Engelli kadınların anne olma konusundaki tereddütleri..?

bende engelli bir anneyim hayata en güzel şey anne olmak oldugunu düşünyorum.kucagına ilk almayı hiç unutamıyorsun oglum 5 yaşında ve iyikide dünyaya gelmiş bence çoçuk doğur ne engelliler var anne olmuş inanki doğduktan sonra rabbim yardım ediyor ve büyüyor.benim şuan dünyadaki en çok sevdigim insan oglumdur beraber gülüyoruz oyunlar oynuyoruz günüm nasıl geçiyor anlamıyorum inşallah bu duyguyu benim gibi tüm engelli arkadaşlarımda yaşarlar.

Peki daha önce eşinizle bu çocuk mevzusunu konuşmuşmuydunuz? Yani bu konuda bir mutabakatınız varmıydı?

canım benim sen dünyaya getir ben bakarım bence anne olmak bütün kadınların en goğal hakkı nice kadınlar varki salıklı ama anne olmanın ne demek oldugunu bile bilmezler ama anne olurlar ben engelli kadınlara çok inanıyorum hem becerikli hem duygusal yönden mükemmel bir anne olurlar
kendine biraz güven canım ve korkma hayat öyle kısa ve değerliki mutlu olabildiğin kadar yaşarsın unutma eyer çocuk yapmaya karar verirsen iyi bir doktor gözetimi altında yap ve fikirlerine kulak ver bu senin ve doacak çocuğun için çok önemli

eşinizden size acımasız bir önyargı bu. evlilik herkoşulda beraber hayatı paylaşmak değil mi? sizin takıldığınız yerde eşiniz,eşinizin takıldığı yerde siz devreye girdiniz mi baş edilmeyecek sorun mu kalır. bu konular da sadece cesur olup istediğini bilmek gerekiyor.

sonunda eşinizi ikna etmişsiz,çok sevindim.umarın herşey gönlünüzce olur..

arkadaşım bende 1995 yılından beri paraparaziyim ayağım ise tamamen felç koltuk değneği ile yürüyorum çok riskli olmasına rağmen ben 5 düşükten sonra bir çocuk sahibi oldum olduktan sonra hep acaba kızım benim özürlü olmamdan utanırmı diye üzülürdüm elinden tutup parka götüremeyeceğim okula ben bırakamayacağım falan hep üzülüyıdum ama boşmuş kızım şimdi 5 yaşında ona bazen soruyorum anne utanmıyorum sen en iyi annesin ama canın yanıyo diye üzülüyorum ağrıların olmasa idi keşk ama anne ben sana büyüyünca yamak yaparım iş yaptırmam annecim diyor annelik beni hayata daha çok bağladı eşinle sorununu çöz ve mutlaka anne ol o çocuk seni yeniden yaşama bağlayacak ssen ona değil o sana can verecek Allah çok yardım ediyor bana olmaz dediler taşımıyordu rahmim ama benim bile oldu vazgeçme

annelik........o kararı almak.bir engelli için gerçekten zor.hem içgüdüsel olarak anneliği yaşamk istersin hemde korkarsın.ben karra alma sürecinde bu sitedeki engelli annelerin deneyimlerinden faydalanmıştım.erken büyür sakat annelerin çocukları makalesini okumuştum.hatta bir engelli annenin çocuklarını dişleriyle taşıyıpta büyütüüğünü paylaştığı yazılar...bende yapabilirim dedirttirdi bana...eşimde bende çok istedik ve allahın bize en güzel lütfu oldu.zor süreçler hamilelik devresi engelli anne iin..ama güzel..ben normelde evde oturamazken 3 ay onun için yatmak zorunda kaldım hiç gocunmadan..şimdi 2,5 yaşında bayada bir afacan...O BENİM MİNİK MUCİZEM..gerçekten diyorum ya takdiri ilahi oğlum herşeyi erken yaptı..onu taşımaya zorlandığım aylarda10,5 aylıkken yürüdü.erken konuştu..çokta zeki...daha engellimi kavrayacak yaşta değil.ama o yaşa geldiğinde olgunlukla karşılayacağını biliyorum.engelli engelsiz ne farkeder ya anne annedir.zorda olsa tüm engelli bayanlar zorluklara inat bunu yaşamalı.Allah herkesin gönlüne göre versin..

valla çok zor bi karar aşağı tükürsen sakal yukarı tükürsen bıyık tarzında hangimiz istemiyoruz çocuğumuz olmasın olduğunu düşününce düşüncesi bile yıpratıyor insanı ben kendi adıma konışıyım şöyle bir düşünüyorumda çocuğum olsa onu havaya atıp tutamıcam kucağıma alıp isteğim gibi isteğim bir yere götüremicemonunla koşup oynayamıcam hatta yeri gelcek onun bana takılıp düşmem olcak oturup ayakkabısını bile bağlayamayacağım başkaları bunları yaparken benim yapamamam çocuğuda benide olduğundan fazla yıpratacak bu yüzden hiç mi hiç istemiyorum

Yağmur merhaba, benim evlilik yapmadan önce çift kalçamda kireçlenme vardı ve 2 normal doğum yaptım. Doktorumun o zaman bana tek tavsiyesi kilo almaya başladığın zaman fazla ayakta kalma dedi. Hamileliğim son ayları biraz zorlandım o kadar.
Şu an benim tek kalça protez açık söylemem gerekirse evlenmen ve çocuk sahibi olman için hiç bir problem görmüyorum.

Protez ameliyatı olmadan önce 2 doğum yaptım. Ama şuan daha rahat doğum yapabilirim diye düşünüyorum. Ama benim ki kafi , allah olmayanlara ve isteyenlere nasip etsin

Anne,baba olmanın tarifi yapılamaz muhakkak eğer bakacak yardımcı olacak aile büyükleriniz varsa hiç düşünmeyin derim ben,tabiki ekonomik sıkıntıları olacak sosyal sıkıntıları olacak bizlerde öyle büyüdük sonuçta vatana millete hayırlı bir evlat yetiştirip onunla gurur duymak gibisi yoktur heralde herne karar alırsanız hayırlısı olsun...

bizim yaşamımızda kolay kelimesi oldumu hiççç.hep zoru başarmadıkmı ?özürlü olduk yada doğduk ama tutunduk inadına yaşama. yaşam bizi ağlatsada ,zorla gülmedikmii .hiçç acımadıki dediğimiz anlar olmadımı .özürlü genç kız olmadıkmı olsunnn oda öyle olsun olmasada olur demedikmi ama tutunduk yaşamımıza .evlilik herkes için tozpembe görünürken içimizdeki korkulardan pembe renği siyaha bürünmedimi.ama biz başarmadıkmı siyahı beyaz görmeeye şimdi anne olmak var sırada tüm korkusu endişesi ile acaba yapabilirmiyimle önümüzde kocaman bi dağ var sanki baktıkca büyüyen.aşarmıyım dedirten neyi aşıp bu günlere gelmedikkiii bunuda aşarız acıtır bazen eksiklikler inceden inceden içiimizi ama aşarız önce ailemizle sonra eşimizle şimdi ise çoçuğumuzla tutunsak nolurki yaşama..