Kullanıcı:
Filtreler
Güncel İçerik
Güncel İçerik

Merhabalar

Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.

Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.

Giriş yap Şimdi kayıt ol
Teksan İnovatif Medikal: Engelliler, Engelli Çocuklar, Hasta ve Yaşlılar için emsalsiz ürünler

[feyyam] Bugünü yaşıyorsam yarının seni bana getireceğine inandığım içindir....

F

Feyyam

Üye
Üyelik
29 Kas 2004
Konular
29
Mesajlar
484
Reaksiyonlar
0
Hayat her zaman mükemmeli sunmaz insana..
Bazen kurşundan ağır bir efkar balyası gibi çöküverir omuzlarımıza..
Böylesi durumlarda yapılacak en iyi şey, fırtınaya tutulmuş
bir sandalın güvenli bir liman araması gibi, sığınacak dost bir yürek aramaktır..
Vurgun yemiş bir yüreği, dost bir yürekten gayrı kim kabul eder, kim saklayabilir ki...
Her şeye rağmen hayatı anlamlı kılan dostlarımızdır..
Pazarlıksız, umarsız, kuralsız, sınırsız paylaşımlar için..

Yaşamak için yarını bekleme , al yaşamı kollarının arasına sımsıkı sarıl yaşamda yalnız olmak yerine ona bişeyler ver...kısacası bütünüyle ' insan' ol.Unutma yaşam dokuması henüz tamamlanmamış , olağanüstü güzellikte bir duvar halısıdır.Kimseyi kırmamak ve üzmemek şartıyla hayata hep ümitle bak...

Tüm yaşantınızda gerçek dostluk ve sevgiye ulaşabilmek temennilerimle!
 
DOSTUM......
Hayat... bir lütuf olarak bize bağışlanmış hayat..
kimini süründüren, kimini yücelten hayat...

Hayat nedir sence..? İçindeki nefes, tenindeki güneş,
saçlarındaki rüzgar, gecenin ürpertisi veya doyumsuz zevkleri....

Hayat eşittir sevgi diyebilirmiyiz peki..? Sevgisiz
yaşayabilirmi insan..? Mutlu olabilirmisin bir "merhaba" olmadan..?


Hayat hissetmektir...ruhunda..kalbin de..beyninde..


İçinde hissedebiliyor musun duygularımı..?
yaşayabiliyor musun ben gibi sen gibi..?


BEN SENİ İÇİMDE SICACIK HİSSEDİYORUM DOSTUM....
BU YETMEZ Mİ.............?
 
[FONT=Verdana]Samimiyet, bir seyi irade ve sevgiyle kabul etmektir. Gönülden istemek ve içten gelerek yapmaktir. Samimiyet, süphesiz inanmak ve inancin edebini korumaktir. Samimiyet, her basarinin anahtaridir. Insana dini de kazandirir, dünyayi da. Inandigini yapmayan, yaptigina inanmayan kimsede tad yoktur. Içinde samimiyet olmayan kimse huzurlu olamaz. Isinde samimi olmayan kimse basariya ulasamaz.

Bütün fetihlerin, kesiflerin, ilerleme ve yükselmenin temelinde samimiyet vardir. Önündeki ise inanmayan kimse, onun çilesine sabredemez, sabredemeyen hedefine eremez.

Samimiyet, sabirla anlasilir. Içinde samimi, isinde sabirli olan insan, hedefine ulasir.[/FONT]
[FONT=Verdana]Tabi biz bunu ne ölçüde yapabiliyoruz buda tartışılır diye düşünüyorum...[/FONT]
 
Mazide bırakılan her hatıra yanaklarda gülüş oldu
Geri dönme ihtimali yok artık o gülüşler düş oldu...
 
Hepimizin geçmişte yaşadığı düşündüğü zaman mutlu olduğu tebessüm ettiği anıları vardır muhakkak.İnsan hayatında çok istediği bir şeyin imkansız olduğunu düşünmesi kadar zor bir şey yoktur sanırım.Ama yaşadıklarımızın hayır yönünü gördüğümüz kadar şer yönlerini de görmemiz gerektiğini düşünüyorum.Tabi bunu her insan anlıyamaz yada yaşadıkça zamanı gelince anlar tabi buda ayrı bir konu.Hayat öylesine inişli çıkışlı ki bir gününüz diğerini tutumuyor.Ama herşeye rağmen insan hayattan ümidini kesmemeli.Belki hayat insana haketmediğini düşündüğü şeyleri birgün ama birgün mutlaka yaşatacaktır.Belli mi olur öyle değil mi.Hayat süprizlerle doludur diye de boşuna dememişler.Sahip olduğumuz şeylerin zamanında değerini bilmek en güzeli.İnsanın hayatında yaşadığı pişmanlıkları hataları olgunlaşmasında en önemli etken diye düşünüyorum.Eğer birgün bir karar vereceksek o verdiğimiz kararı bir kere değil bin kere düşünmeli ve mutlaka da karşımızdakini de dinlemeliyiz diye düşünüyorum..Umarım her zaman doğru yerde doğru kararları alanlardan oluruz ve verdiğimiz kararlardan pişman olmayız...
 
canım arkadaşım düşüncelerni duygu harmanıyla krıştıruıp ne güzel anltmışsın yazılrında hepsni çok beğendim yüreğine emeğine sağlık pylştığın içnde tşk
 
Teşekkür ederim arkadaşım o senin güzelliğin.Bir insan nasıl bakarsa öyle görürmüş.Her zaman olayların güzel yönünü görebilsek hayatımızda eminim çok şey değişir.
sevgiyle kal arkadaşım
 
Günümüzün insanları neden arkadaşlığı yürekten yaşıyamıyor neden aşık olamıyor ki.
Ne yazık ki bu tarz duygular bizden çok uzakta duruyor. aşkların arkadaşlıkların hep geride kaldığını zannettiğimiz sürece aşık olamıyoruz candan arkadaş bulamıyoruz. Oysa aşkta arkadaşlıkta ısmarlamayla olmaz. Günümüzde aşktan arkadaşlıkatan bahsederken hep bir netice bekleniyor. Hayat neden hep bir beklenti üzerine kurulmuştur ki insan herşeyde bir çıkar aramak zorunda mıdır?. Yani bir şeyler yaşamak için fedakar olmak gerekmez mi . İnsanımız değer karmaşası yaşadığı için iyi ve kötü de birbirinden ayırt edilemez oldu. Arkadaşlıkta da bu değer karmaşasının kurbanı oldu sanki. Gerçekten insan her zaman güzel şeyleri yaşamaya layık .Bunun için insan zaten yaratılanların en üstünü değilmi. Herşeye bu anlamda bakabilmeyi öğrensek hayat ne kadar da güzel bir ahenge bürünürdü diye düşünüyorum. Hayatımızın her anını sevgi dolu yaşamak ve yaşatmak temennisiyle...
 
[FONT=Tahoma]Sevgi özel bir duygudur.Bence küçük yaşta edinilen bir duygu.İnsanın doğasında vardır.Bir ihtiyaçtır.Hayatımız boyunca nefret duygusu yer almasın kalplerimizde hiç tatmıyalım onu . Sevmeyi bilmiyoruz,yalnız insanları değil,tüm canlıları sevmeyi bilmiyoruz.Kendi kendimizle barışık değiliz genelde.Sevmeyi bilmeyen nesiller yetiştiriyoruz.Bu nesli yetiştiren bizleriz.Önce bizim yüreğimizde sevgi tomurcukları açmalı.Ben demeyi bırakmalı, biz demeliyiz.
Aile içinde çevremizde,tüm insan ilişkilerimizde neden empati kurmayı denemiyoruz,neden ben kavramı ön ön planda?,sevmeyi bilmediğimizden kaynaklanıyor diye düşünüyorum.Sevgi,aşk anlamındaysa ilk evrede atağa kalkıyor insanlar.Farklı bir duygu yumağının içerisinde buluyor insan kendini.Yaşamımızda bile gözle görülür değişmeler oluyor.Her şey yolunda gidiyormuş gibi yüreğimizi tatlı bir bahar esintisi kaplıyor adeta.Her şey güzel giderken sevmeyi bilmeyen insanlar bu sevgiyide taşıyamıyor.Çünkü BEN kavramı buradada devreye giriyor.Severken hırpalıyorlar biribirlerini.Sevginin tadını çıkaramayınca, bundan mutsuz olan taraf her şeyin farkına varıyor.Ve sonu ayrılık ve acıyıda beraberinde getiriyor.Sevgiyi taşımak için sevmeyi ,emek vermeyi,fedakarlık yapmayı,duyguları taşımayı ve BİZ demeyi bilmeli.Sevgiyi haketmek gerek her anlamda.Eğer biz bunu samimi ve dürüst yaşarsak kendimize yapılmasını istemediğimizi bir başkasına yapmasak her şeyin güzelini hak ederiz ve hayat birgün bize istediklerimiz mutlaka sunar diye düşünüyorum.[/FONT]
[FONT=Tahoma]hayatta tüm beklentilerimize kavuşmak ve mutlu olmak temennisiyle...[/FONT]
[FONT=Tahoma]mutlu olmak için bir tebessüm yeter...


[/FONT]
 
İnsanlar dostluktan ne anlıyor acaba? Bunu bir anlamak lazım ben insanların çoğunun bu dostluk kavramını çok iyi anladıklarını sanmıyorum.Her kes arkadaş olabilir ama DOST olmayı başarmak çok EMEK ister.Sevgi emek ister.Dostluk emek ister.
Kalite sadece kiyafet alımında kulanılan bir kelime değildir.dostluk da kaliteli yaşanırsa uzun ömürlü olur ,ama günümüzde her şeyi çabuk tüketiğimiz gibi insan ilişkilerini de hem kalitesiz ve çabuk tüketen bir toplum olarak bunun sıkıntısını çok yaşar olduk,insanlar bir birine güvenemez oldu.Ben arkadaşlık ve dostluk adına çok şanslı buluyorum kendimi ve çok zenginim DOSTLUK adına.Çok dostum yok ama var olanlarla çok zenginim ben dostlarını yüreğindeki en güzel çiçek bahçesinde taşıyan biriyim...
teşekkür ediyorum vefalı dostlarıma...
iyiki varsınız....
 
[FONT=Arial]sevmek, sevilmek…[/FONT]
[FONT=Arial]Sevmek, sevilmek… dünyadaki en güzel duygulardır bunlar belki de. Hangimiz doyasıya sevmek, sevilmek istemeyiz ki? Hayatı anlamlı kılan kavramlar, bunlar bence.[/FONT]
[FONT=Arial]Sevmek, sevgi gibi duygulardan bi haber olduğumuz bir dünya yaşadığımızı düşünsenize… ne kadar boğucu, çekilmez olurdu. Hep acı hep acı… belki de sevmek kavramını bilmeseydik, bunlar bize böyle gelmeyebilirdi, ya şimdi?[/FONT]
[FONT=Arial]Birisine olan sevgimizi bazen güzel bir çift sözle, bazen küçük bir hediyeyle dile getiririz. Bazılarımız için ne kadar da zordur “seni seviyorum” demek. [/FONT][FONT=Arial]Sevmek kadar sevilmek de önemli bence. Her ne kadar ben karşılıksız severim desek de, aslında içimizden geçen onun da bizi sevmesidir. Karşılıksız sevmek bunu anlıyorumda, ben karşılık beklemeden severim derler ya işte bunu anlamıyorum.[/FONT]
[FONT=Arial]Sevildiğini duymak güzel bir duygu olsa gerek. Bunu herkesten duymak… sadece karşı cinsten değil yani.[/FONT]
[FONT=Arial]İnşallah tüm ömrümüz boyunca, hep sevilen saygı duyulan, değer verilen insanlardan oluruz. Ama tabi ki bizde sevmeli ve onlara değer vermeliyiz…[/FONT]
 
Arkadaşım çok güzel ve içten duygularla yamışsın. Yüreğine sağlık....

Güzel paylaşımın için teşekkürler.
 
Teşekkür ederim arkadaşım güzel yorumun için ...
 
gönlü güzel arkadaşım samimiyetin için teşekkür ederim
 
feyyam' Alıntı:
DOSTUM......
Hayat... bir lütuf olarak bize bağışlanmış hayat..
kimini süründüren, kimini yücelten hayat...

Hayat nedir sence..? İçindeki nefes, tenindeki güneş,
saçlarındaki rüzgar, gecenin ürpertisi veya doyumsuz zevkleri....

Hayat eşittir sevgi diyebilirmiyiz peki..? Sevgisiz
yaşayabilirmi insan..? Mutlu olabilirmisin bir "merhaba" olmadan..?


Hayat hissetmektir...ruhunda..kalbin de..beyninde..


İçinde hissedebiliyor musun duygularımı..?
yaşayabiliyor musun ben gibi sen gibi..?


BEN SENİ İÇİMDE SICACIK HİSSEDİYORUM DOSTUM....
BU YETMEZ Mİ.............?
Genişletmek için tıkla ...

Şiirlerin ve yazılarını beğenerek okudum arkadaşım.Bu alıntı yaptığım yeri daha bir beğendim.Paylaşımın için teşekkürler.Yüreğine sağlık.
 
yüreği güzel arkadaşım çok teşekkür ederim yorumun için...
 
Neden sevmekten korkar olduk!
İnsan bir aşk acısı çekmeye görsün.Aşk dedim de nedir bu aşk.Kimi zaman insana mutluluklar verir , doyulmaz güzellikler yaşatır; kimi zamanda ızdırap verir acı verir. Peki diyebiliyor muyuz ki aşk acı da olsa sonunda yaşamaya değer diyebiliyor muyuz...Belki buna inanmayanlar olcaktır ama ben hiç aşık olmadım.Kimileri sevmekle aşık olmayı birbirine karıştırıyor.Eğer seviyorsanız mutlaka bir sebebiniz nebiliyim bir gerekçeniz mutlaka vardır.Karşınızdaki insanın bir yönünü beğenirsiniz de seversiniz.Yaşamadığım o duyguyu nasıl anlamlı ifade ediyim bilemiyorum aşık olmanın çok daha başka bir duygu olduğunu düşünüyorum.Sebebsiz seversiniz beklentiniz olmaz aşkta.Hiç beklenmedik zamanda çıkar karşınıza soruda sormaz ; cevapta beklemez.Peki bizler neden bu kadar sevmekten korkar olduk.Aynı şeyleri tekrar yaşıycağım korkusu mu bizi çekimser kılan yada hayata dair beklentimiz kalmadığı için mi? İnsan şunu unutmamalı ki hayatımızın her dönemi aynı olmayabilir bazı bitişler yeni doğuşları yeni güzellikleri de getirebilir.Hiç beklemediğimiz anda beklentilerimiz bizi bulabilir.Tabiki bu istediğimiz zamanda da olmayabilir.Ümit etmeli ve sabırla beklemeliyiz.Neden hayallerde birgün gerçek olmasın ki.Yarınlar süprizlere de gebe olabilir.Tüm hayallerimizin birgün gerçek olması dileğiyle...
Ümitsiz yaşanmaz , hep bir ümidiniz olsun!
 
Evet sevmek sevilmek eğer karşılıklıysa mutluluk vericidir. Eğer karşılıksız ise ızdırapm vericidir. Sevginin bu iki yönünü iyi bilerek ona göre sevmek gerekse de biz yinede sevmeliyiz... Çünkü sevgi insan hayatında vazgeçilme bir duygudur.

Arkadaşım bu güzel yazı için içinden dölünler gerçekten çok anlamlı ve güzel bu güzel ve içten yazın için teşekkür ederim.
 
Teşekkür ederim arkadaşım...Hayatta her zaman sevelim ve sevilelim...
 
[SIZE=2][SIZE=2]Özlemek bir damla gözyaşı ise, özlemek her yerde seni hissetmekse, özlemek yüreğindeki burukluğu sokup atamamaksa "özledim"seni!!:
[/SIZE][/SIZE]
 
Şuan hayatta olmamın çok güzel bir nedeni var...
O nedende yüreğimdeki sensin!

Gizemli bir dokunuştur sevgi, kimi zaman içini ısıtır kimi zaman yakar.Ama ne olursa olsun vazgeçilmezdir.
Tıpkı senin gibi!
 
Seni senle yaşamak varken;hayalinle avunmak acıtıyor içimi...

Aklımdan silip atamıyorum ki seni...

Aklıma her düştüğünde usul usul akıyor gözyaşlarım...

Sebebi sensin içimde kopan fırtınaların...

İnsan sevdiğinin üzülmesini ister mi?

Onun heran acı çekmesini kabullenir mi?Unutmaya çalışıyorum artık seni...

Zorda olsa sensizliğe alıştıracağım kendimi...

Yok saydım hayallerimi...

Hiç yerine koydum sana olan hislerimi...

Ve şimdi beni unuttuğun gibi;

Bende unuttum seni...
 
Dost deniz kenarındaki taşlara benzer.Önce tek tek toplarsın sonra birer birer denize atarsın ancak bazılarına kıyamazsın.İşte sen o kıyamadıklarımdansın.
 
Beynimi kemiriyor senin kuşkuların ve güvensizliğin. Bazan bırakıp gitmek istiyorum herşeyi,Ama biliyorum ki nereye gidersem gideyim, senide alıp götüreceğim yanımda. Seni anlamakta anlatmakta zor. Bir rüyamıydı yaşadıklarım diyorum kendi kendime. Başımı alıp düşünüyorum günlerdir sanki bir çıkmazın içine girdim gibi görüyorum kendimi. Evet yolun sonuna geldim artık sanki tüm kapılar kilitlendi . Bir anlam veremiyorum olanlara da beni anlamayışına da ,yaşadıklarıma da bize de. Aslında yok ortada biz diye bişey ama.Bir yangın var içimde kavuruyor beni. Kendimi alıkoyuyorum herşeyden. Soyutluyorum insanlardan ve kaçıyorum senden. Karma karışığım ne yaptığımıda ne düşündüğümüde bilmiyorum.Ne yaptığımı bilmeden ne düşündüğümü bilmeden de sadece nefes alıyorum...Ama bugünlerde birgün geçecek bunu da biliyorum...
 
İnsan hayata daha çok dostlarıyla, sevdikleriyle tutunur. Sevinçlerini onlarla paylaşarak arttırırken, acılarını hüzünlerini yine onlarla paylaşarak azaltır. Kişi, tanımadığı kimselerden bir kötülük, bir haksızlık gördüğünde çok incinmez, en azından hayal kırıklığına uğramaz ama dostundan gördüğü küçük bir eziyete bile katlanması çok zor olur. Başkalarının, hakkında yanlış düşünmeleri insanı fazla üzmez, yıpratmaz; ama sevdiği birisi, hakkında yanlış düşünülürse, işte bu insanı üzer, incitir. O kişi sıradan biri değildir çünkü, belki en zor günlerinde yanında olmasını beklediği insandır. Her şartta desteğini umduğu, hayatta en çok güvendiği kimselerden biridir. Hani Temel deniz kenarında yürürken elinde bir yılan taşıyormuş. “Neden elinde yılan taşıyorsun?” diye sorulunca “Denize düşersem lâzım olabilir” cevabını vermiş… İşte dostluk, denize düştüğümüzde yılana sarılmak zorunda kalmayışımızdır. Elimizden tutup bizi çıkaracak birisini her zaman yanımızda bulabilmemizdir.Bana sorsanız ki buldun mu sen diye bulduğumu zannettim sadece...İçim ezik , gönlüm buruk....
 
Güzel olanı yaşamak varken sitem etmek neden , bu kapris niye! Artık umutlarımı bir kenara bıraktım , vazgeçtim herşeyden...Bir dağın zirvesinde de olsa artık o umutlar beni bulmaz , bulsa da eski güzelliği yaşatmaz.Bazan soruyorum kendi kendime seni bu kadar değiştiren ne? Anlaşılmazlığım mı beni değiştiren yoksa verdiğim değeri hissettiremiyeşim mi...Soruyorum ama bir türlü cevapta bulamıyorum .

Ben bu içimde bu gelgitleri yaşarken sen hangi düşüncelerdesin bunu da anlıyamıyorum.Öyle gizemliki yaşadıklarımız anlıyabilmek için alim olmak gerekli diye düşünüyorum.Ya öyledir ya böyledir demekten başka çıkar yolda bulamıyorum.Biraz uzakta dursam yakına gel der gibisin; yakına gelirsem de uzaklaş der gibi. Söyle bana ben seni nerde bekliyeyim....Güzel olan arkadaşlığı seninle yaşamak istiyorum.Çok mu şey istiyorum bunun da kararını sana bırakıyorum...
 
Menfaatin başlayıpta bir arkadaşlığın bitmesi bütün güzelliklerin bir anda kaybolması ne acıdır öyle değil mi?Karşınızdaki insanın tavırları size gerçekleri anımsatsa da öyle bir zaman geliyor ki o arkadaş bildiğiniz insana öyle bir güven besliyorsunuz ki sanki gözünüz kapalıymış gibi gerçekleri göremiyorsunuz yada o gerçeklerle yüzleşmemek için kaçıyorsunuz.İnsan ne olursa olsun içindeki sese kulak vermeli diye düşünüyorum. Acaba diyorum kendi kendime ben nerde hata yaptımda bu yanlış insan geldi beni buldu.Demekki diyorum kendi kendime illaki bir yerde hata yaptın ki yaşadın sen bunu.Tabi yaşadımda ne oldu ...Herşeyden önce her dosttum diyene güvenmemeyi öğrendim ve benliğimdeki çelişkilerden kurtuldum.Allahım ne kadar güzel şeymiş tam kanıya varmak.Günlerdir beynimi kemiren illetten sonunda kurtudum.İnsan her zaman bir şeyi yaparken empati kurmalı yani karşısındaki insanı muhakkak kendi yerine koymalı adımlarını ona göre atmalı kendisine yapılmasını istemediği bir şeyi de karşısındaki insana yapmamalı diye düşünüyorum.Sen dürüst yaşaki güzel olan umutlar seni bulsun öyle değil mi? Şuda varki her yaşadığımız olumsuzluklarda muhakkak hayır vardır.Bunu ben birkez daha yaşıyarak öğrendim.Peki insan neden maske takar ki gerçek yüzlerini yansıtmazlar şuan ki günümüzdeki tabiriyle iki yüzlü neden olurlar.Bunu ben nasıl olur da unuturum ki menfaat oldumu o maskeyi takmak zorundalar.Bugünüme sonsuz şükürler ediyorum.Tabi gerçekleri anlamam da payı yüksek olan dostuma da teşekkürler ediyorum.Sen gibi bir dostta can feda demeden geçemiycem.
Yaşadığımız şu hayatta menfaatin olmadığı samimi dostlukların yaşanması temennisiyle!
 
feyyam gercek duygularını kagıda dökerek o kadar güzel yapmıssın kı anlatamam yureğıne sağlık PAYLAŞIM İÇİN TESEKKURLER
 
Evet yaşadıklarım bende derin izler bıraktı ve kaleme dökülüşüde kolay olmadı diye düşünüyorum.Öyle bir hale geliyorsunuz ki dost oluyorsunuz kalemle içinizi ona döküyorsunuz ve çokta rahatlıyorsunuz...Yorumunuz için teşekkür ederim arkadaşım...
 
Cevap yazmak için giriş yap yada kayıt ol.
Üst Alt