Engellilerdeki fiziki görünümün toplum gözündeki yeri nedir? [Tartışma]

Engellilerdeki fiziki görünümün toplum gözündeki yeri nedir?

Bizler engelliler olarak fiziki açıdan bazı sorunlarımız bulunmaktadır. Herkesin engeliyle bağlantılı olarak çeşitli fiziki sorunu genel anlamda mevcuttur. Bu fiziki bozukluğun sonucunda, kimimizin yürümesi sorunlu veya hiç mümkün değil, kimimizin vücut görünümü farklı, kimimizin konuşma şekli değişik, kimimizin ise bakma şekli… Gibi etkenler sıralayarak çoğaltabiliriz.

Engellilerin genellikle fiziki durumlarından kaynaklanan birçok sorunlar vardır. Bunun en başında olanlardan birisi engellinin fiziki durumundan dolayı, birçok insanın engelli kişilerden uzaklaşmaktadır. Hatta engelli insanları farklı bir yaratıkmış gibi görenlerde yok değil. İşte bunun sonucunda da engelli kişilerin diğer insanlarla arasında bir kopukluk meydana gelerek sosyalleşmek ve toplumla kaynaşmak adına çok geri planda kalmaktadırlar.

Şöyle bir baktığımızda, çevremizde engelli olan kişilerle ile engelsiz olan kişilerin ilişkileri olumlu olarak çokta kayda değer bir durumda olmadığı görülmektedir. Çünkü engelli insanın yaşamında, kendisine engel olan bir engeli vardır. Onu hep engeller durur. Oysa engelsiz olan kişiyi fiziki olarak engelleyen bir şey söz konusu değildir. Durum böyle olunca engelli engelsiz arasındaki ilişkide bir kopukluğun olması mümkün olmaktadır.

Diğer taraftan engelli insanları sanki farklı bir gezegenden gelen bir yaratıkmış gibi nitelendirenler. Onlarla gezmek konuşmak bir tarafa onlara bakmaya bile tahammül edemeyenler, engelliye olumsuz anlamda çok farklıymış gibi muamele edenlerde bulunmaktadırlar. Bunun yanında aman engelliymiş ne olacak? Diye küçümseyen zihniyeti de unutmamak gerekir. Bütün bu şekildeki düşünceler insanı hayattan o kadar soğutuyor ki ve insanı o kadar yalnızlaştırıyor ki… Belki görmezden duymazdan geliyoruz ama bizim hakkımızdaki böyle bir düşüncenin var olması insanı etkilemiyor değil. İçten içe de olsa sitem etmiyor değil. Ama o andaki çaresizlik ve içinde bulunulan psikolojik durumun insanın kafasındaki karmaşaların daha artırmasının yanında “ben neden böyleyim.” Sorusunu sanırım sormayan çok az engelli vardır.

Engelli insanların genelde fiziki olarak bazı deformasyon sorunları olsa da, duygusal bakımdan ve zekâ bakımından normal bir insandan hiçbir farkı bulunmamaktadır. Lakin toplumumuzdaki birçok insan sadece dış görünümündeki değerlendirmeyle engelli insanları adeta küçük görerek hiçbir şeye yaramayacağı hakkındaki ön yargılarını hala korumaktadırlar.

Engellilerin toplum karşısındaki bu imajı maalesef engelliler için hem duygusal anlamda hem de yaşamsal anlamda çok büyük sorunlara ve bazen de kapanması çok zor olan acılara sebebiyet vermektedir. Engelliler hakkında bu kadar karamsar olan bir zihniyetin katı olan durumu çokta anlaşılır değildir. Engelli insanların bu zihniyette ki insanları anlamadığı gibi o insanlarda engelli insanları anlamamaktadır. Yani anlaşılmaz ve çıkmaz olan bir yolun ne başından başlayabildik nede sonuna gelebildik.

İnsanların her zaman bir birlerini anladığı bir toplumda yaşamak temennisiyle…

MOONseROSE' Alıntı:

Bu bahsi geçen toplum cahil olmayan,gelişmiş,gayet çağdaş bir toplum mu peki?

Genişletmek için tıkla ...

Bu bahsi geçen toplum bizim toplumumuz. Bizim toplumumuz ne kadar gelişmiş, ne kadar anlayışlı, ne kadar ön yargılı toplum buda ayrı bir tartışma konusudur.

1/2

1/2 gibi görünüp zaferleri kazanınca
anlıyorlar ama bizden engelin yanı sıra bazı şeyler gitmiş oluyor.

Evet keşke o bazı şeyler bizden gitmeden bizi anlasalar çok daha yerinde olacaktır. Bu anlayışı bekliyoruz. Bu anlayışın yerleşmesi içinde elimzden geleni yapmalıyız.

COK guzel bır konu teşekur ederım..
peki engellılerın gozunde ınsanların yerı nedır sızce bunuda merak edıyormusunuz.)))))))

Manken olamayız ama çok da korkunç yaratıklar değiliz..
Güzellik bir şey ifade etmiyor önemli olan kafatasının içindeki cevheri doldurabilmekte...

Boylea seyler dusunmmeyın arkadaslar lutfen fızık onemlı deıl

Şehribanu;
Çok haklısın manken olmak değil insan olmak niyetindeyiz.

Biz zaten insanız eshat...Demek istediğim fiziksel özelliklerimizi ön plana çıkarmak zorunda değiliz..Eksiklerimizi tamamlayacak başka özelliklerimizi önplana çıkarıp yaşamak mümkün..Siz neden bedensel özelliklere bu kadar odaklandınız?

Tabiki insanız... İnsan olmayada devam edeceğiz. Bundan dolayı en ufak bir tereddüt söz konusu değildir.

Fiziki özeliklere takılmam toplumumuzun biz engellilere karşı tutumuna vurgu yapmak amaçlıydı.Yoksa fiziki olarak bir takıntım yoktur.

"...Düşün,kim üzebilir seni senden başka?
Kim doldurabilir içindeki boşluğu sen istemezsen?
Kim mutlu edebilir seni, sen hazır değilsen?
Kim yıkar, yıpratır sen izin vermezsen?
Kim sever seni, sen kendini sevmezsen?
Her şey sende başlar, sende biter...
Yeter ki yürekli ol, tükenme, tüketme, tükettirme içindeki yaşama
sevgisini.
Ya çare sizsiniz yada çaresizsiniz… "

Nietzsche, bu şiiriyle toplumun engellilere ya da engelsizlere karşı tutumuna çok güzel cevap veriyor...Biz izin vermedikten sonra kimse bizim engelimizden dolayı bizim bedenimizi yadırgama hakkına sahip değil...Onlara taviz hakkı verdiğimizde nefes almamıza bile izin vermeyecktirler...
Önce kendimiz,kendimizi sevip değer verdiğimiz zaman diğer insanların da bize değer verdiğini göreceğiz...Toplum bizi farklıyız diye eleştiriyor,acaip rahatsız edeci şekilde bakıyorlar ama,bakan insanlar çok mu mükemmel ki...
Onun için toplumun ne düşündüğü çok önemli değil,kendimiz ne düşünüyoruz kendimiz hakkında...Kendi bedenimizi hor görmeden seversek,diğer insanların sevip sevmemesinin hiç bir anlamı olmaz

Sehribanu' Alıntı:

Onun için toplumun ne düşündüğü çok önemli değil,kendimiz ne düşünüyoruz kendimiz hakkında...Kendi bedenimizi hor görmeden seversek,diğer insanların sevip sevmemesinin hiç bir anlamı olmaz

Genişletmek için tıkla ...

Söyle bir şey varrki insanların ne söylediğinden çok bizim ne yaptığımız ne düşündüğümüz öemlidir. Fakat insanların size karşı iyi olan tutumlarının etkisi sonuç olarak iyi sonuç verir. Yine insanların size karşı kötü olan tutumlarının sonuçları sizin için kötü sonuçlar verir. Burada insanların bizim hakkımızdaki düşüncelerini yok sayarak hareket etmke çok zordur.

Elbetteki kendi bedenimizi ho görmek gibi bir düşüncemiz olmadı olamazda. Böyle bir olasılık ve düşünce tarzını asla kabul edemem. Fakat insanların size değer vermesi sizi sevmesi çok ehemmiyet arz eder. Sevmeselerde olur mu? evet olur. Ama o zamanda yaşamınız ne kadar sosyal olur ne kadar aktif olur bud atartışılır.

Arz-talep meselesi diyorsunuz..
sosyal varlıklarız ve diğer insanların davranışları da ister istemez bizi etkiler...İşte bu noktada,benim beden imajım güçlüyse,herşeye rağmen kendimi seviyorsam dışardaki insanlar çizginin dışında kalır..Asıl sorun çizginin içine sokarsam başlar...
Sevgi faktörü çok önemli tabiki,ama herkesin sevmesi de gerekmiyor..Sevgilimizin,eşimizin ,ailemizin,dostlarımızın ve arkadaşlarımızın sevgisi yeterli..

Şehribanu sizin bedenen de ruhende güçlü bir yapınızın olduğunu düşünüyorum. Tabi herkes sizin gibi bedenen ve ruhen güçlü olmayabilir. İşte o insanların pisikolojik olarak sizden daha çok etkilendiği gerçeğini hiç bir zaman göz ardı etmemeliyiz.

Sevgi olayını da bu kadar dar alanda düşünmesek de biraz daha çemberi genişletsek daha güzel olmaz mı? Sonuçta sevgi her zaman için insanların birlik ve beraberliğini pekiştirmeleri anlamında en büyük etkenlerdendir..

zaman zaman hepimiz karşılıyoz insanların bakış açılarından herzaman beniii farklı gören insanlara karşı alaycı yaklaşmışımdır onu oanda küçük görmüşümüdr oda hatasını anlamışdır

Biz toplum olarak engelli bireye bakış açımızı ancak eğitimle ve gelişmiş bir toplum olmakla aşarız. O zaman insanlar arasında ayrımcılık yapmadan ve kimseyi değiştirmeden olduğu gibi kabul ederek bu seviyeye ulaşabiliriz. Yani evrensel insan olmakla başlamak gerek bence. Bu da çok uzun bir süre demek. Bu yazıyı okuyanların ayrımcılığın yapılmadığı bir ülkeyi göremeyeceği kadar uzun bir zaman hem de..

yazı size mi ait?Alıntı mı?paylaşımınız için teşekkürler

Ben teşekkür ederim..

Yazı bana ait tabi arkadaşım...

Hocam çok güzel bir paylaşım..

Çok sağol çok teşekkürler hocam o güzellik güzel gören sizlere aittir.

Öncelikle şunu söylemeliyim her birimiz birey olarak şekle takılırız.Bırakın bunu ikili ilişkilerde arkadaşlık ilişkilerinde bile buna önem veririz.Ama biliriz ki kalıcı olan iç güzelliktir yani insanın dışına hemen yansımayan gönlünün güzelliğidir.Ama insan hayatta her özelliğede sahip olmamalı ki sahip olduklarının değerini bilsin. Paylaşım güzeldi teşekkürler...

Arkadşaım ilk etki mutlaka önemlidir. İnsanlardaki edindiğimiz ilk izlenimin ileride gelişecek olan arkadaşlıklardaki önemi büyüktür. Bu etki genel anlamda herkeste olmaktadır. Tabi şuda var insanlar bir birbirlerini tanıdıkça gerçek değerleri anlaşılır. İşte bunun içinde zaman en büyük ilaçtır.

Fiziki görünümden daha çok iç güzeliğin daha önemli olduğu gerçeğinin anlaşılması elbetteki çok geç olmayacaktır. Güzel ve açıklayıcı yorumun için de ben teşekür ederim..

Ama biliriz ki kalıcı olan iç güzelliktir yani insanın dışına hemen yansımayan gönlünün güzelliğidir.Ama insan hayatta her özelliğede sahip olmamalı ki sahip olduklarının değerini bilsin.
İnsan ister tabii
Fiziken güzel olmak elimizde oluyorki

eee madem elimizde değil neden yaratanı yaratandan ötürü sevmiyoruz ki değil mi?

Ben teşekkür ederim.

Zaten olması gerekende insanların değerlerinin yaptıklarıyla, bilgisiyle ve karakteriyle ölçülmelidir. Yani olması gerekende budur.

Lakin maalesef günümüzde insanlar böyle değerlendirilmek yerine menfaatlerle ve çıkarlar doğrultusunda değerlendirilmektedir. Burada engelli insanın durumu ise engelinden dolayı çok ta dikkate alınmamaktadır. Buda işin acı olan tarafıdır.

Ama arkadaşın birde şöyle düşün eğitiminiz bilginiz beceriniz varsa birde kültürlü bir bireyseniz eminim gözler sizin kişiliğiniz önünde olacaktır...

Evet, arkadaşım çok doğru söylüyorsun. İnsanlar hakkındaki değerlendirmeleri dış görünüşe endekslersek çok yanılırız. Oysa engelinden dolayı fiziki anlamda bazı sorunları olan, fakat düşünce olarak çok daha güzel düşüncelere sahip insanların olduğu da bilinmelidir.

Fakat burada şu var ki; engelli insanların dış görünümlerinden dolayı bir dezavantajları söz konusudur. Yani insanların ilk izlenimlerinde bir olumsuz bakış açısı oluşabilmektedirler. İşte burada şu çok önemlidir. Böyle bir bakış açısını ortadan kaldırmak biraz zordur. Ama imkânsız değildir.

Giyini,şe bile bundan adam olmaz şeklinde davranan insanlardan engelli arkadaşlarıma acaip bakmamalarını beklemek acaip olur bence..Biz toplum olarak kafamızdaki kalıplaşmış durumlardan kendimi alıp uzaklaştıramıyoruz malesef..Empati kurmadan bodoslama bir vaziet halinde atladığımız olaylarda her nedense karşıdaki insan tuhaf bizde kesinlikle bir acaiplik yok..

Biz kendimizi olayın içine sokmadan yargısız idam halindeyiz her olayda..Ne dinleme kapisetemiz tam nede okuma işiyle yakından alakalıyız..Halbuki okusak empati kurarız..Karşımızdaki insanın ruh halini anlarız..Dolmuşlarda bile kocaman yazan gidilen yön tabelasını okumaktan bile aciziz...

Empati ( Kendini karşıdaki insanın yerimne koyma davranışı ) kurarsak ben her şekilde bakış açımızın birazcık daha çağdaş olacağını düşünüyorum..

Sanırım bunun için at gözlüklerinden kurtulup bencil yapımızdan baya bir uzak memleketlere açılmalıyız..

Sonuç olarak bu durumdan uzaklaşabilmemiz için bence örümcek kafalardaki örümcekleri temizlemeliyiz...Eğitim Şart yane kim ne derse desin..

Evet arkadaşım empati kurmak konusunda çok doğru düşünüyorsunuz. Çünkü insanları anlamanın en güzel yöntemlerinden biriside kendimizi onların yerine koyarak tepkimizi ölçmektir. Bunu yapabiliyorsak zaten bir çok sorunuda aşmamak için bir sebep yoktur.

Öncelikle teşekkürler Eshat, çok güzel bir konu seçmişsin. Tüm yorumları okudum, tüm paylaşımlar güzeldi Bende bu konudaki görüşlerimi paylaşmak istedim. Toplumumuzun engellilere yönelik önyargıları mevcut bu yüzden engelli birini gördüğünde acıyarak bakıyor. Karşısındaki kişiyi ilk değerlendirmesi malesef fiziksel oluyor fakat konuşmaya başladıktan yani tanımaya başladıktan sonra tüm düşünceleri değişiyor. O zaman engelini görmüyor. Fakat ben yadırgamıyorum bu durumu çünkü bizde zaman zaman insanları görünüşlerine göre değerlendirmişizdir. Bende geçmişte özellikle daha çok görüntüye göre değerlendirmelerde bulunuyordum fakat süpervizyon eğitiminde gelişen empati duygum ile birlikte tamamem değiştim. Karşı tarafın bizim yerine nasıl kendisini koymasını bekliyorsak, bizde karşı tarafın yerine kendimizi koyabiliriz böylece olumsuz davranışlardan incinmeyiz. Sonuçta bizi tanımıyor karşı taraf!... Malesef biz zamana bırakacağız beğenilmeyi, sevilmeyi! Birkaç dakika sürecek olumsuz bakışı görmezden geleceğiz!