Engelli olmayı hem kendimizin hem de çevrenin kabul etmesi!?

Hepimiz zaman zaman neden engelli olduğumuzu sorguladigimiz ve çok yıprandigımiz an olmuştur.Bir işitme engelli olarak söylüyorum kabul etmek çok zor oldu.Bunun yanında insanların bizi anlamaması kabul etmekte zorlanması ayrı bir süreç.Bunlari nasıl aştınız kendimiz zor kabul etmişken topluma nasıl kabul ettirebiliriz.Aslinda bizimde bir kalbimizin fikirlerimizin olduğunu bilmeleri gerekmezmi.Sonucta hepimiz bir engelli adayı degilmiyiz.

Kendine ve engeline alışana engel yoktur.

Ailem herkese duyurdu şimdi dalga geçiyorlar

Sen çok haklısın ve şu var insana insan olduğu için değer vermeliyiz..

@Bulut25, kendi engelimize alışmak zorunda kaldığımız anlarda bile bazı insanlarin tavırları bakışlarina alisamiyoruz malesef

@Barın17, başından geçen yaşamış görmüş insanlar birbirini anlayabiliyor fakat toplum olarak nasıl kabul ettireceğiz

@Ahmet T, dalga geçenlerin hepsini Allah a havale edin kimse yasattigini yaşamadan ölmez.

@Serce01,
Bir bedensel engelli olarak onlar öküze bakar gibi bakabilirler ama sen ona takılmayacaksın bu bir ikincisi eğer sanşınız da var ise siz kendi işinizie kariyerinize bakacaksınız onlar da size hayran olacak hatta yeri gelip kıskanacan

@Barın17, her zaman bu kadar pozitif olmayi basarabilsek belki de hiç sorun kalmayacak hayatımızda.malesef alıngan bir insan olarak bir süre sonra söylenilen tek bir kelime ile bile saatlerce aglayabiliyorum eminim benim gibi olan nice insanlar var dilerim ki herkesin bizi anladığı yadirgamadigi zamanlar gelir

İnşallah gelir ülke olarak dhaa kötüye gidiyoruz ama yinede sne bilirsin

İnsanların kendi kendine yağtığı alınganlık olarak görüyorum ben bunu. Siz birilerine baktığınızda ne hissediyorsanız, ne yapıyorsanız diğerleri de farklı değil. Toplum da engellilerin yaşadığı bir çok problem tabii ki var. Yok diyemem ama engellilerin genel olarak anlaşılmasını beklemek filan hayal bunlar. Ben kendum kendumi anlamıyorum bazen başkası beni nasıl anlasın

@HuYSuz79, sadece empati kurmalarini o anda en azından kırıcı olmamalarini bekliyoruz.Tabi ki iyi insan da var kötü insan da hepsinden bekleyemeyiz bunu ama genel olarak anlayışlı olunabilir diye ümit ediyorum.Terzi kendi söküğünu dikemezmis .Siz kendinizi anlamasanizda yeri gelince çoğu kişi sizi anlayabilir

@Serce01, Farklı bir konuda pozitif düşüncelerden ve seçimden bahsetmiştiniz hatırlarsınız. Mutluluk seçimdir demiştiniz. Mesela rahatsızlıklarımdan dolayı geçmişte ve bugün baktığımda kendi adıma çok farklı görüyorum her şeyi. Belki biraz yaş almaktan kaynaklanıyor belki de @456 nın da bahsettiği gibi özetle zaman kabullendiriyor her şeyi. Ben de %70-73 işitme kaybına sahibim ve iyi duyuyor olsam katil olurdum diyordum mesela bazen Daha mı iyi olurdu sizce bu ? Ya da ne bileyim çok gürültülü bir ortama giriyoruz kapatıyorum cihazı rahat ediyorum. İnsanlar horlamadan vs uyuyamadığını anlatıyor. Ben rahatım diyorum kapatıyorum cihazı dünyalar benim oluyor sessiz sedasız ve huzurlu oluyorum. Yani demek istediğimi anlatabilmişimdir sanırım. Başkalarından bana ne ? Yada yukarıda bahsettiğim gibi başkasını ben neden ilgilendireyim. Elbette kendi çocukluğumda yaşadığım örneğin ameliyatlar sonrasında insanların üzgün bakışlarından rahatsız olurdum mesela ama şimdi aynı durumda bir çocuk görsem geçmişin travmasından belki de yada insanlığımız gereği benimde içimde acıyor ve o gördüğüm çocuğu gülümsetebilmek adına yapabileceğim bir şeyler olması gerekirken istemsizce üzülerek bakabiliyorum. Fakat bu dışlamak değil o dediğiniz empati durumundan oluyor bazen duygularımızdan oluyor. Bakın burada çoğumuz engelliyiz mesela ama engelliler adına bazı şeylerin kaldırılması ve şöyle yapılması gerekir desem topa tutarlar beni. Dayak yerim yani Bizim milletimiz genel itibari ile kendisi dışında kimseyi düşünmez. Ağlamayan bebeğe de meme verilmez. Forumda zaman zaman mesela birisi ehliyet alamaz hadi birlik olalım der. Birisinin rapor oranı düşer hadi birlik olalım der. Birisi araba alamaz hadi birlik olalım der. Hiç başkası adına birlik olalım diyeni duydunuz mu ? Bunu engelli engelli için düşünmüyorsa gözü ile görmediği sağlam adam engelliyi neden ve ne kadar düşünebilir ?

kımsenın kabul etmesıne gerek yok kendını oyle kabullendıkten sonra ınsanların ne dusundugu onemsız

Ben de işitme cihazı ile duyarım. Gerek ailede gerekse iş yerinde herkesten daha iyi olabildim. Tabi ikisinde de pişman oldum, o da ayrı bir konu. Faydalı biri oldum, görevimi en iyi şekilde yaptım vs. Sonu pişmanlık oldu. Kimseden bana acımasını istemedim, kendim mücadele ettim hep. Artık kendime göre yaşıyorum ve insanlardan bir beklentim yok. Diğer insanları boşverin, kim olursa olsun önce kendinize göre yaşayın derim.

İnsanlar çıkarı kadar veya beklentisi kadar hayatımızda var olur. Buna herkes dahil, anne ve baba da... Hatta çocuklar da...

Elbette yalnızlık doğru değil. İnsanın eşi, sevgilisi vs olmalı bence. Bir de yolu olmalı (iş olur, inanç olur, hobileri olur). Gerisi görüntüdür, sahtedir, teselli kalabalığıdır.

@Serce01, zaman her şeyin ilacı derler ya, bu da öyle. Zamanla ya çevren senin durumuna alışıyor ve her şey rayına oturuyor. Yada sen umursamaz hale geliyorsun, yine her şey rayına oturuyor empati duygusundan yoksun insanları kaale almak, akıl işi değil. Onlara acımak lazım

Selamlar. 117 boyumla bir engelliyim. Açık konuşayım ben kendimi niye millete kanıtlamak zorundayımki. Kendi kazancımı kazandıktan sonra milet umrumda olmaz.
Alay ederler, dalga geçerler, incitici laf eder ay şaka dedim diye dalga geçerler.
Bu yaratıklar için kılımı dahi hareket ettirmem.
İlk önce kendi durumumu kabul ederim. Sonra bu durumumu kullanmadan kendi ayaklarım üzerinde durmaya çalışırım. Gerisi umrumda değil.
Gezerim tozarim . Yer içerim. Kafama göre takılırım. Kimseyide ilgilendirmez.
Bunlara kanitlama derdine düşerseniz hayatınızı onların istediği gibi yaşamaya başlarsınız. Sonra mutsuz son. Bende yemez oo.
Tavsiye ederim herkese.
42 yaşımda oyuncu oldum. Aynen devam