Engelli olan kişiler diğer insanlardan daha alıngan mı oluyorlar?
ABD ‘de yapılan bir araştırmaya göre özürlü istihdamı ile ilgili peşin hükümlerin başında gelenlerden bir madde dikkatimi çekti.
Madde aynen şöyle;
“Engelli olan kişiler hissidirler. Alıngan, kırılgan olurlar ve çabuk kızarlar.”
Ben burada engelli olan arkadaşların diğer insanlara nazaran biraz daha alıngan olduklarını düşünüyorum. (İstisnalar kaideyi bozmaz.)
Bazen iyi niyetle söylenilen bir sözü, engelli olan bizlerin farklı olarak algılayarak, farkı bir yorum yapabiliyoruz. Belki yaşamış olduğumuz psikolojiden dolayı olabilir.
Toplumumuzda ki insanların, engelli olan kişilere bakış açısını düşünürsek, sanırım olay biraz daha netleşecek diye düşünüyorum. Çünkü engelli kişilerin, hep geri plana atıldığı bir toplumda yaşayan bir engellinin, alıngan olması, insanlara karşı önyargılı olması, kısmen de olsa normal olabilir. Çünkü toplumumuzda engelli olan kişilere karşı bir önyargı mevcuttur. Bundan dolayı insanların kendilerini anlayamayacağı konusunda da birçok engelli kişi aynı şeyi düşünmektedir sanırım.
Yukarıda ki yorumum, sadece benim edindiğim izlenimin, bir sonucudur. Yani engelli olan arkadaşlarda ki benim gözlemlerim bu şekildedir.
Fakat benim arzu ettiğim engelli kişi, bu şekilde alıngan, kırılgan olmamalıdır. Hayata umut bağlayan, en büyük hedeflere odaklanmış olan, içindeki mücadele azmi hiç sönmeyen, hakkını arama konusunda hiç pes etmeyen, kararlı en önemlisi de umut bekleyen değil, umut veren kişi olmalıdır.
Ben hayatta her zaman engelli olan arkadaşlarımızın bu şekilde, hayat dolu, hakkını sonuna kadar arayabilen, bir engelli olmaları için mücadele ettim. Buna da öncelikle kendimden başladım. Çünkü yaşamadığın, hissetmediğin, bir duygu için mücadele edemezsin. Mücadele için hissetmek bana göre şarttır.
Engelliler ve bütün insanlar için önyargıların ortadan kalktığı, içimizdeki mücadele azminin ve umutların hiç eksik olmadığı bir dünyada yaşamak temennisiyle…
ABD ‘de yapılan bir araştırmaya göre özürlü istihdamı ile ilgili peşin hükümlerin başında gelenlerden bir madde dikkatimi çekti.
Madde aynen şöyle;
“Engelli olan kişiler hissidirler. Alıngan, kırılgan olurlar ve çabuk kızarlar.”
Ben burada engelli olan arkadaşların diğer insanlara nazaran biraz daha alıngan olduklarını düşünüyorum. (İstisnalar kaideyi bozmaz.)
Bazen iyi niyetle söylenilen bir sözü, engelli olan bizlerin farklı olarak algılayarak, farkı bir yorum yapabiliyoruz. Belki yaşamış olduğumuz psikolojiden dolayı olabilir.
Toplumumuzda ki insanların, engelli olan kişilere bakış açısını düşünürsek, sanırım olay biraz daha netleşecek diye düşünüyorum. Çünkü engelli kişilerin, hep geri plana atıldığı bir toplumda yaşayan bir engellinin, alıngan olması, insanlara karşı önyargılı olması, kısmen de olsa normal olabilir. Çünkü toplumumuzda engelli olan kişilere karşı bir önyargı mevcuttur. Bundan dolayı insanların kendilerini anlayamayacağı konusunda da birçok engelli kişi aynı şeyi düşünmektedir sanırım.
Yukarıda ki yorumum, sadece benim edindiğim izlenimin, bir sonucudur. Yani engelli olan arkadaşlarda ki benim gözlemlerim bu şekildedir.
Fakat benim arzu ettiğim engelli kişi, bu şekilde alıngan, kırılgan olmamalıdır. Hayata umut bağlayan, en büyük hedeflere odaklanmış olan, içindeki mücadele azmi hiç sönmeyen, hakkını arama konusunda hiç pes etmeyen, kararlı en önemlisi de umut bekleyen değil, umut veren kişi olmalıdır.
Ben hayatta her zaman engelli olan arkadaşlarımızın bu şekilde, hayat dolu, hakkını sonuna kadar arayabilen, bir engelli olmaları için mücadele ettim. Buna da öncelikle kendimden başladım. Çünkü yaşamadığın, hissetmediğin, bir duygu için mücadele edemezsin. Mücadele için hissetmek bana göre şarttır.
Engelliler ve bütün insanlar için önyargıların ortadan kalktığı, içimizdeki mücadele azminin ve umutların hiç eksik olmadığı bir dünyada yaşamak temennisiyle…
