Seni senle yaşamak varken;hayalinle avunmak acıtıyor içimi...
Aklımdan silip atamıyorum ki seni...
Aklıma her düştüğünde usul usul akıyor gözyaşlarım...
Sebebi sensin içimde kopan fırtınaların...
İnsan sevdiğinin üzülmesini ister mi?
Onun heran acı çekmesini kabullenir mi?Unutmaya çalışıyorum artık seni...
Zorda olsa sensizliğe alıştıracağım kendimi...
Yok saydım hayallerimi...
Hiç yerine koydum sana olan hislerimi...
Ve şimdi beni unuttuğun gibi;
Bende unuttum seni...
Yazıların çok güzel içten ve anlamlı feyyam kardeşim.
Şiirlerinde daha bir güzel.Ben bu üstteki şiirini çok beğendim. Yüreğine sağlık. Böyle güzel şiir ve yazılarını herzaman bekliyoruz.