merhaba arkadaşlar bende aranıza yeni katıldım;
ben işitme engelliyim; sizlere sözlerimi şöyle aktarmak istiyorum;
efendim? hı? anlamıyorum? tekrar edermisin?...
bu kelimeleri defalarca söylemek insanın içini acıtıyor..
çocukluğumdan beri herkezi anlamadan yaşadım; çok acı çektim.
hep düşündüm ortopedik olanlar, görmeyenler, kısaca vücudu ne olursa olsun; çok iyi konuşanlardır onlar;küçük bir konuşmanız dünyayı yerinden oynatabilirsiniz aslında. diğer insanlarla konuşarak, anlaşarak telefon ederek öğrenirsiniz hayatın ne olup bittiğini...
oysa işitme engelli olan ben ne televizyondan ne bilgisayar ve telefonlardan nede insanlardan kelimeleri hiçmi hiç anlamıyorum, oysa duyuyorum fakat, sanki ingilizce konuşuyorlarmış gibi algılıyorum..
işaret dilide öğrenmek istemedim; çünkü insanları anlamadığım gibi onları unutup işaret dili bilen kişilere daha çok yönelirdim..
ne kadar kitap okusamda dahil hep içinde bir eksiklik olduğunu hissederdim;
*dinlemek ve dinleyipte ötekilere anlatmak; dinleyipte, anlatıpta daha çok bilgi sahibi olmaktır..
herkezin bir engeli vardır farklı şekillerde yürüyen insanı görüyorum; manken olmak isterdim diye düşünürdü hep; oysa arkadaş çevresi çok geniştir çünkü kendisi hep işitmiş, dinleyerek öğrenmiş ve paylaşmıştır..
benimde arkadaşım olduğu zaman hep geçici olmuştur; ben çok anlatırım konuşurum çok iyi dinlerim ama karşımdaki kişi konuşurken hangi dili konuştuklarını bilmiyorum, yavaşta konuşsalar bir türlü odaklanamıyorum o kelimelere.. ya anlıyorum numarası yapacaktım yada sürekli tekrar edermisin tane tane konuş diyecektim. bunları söylerken sıkılmadan söylerim; fakat karşımdaki kişi anlata anlata sıkılmaz mı!
sonra hiç duymayan kişileri buldum, hatta aynı binada çalıştığım çok duymayan arkadaşlarım var. daha çok onlara mı yönelsem diye düşünüyorum... ama peste etmek istemiyorum..
*görme engelli olanlar sadece göremezler(hayalleri sadece görmek olurdu)
*ellerinden ayaklarından engelli olanlar(hayalleri iyi yürümek, manken gibi olmak ve koşmak vs. istelerdi) demek istediğim şu ki sizler ne engeli olursanız olun duyup işitip dinleyip kendinizi geliştirebilirsiniz buda sizin kulağınızda..
işitme engellilerinde yaşamı böyle birşey işte.. duymayız ama hep birşeyler yapmak için çabalarız buda bizim elimizde..
buraya zaman ayırıpta okuduğunuz için teşekkür ederim..
ben işitme engelliyim; sizlere sözlerimi şöyle aktarmak istiyorum;
efendim? hı? anlamıyorum? tekrar edermisin?...
bu kelimeleri defalarca söylemek insanın içini acıtıyor..
çocukluğumdan beri herkezi anlamadan yaşadım; çok acı çektim.
hep düşündüm ortopedik olanlar, görmeyenler, kısaca vücudu ne olursa olsun; çok iyi konuşanlardır onlar;küçük bir konuşmanız dünyayı yerinden oynatabilirsiniz aslında. diğer insanlarla konuşarak, anlaşarak telefon ederek öğrenirsiniz hayatın ne olup bittiğini...
oysa işitme engelli olan ben ne televizyondan ne bilgisayar ve telefonlardan nede insanlardan kelimeleri hiçmi hiç anlamıyorum, oysa duyuyorum fakat, sanki ingilizce konuşuyorlarmış gibi algılıyorum..
işaret dilide öğrenmek istemedim; çünkü insanları anlamadığım gibi onları unutup işaret dili bilen kişilere daha çok yönelirdim..
ne kadar kitap okusamda dahil hep içinde bir eksiklik olduğunu hissederdim;
*dinlemek ve dinleyipte ötekilere anlatmak; dinleyipte, anlatıpta daha çok bilgi sahibi olmaktır..
herkezin bir engeli vardır farklı şekillerde yürüyen insanı görüyorum; manken olmak isterdim diye düşünürdü hep; oysa arkadaş çevresi çok geniştir çünkü kendisi hep işitmiş, dinleyerek öğrenmiş ve paylaşmıştır..
benimde arkadaşım olduğu zaman hep geçici olmuştur; ben çok anlatırım konuşurum çok iyi dinlerim ama karşımdaki kişi konuşurken hangi dili konuştuklarını bilmiyorum, yavaşta konuşsalar bir türlü odaklanamıyorum o kelimelere.. ya anlıyorum numarası yapacaktım yada sürekli tekrar edermisin tane tane konuş diyecektim. bunları söylerken sıkılmadan söylerim; fakat karşımdaki kişi anlata anlata sıkılmaz mı!
sonra hiç duymayan kişileri buldum, hatta aynı binada çalıştığım çok duymayan arkadaşlarım var. daha çok onlara mı yönelsem diye düşünüyorum... ama peste etmek istemiyorum..
*görme engelli olanlar sadece göremezler(hayalleri sadece görmek olurdu)
*ellerinden ayaklarından engelli olanlar(hayalleri iyi yürümek, manken gibi olmak ve koşmak vs. istelerdi) demek istediğim şu ki sizler ne engeli olursanız olun duyup işitip dinleyip kendinizi geliştirebilirsiniz buda sizin kulağınızda..
işitme engellilerinde yaşamı böyle birşey işte.. duymayız ama hep birşeyler yapmak için çabalarız buda bizim elimizde..
buraya zaman ayırıpta okuduğunuz için teşekkür ederim..