: :lol: :lol:
 
merhaba arkadaşlar ben aranıza yeni katıldım.
eğer ben engelli olmasaydım hemşire olmak en büyük hayalimdi.
küçükken kartondan kepler yapıp başıma takardım :D
ama şimdi düşünüyorumda belki böylesi daha iyi olmuş çünki kan görmeye dayanamıyorum :D:D:D
 
HERHALDE ŞİMDİ ZAMANE GENÇLERİ GİBİ NEFİS DÜŞKÜNÜ BİRİ OLURDUM :roll:
 
Şu an engelli olmasaydım düşündüğüm kıza gider rahat rahat açılırdım.
ya polis olurdum ya da kamyon şöförü olurdum diyar diyar dolaşırdım
 
ENGELİ OLMASAYDIM HAYATIMDA BI ÇOK ŞEYLER KOLAY OLURDU MESELA YASITLARIM EVLENIP ÇOLUK ÇOCUGA KARIŞTILAR GALIBA BENDE EVLI VE ÇOCUK SAHIBI OLMUS OLURDUM :) :) TABI YINEDE YASANMADAN BILINMEZ....
 
sanırım ben asker olurdum özellikle komando (hep bunu hayal etmişimdir) :) :) :)
 
benim engelim olmasaydi kayinvalidem beni 20 yildir gelini olarak kabul eder, beni ve cocuklarimi severdi
 
gülsen' Alıntı:
benim engelim olmasaydi kayinvalidem beni 20 yildir gelini olarak kabul eder, beni ve cocuklarimi severdi

hay bu kaynanaları kaynar kazana atsakda kurtulsak şu kaynanalardan.gerçi annemde kaynana ama gelini yüzünden ben oğlu olduğumu unutdu yer değiştirdi bizi oğlunun yerine kızı geldi sanki gelde kıskanma şimdi hatunu dağdan geldi bağdakini kovdurdu alla alla.benimde kaynanam beni sevse bide şu oğlunu unutsada kaynana kaynana duy sesimi kaynar kazana atacam seni :D
 
Güzel bir soru

Evet güzel bir soru.
Senelerdir düşünüyorum ve rahatlıkla cevap verebiliyorum.
Küçüklüğümden beri işitme engelliyim.
6 yaşındayken beni kontrol eden doktor psikolojik bunalıma girerim diye (1978 de oluyor bu olay) benim okula gönderilmememi istedi. Allahtan bizimkiler kanmadı hatta annem der "Oğlum biz seni 1-2 ay gönderelim bakalım ne olacak eğer dediğin gibi bunalıma girersen okuldan alırdık ama sende maşallah doktor gönderme dedi sen gittin 15 sene okudun"
Evet üniversiteyi bitirip makina mühendisi oldum.
Engelim olmasaydı olurmuydum tartışılır. Çünkü sadece benim olduğu bir dünyam vardı. Kendimi hep derslere verdim öyle öğretmenleri filan dinleyerek değil,arka sıralara geçip kitaptan çalışıyordum.
Neyse okuduk,serpildik mühendis çıktık. Diyorum ya mühendis olmamda engelimin az da olsa kesinlikle katkısı vardı.
Ama mühendis çıktıktan sonra dezavantajları oldu işte.Kolay kolay beni işe almıyorlar. Alanlarda düşük fiyattan aldılar. Hatta şu anda çalıştığım firmada o kadar başarılı buldular ki imalat müdürü gittiğinde tek kuvvetli aday ben olmama rağmen genel müdürüm bana şunu dedi,
"Sen imalat müdürlüğünü yürütebilecek kişisin ama sana bu yetkiyi veremem çünkü duymuyorsun"
O anda kariyerimin buraya kadar olduğunu anladım.
İşte o zaman engelli olduğumu anladım arkadaşlar.
Yine aynı şirkette çalışıyorum ama sınırlandırıldığım ve kariyerimin buraya kadar olduğuna dair gerçeği suratıma çarpılınca açıkcası eski heyecan ve zevk yok.

Neyse durum bu arkadaşlar.Engelin iyi tarafıda var kötü tarafıda var. Ama gerçekleri kabul ediyoruz biz. Kimsenin bize acımasını ve küçümsemesini istemediğimiz gibi diğer insanlara verilen fırsatların bize de sunulmasını istiyoruz.
Çok zor değildi ki imalat müdürlüğünü verirdi olmadı mı alırsın görevden bu kadar basit ti.Ama hiç denemeye bile girmedi.Şu anda firmamızda halen imalat müdürümüz yok ve tek makina mühendiside benim.Ne kadar ilginç di mi.

Herkese mutluluklar....
 
bende eger engeli olmasa idim hep gezgin olmak isterdim ülkemizi ve dünyada
bulunan tün insanları tanımak isterdim?
 
engelli olmasaydım değişen birşey olmayacaktı sanırım hayatımda. sadece istediğim an koşabilecektim. hepsi bu...
 
engelli olmak yada olmamak değişen bişe yok benim için hayatıma kaldığı yerden devam ediyorum sadece sıklıkla hastaneye gidiyorum hepsi bu... hee ne olcağım konusuna gelince kapasite meselesi ya o ama onkolog yada veteriner yada ingilizce öğretmenliği fena olmazdı :D

ama olsun şimdiki okuduğum bölümde fena değil yani :D
 
Küçükken engelli oluşumu çok kafama takmazdım aslında,ama ne zamanki büyüdüm ve insanların arasına karıştım işte o zaman yaşamın bazı alanlarında,enazından fiziksel olarak yapılması gereken bazı şeyleri tek başıma yapamayacağım duygusu uyandı içimde ve bu acı gerçek suratıma adeta acı bir tokat gibi indi.Ancak zaman içinde kendimi geliştirerek insanın istediği taktirde başaramayacağı hiç bir şeyin olamayacağına inandım ve bu doğrultuda bir yaşam felsefesi geliştirdim kendimce,şimdi içinde bulunduğum konum ve koşullar ne olursa olsun ben yapılması gereken tüm işleri gücümün yettiğince yapmaya çalışıyorum.Ve çevremdeki çoğu insanın fiziksel durumumdan dolayı yapamayacağımı söyledikleri çoğu işide yaparak onları yalancı çıkardığımı söyleyebilirim.Bence insan kendi derinliğini tırmanarak kendini aşmalı,onun bunun dediğine kulak asarak yaşarsak hiç bir yere ulaşamayacağımıza inanıyorum.Burda yapılması gereken tek ve en önemli şey sizi olumsuzluğa sürükleyen her türlü olguyu kulak arkası yapmak ve tamamen çözüme odaklı bir yaşam sürmektir.Böyle yapıldığı taktirde üstesinden gelinemeyecek hiç bir şey kalmaz.Engelli olmasaydım şu anki konumum ne olurdu bilmiyorum ama şuna inanıyorum bazı şeyler tamamen insanın karakteriyle ilgilidir.İnsanın kişilik yapısı nasılsa o doğrultuda bir yaşam sürdürüyor ve hayatıda ona göre şekilleniyor.
 
engelli olmasam ne mi olurdum ? bunu birçok kez düşündüm hayatımda.O zaman ki ruh halim,yaşayış tarzım ve kişiliğim ve şu andaki hersey tamamen farklı.Engelli olmasam serseri olurdum herhalde,o yaptığım çılgınlıklardan sonra liseyi bile bitiremeyeceğimi düşünürdüm,üniversite o zaman bile hayaldi.Açıkçası umursamıyordum hayatımı,ne ilişkilerimi,ne ailemi,ne arkadaşlarımı ne de geleceğimi...ana göre yaşıyordum,plan kurmuyordum.Kafama eseni yapıyordum,okula içkili gitmekten en beter kavgalara kadar...Ne oldu birden dankk diye vuruldu balyoz kafama! Hiç umursamadığım ailem canını dişine taktı hastane hastane dolanmak zorunda kaldık.o kadar utanıyordum ki oysa vay bee eşşekk kafam aldın mı şimdi dersini diye düşünmekten kendimi alıkoyamıyordum.Gerçek arkadaşlarımı,dostlarımı da böyle tanıdım.Ailem ve dostlarım sayesinde tutundum hayata önce liseyi bitirdim sonra ailemin ve dostlarımın yardımı ve teşviki ile üniversiteyi kazandım.Ardından başarılı oldum fakültede.Bir ögrencinin her türlü ihtiyacını hatta kişisel lükslerini bile karşılayacak burs kazandım.Yavaş yavaş şekillendirmeye başlasam da kafamda geleceğim ile ilgili hala bir karanlık vardı içimde.Sonra hep hayalini kurduğum şeylerin sahibi olmaya başladım.Ardından hep hayalini kurduğum aşk çıktı karşıma hem de ben hiçbir şey yapmamışken...Daha bir sıkı sarıldım hayata artık planlarım vardı,uzun vaadede düşündüğüm planlar...Kendim için değil de ailem için kurduğum planları artık kendim için de kurmaya başlamıştım.Şimdi etrafımdaki insanların bana imrendiğini dile getirmeleri bile benim için bu engelin hayatımı gerçekten iyi yönde değiştirdiğinin bir göstergesi olarak yorumlayabiliyorum.

Liseyi bitirdiğimde en yakın dostum :"bunlar başına geldiği için gerçekten seviniyorum çünkü böylesi senin için daha iyi olacak" demesi hala kulaklarımda çınlarken o zaman bu düşüncenin yanından bile geçmemiştim.Şimdi ise onu haklı çıkardığım için çok mutluyum.

Engelli olmasam ne mi olurdum ? SADECE engelsiz olabilirdim...
 
Bilmem ki! Acaba nasıl olurdu..

Engelimi sorguladığım dönemler (4 yaşında engelli olduğum ve engelli olmadığım dönemi hatırlamadığım için kendimi bildim bileli engelliyim..)
engelli olmasam yürümenin, koşmanın olağanlığını merak ettim..

Engelli olmasaydım yine ben olurdum. Aynı karakterde, aynı hassas ruhumla, aynı sınır ve duvarlara sahip, yine bu dozda mücadeleci vesaire vesaire.. ben olurdum..

Ama velakin yinede zaman zaman engelli olmanın
beni daha gerçekçi, daha olgun yaptığını düşünmüyorum dersem yalaaaan olurr..
 
kim biliyor yada bilecek

sevgili halil beye katılıyorum bu cevabında kesinlikle çok haklı ben bugün de yaşıyorsam gelecekle ilgili ''olacağım''larıma yer verebilirim hayatımda ama geçmişe dair olsaydımları tartışmak fazla gereksiz gibi.

Kİm bilebilir ki ne çıkacak hayatımızda karşımıza geleceğimize yön veremezken geçmişimizde ne olacağımızı ne olacaktık ı hiç tartışamayız.
 
Dünyanın başına bela olurdum gibime geliyor... :)

Şaka bir yana...Hayatlarımız bir film gibi değil.Filmde sahneleri geriye alma şansın olsa da senaryoyu değiştirmen mümkün değil.Kelebek Etkisi'ni izleyenler bilir.Geriye dönüp bişeyleri değiştirdikçe sadece kahramanımız değil,başkalarının hayatları da değişiyordu.

Yanlış bir öyküde olduğumu düşünmüyorum değilim.Ama kitap henüz bitmedi.Bakalım öykünün sonunda neler olacak?
Olmuşa değil olacaklara bakmak lazım...
 
OKUDUKLARIM KARŞISINDA ETKİLENMEDİM DEĞİL ARKADAŞLAR...
DİLERİM HAYATTAN İSTEDİKLERİNİZİN BİR KISMI SİZE MUTLULUKLA GERİ DÖNER....HER İNSAN GÜZEL ŞEYLERİ HAK EDER....O GÜZEL HAYALLERİNİZİ GERÇEKLEŞMESİ DİLEĞİYLE...
 
ben engelli olmasaydımn öğrenimimi tamamlamış belki tiyatrocu belkide iş sahibi olurdum taş taş üstünde bırakmazdım :D ama şuda varki bukadar özverili anlayışlı bi insan olmazdım ama şuda varki hayat herşeye ragmen yaşamaya deger hayatı gözyaşlarınla ödüllendirecege gülücüklerinle cezalandır felsefesinde olmak tam benlik
 
Biraz garip kaçabilir ama galiba ben halimden memnunum.
Hayatımın değişmesi ile şu anki kazanımlarımı elde edememiş olabilirim.
 
Ne şekilde olursak olalım unutmayalımki her canlı her an için yaşamda bir fark yaratıyor :D şimdi bırakalım engelli olmasaydım ne olurdu demeyide :D her birimize biçilen rolü en iyi şekilde oynayalım :D
 
Üst Alt