Beni en çok rahatsız eden şey kimsenin bana fırsat tanımıyor olması. Yürüme engelli olduğumu duyanlar bana çalışamaz, beceriksiz gözüyle bakıyor ve hiçbir yere kabul etmiyorlar. Mezun olduğumdan beri işsizim, yaptığım bütün iş başvurularından elendim. Her seferinde gerekçeleri aynı. Ya engellilerle çalışmıyoruz, ya yürüme engelli birini istemiyoruz, ya da işyerimizin konumu / özelliği erişilebilir değil.
Yurtdışına gitmek istediğim için eğitim ve seyahat burslarına başvurdum ama onlardan da elendim. Neden kimse beni istemiyor anlamıyorum. Ailem bile istemiyor iş bulup gitse de kurtulsak gözüyle bakıyorlar bana. Yaşadığım sorunları anlattığımda bana inanmıyorlar. Sorsanız tembelliğinden işe girmiyor derler ama öyle değil. Beni kabul eden bir yer bulamıyorum ki gidip çalışayım. Sosyal hayatım da ayrı bir sıkıntı.
Yaşadığım çevre kendi başıma çıkıp dolaşamayacağım kadar tepede, vaktimin hepsi evde ailemin bitmek bilmeyen eleştirilerini duymakla geçiyor. En kısa zamanda buradan uzağa, mutlu olacağım bir yere gitmek istiyorum.