İnsanlarla kaynaşmayan konuşmayan insan hakkında ne düşünürsünüz?

Çekingenlikten kastımız öz güven aslında, kişinin öz güveni yüksekse her ortama kolaylıkla uyum sağlar, aklındaki düşünceleri etrafındakilerle paylaşır,onlarla muhabbet eder, soysal çevresini genişletir ve insanlarla etkileşimi daha kuvvetli olur.
İnsanın öz güveninin düşük olmasının belli başlı nedenleri vardır;
- Yetiştirilme tarzı ( Anne , baba , yakın akraba profili)
- Ekonomik durum ( Çocukken aldığı eğitimler, para varsa her türlü kursa yazdırabilirsin mesela )
- Engellilik durumu
- Hayal kırıklıkları ( sürekli olumsuz olaylara maruz kalınması , aşk,yakın akraba vefatı,hastalıklar vb )
- Güven ( dost kazığı, ihanet, yalan,dolan )
- Sosyal çevre ve iş ortamı

Yukarıda saydıklarım etkenlerin çoğu insanın öz güvenine etki eder.Öz güven düşüklüğü insanı kendi içerisine yönlendirir ve zaman geçtikçe kapandıkça kapanırsınız, artık kimse sizi açamaz. Kimseyle konuşmak istemezsiniz, ve ya ortamlarda konuşamazsınız, dilinizin ucuna gelir kelimeler dışarı çıkaramazsınız, evde tek düşününce iç sesiniz harika konuşur ama siz bu içinizdeki konuşmayı ortamlarda dile getiremezsiniz.Ortam ne kadar kalabalık olursa o kadar susarsınız. Ama teke tek biriyle olunca rahat konuşabilirsiniz mesela.Hayatınız rutin bir hal alır ve her gün aynı şeyi yapmaya başlarsınız, belki yaptığınız şeylerin saatleri bile aynı olur.Sizin bu rutininizi bozacak kişilerden kaçarsınız aklınızda önemli olan şey o rutini tekrarlamak olur. Rutin dışına çıkınca stres yaparsınız.

Peki bundan nasıl kurtuluruz, öz güveni nasıl arttırırız.Değişim zordur ama asıl olan şey değişime gösterilen dirençtir.
- Rutininizi değiştirmek durumundasınız
- Kulaklıkla duygusal müzik dinlemeyi bırakın, illa müzik dinleyeceğim diyorsanız hareketli şarkılar açın
- Evde tek kalmaktansa dışarı çıkın, gezebiliyorsanız gezin, yürüyüş yapın
- Hobi edinin, sizi olumsuz düşüncelerden uzaklaştıracak bir uğraş bulun
- Yakın arkadaşlarınızdan uzaklaşmayın, bir yere çağırırlarsa istemeseniz bile gidin, bu sizi zamanla açacaktır
- İnsanlardan kaçmayın, size yaklaşıyorlarsa gelsinler
- Seyahat edin , yeni yerler görün, tiyatro,sinema vb yerlere gitme sıklığınızı arttırın

Bu saydıklarım ve aklıma gelmeyen bir çok neden insanı rahatlatacak az da olsa dışarıya dönük bir hale getirecektir. Tabi bu hemen ha deyince olan bir şey değil ama kendimizi zorlamalıyız.Hatta engeli olmayan insanlardan daha zor işimiz ama biz sıra dışı insanlarız.

[FONT=arial]Engeller[/FONT][FONT=arial], [/FONT][FONT=arial]sıradan insanlara sıra dışı[/FONT][FONT=arial] olsunlar diye tanınan fırsatlardır. Hepimiz çok güçlü insanlarız, mücadele etmeye devam edip kendimizdeki öz güveni yükseltirsek, emin olun her ortama girer çıkar, rahat rahat düşüncelerimizi dile getiririz.[/FONT]

İnsanlarla iletişim kuramama sorununun çeşitli sebepleri olabilir.Sadece özgüven eksikliği,psikolojik hastalık veya tercihten kaynaklı olma ihtimali var.Bence bazı kişiler psikolojik hastalıktan dolayı iletişim kuramayan kişileri tehlikeli buluyor ya da küçümsüyor.Bana göre iletişim kuramamak,en çok normalden fazla iletişim kurmak kadar bir sorun.
İletişim kuramayan insan iyidir veya kötüdür diye düşünmem.Önemli olan kendine ya da başkasına zarar veren bir insan olmamak.

Ben de ağır işitme engelli olduğumdan biraz da mecburi asosyal yaşıyorum. İşitme cihazıyla bile insanları anlamakta zorlanıyorum. Sosyal faaliyetlerden zevk alamıyorum. Gidip bir lokantada yemek yemek bile işkenceye dönüşüyor. Bu da beni içe dönük bir hayata yönlendiriyor.

insanlarla mesafeli olmak iyidir gereksiz nankörlük ler pişmanlıklar yaşamazsınız....

Bizim milletin hiç sevmediği insan tipi (Ben de böyle biriyim). Şaklaban,yalaka,ikiyüzlü vs olursanız sizi el üstünde tutarlar...

insanlar az konuşan birinden korkarlar genelde.onun dışında görüntünüze bağlı olarak garipseyebilirler.küçümseyebilirler.tabi bunlar kişiden kişiye değişir ama genelde olumsuz karşılanır.böyle düşünen insanları kendi içimizde yargılamamak gerek bizde aynısını düşünürdük çünkü.kaçımız tanıdığımız gördüğümüz insanlara vicdanla kalbiyle yaklaşıyorki birisini gördüğümüzde ne derdi vardır iyi hissediyomudur acaba diye düşünüyo ?
bunun dışında değişmek için içinde bulunduğun şartlarda en iyi durumda olmak için çalışmalıyız bence.ben tek başına mutluluk olmayacağını kabul ettim.ne kadar kendime yetsemde bazen birinin sevgisi ve onayına ihtiyaç duyuyorum.bu yüzden elimde olan imkanlarla kendimi sosyal ilişki konusunda iyileştirmeye çalışıyorum.

psikolojiye göre ...istersen susarsın istersen konuşmazsın...hımm.. insanlar mi çok da önemli olduklarını sanmıyorum...bi iki sağlam " gercek dost " anlamin da ...arkadaşın olsun yeterli bence ....gerek yok kafa şişirmeye gereksiz kalabalıklarla...

Merhabalar;
"Doğruların kaderidir yalnızlık." Yalnızlığı birde bu açıdan bakın. Bende çok yalnızım, doğru ve cana yakın birini bulsam bu bana yeter. Ne yazık ki böyleler karşıma çıkmıyor. Aşağıdaki şarkı sözü tamda beni tarif eder.

Dilsizdir dilsiz benim acılarım

[FONT=Roboto]Konuşmazlar kimseyle hiç kimseyle
Bir tek benim canıma dadanmışlar
Bir tek benim canıma acıtırlar
Hem de hiç hak etmediğim halde

Dilsizdir benim benim acılarım
Konuşmazlar kimseyle hiç kimseyle
Bir tek benim canıma dadanmışlar
Bir tek benim canıma acıtırlar
Hem de hiç hak etmediğim halde

[/FONT][FONT=-apple-system]Cemal Süreya
[/FONT]
Sanatçı: Ahmet Aslan

Ben de konuşkan,girişken bir insan olmayı çok isterdim ama değilim mağlesef.

İletişim kurmakta zorlananlar için yukarıda özgüven eksikliği denmiş, belki sebeplerden biri bu olabilir ancak benim için kesinlikle tercih sebebi. İletişim kurmak için asla insan seçmem ancak davranış ve niyet seçerim. Tavır veya davranışlarından hoşlanmadığım kişilerle asla muhatap olmam. Ancak aksi durumda gelsin çaylar, kahveler zaman durur benim için...

hicte bile ozguven eksikligi degil sorunun cevabi. burnu buyuk pinokyo konusmayiversin, benim dilim sagolsun.
duymadigimi bilenler laf anlatmak icin kaciyorlar benden. canlari sagolsun.
kitap gazete sagolsun.

evet ya ille etiketliycekler....yok ozguvensiz...yok ezik...yok pasif ..yok kesin hasta ..yok deli ..falan ..ne ilgisi var ....belki canı konuşmak istemiyo olamaz mı...

Her ne kadar tersi insanlarla bir arada olmak kaynaşma içgüdüsü olsa da onu bastıran ağır bir sosyofobim var ve bu yalnızlık insanı kahrediyor..

Ben hiçbir şekilde yargılamazdım. Herkes toplum içerisinde kendini nasıl daha güvenli, daha huzurlu hissediyorsa öyle davranmalı. O kişinin de kendi konfor alanı bu olsa gerek.

Okuduğum az sayıdaki ama sağlam felsefe kitaplarına göre her insan kendi ile başbaşa kalmaya katlanamaz zeka seviyesi ve akli melekeleri yüksek entelektüel bana göre ve felsefecilere göre de kaliteli insanlar yalnızlığı kendi isteğiyle tercih eder ve Kendi kendini çok iyi tanır bunlar küçük bir azınlık tır çoğunlukla da dahi diye anılırlar bu biraz kibirlilik gibi gelir ama aslında öyle değildir cahil ama mutlu olarak tabir edebileceğim insanlar ise sürekli neşelidir ve sosyalleşme den yapamaz kendi ile başbaşa kalmak bu insanlar için en büyük eziyettir toplumun büyük kısmı bu bireyler den oluşur düşünceler schopenhauer a ve başka büyük felsefecilere ait ben yalnızca aktarıyorum ve katılıyorum bir de yakın zamanda bir müzik grubu vasıtasıyla tanıdığım misanthrope lar var bunlar da benim tabirimle hümanistlerin tam zıttı dir

Ben kendim küçük yaştan itibaren yetiştirilme şeklim sebebiyle ve Robinson crusoe yu okuduktan sonra kendi rızamla yalnızlığı tercih ettim arkadaşlarım bir elin parmaklarını geçmez ama çok sağlam insanlar onlarla görüşürken de sevildiğin yere sık gitme sözünü prensip edinirim ben bir doğa severim bear grylls misali doğa da tek başımaysam hiç bir şey aramam topluluk içinde de çok dinler az konuşurum kafamdaki fikir diğer ortaya atılan fikirleri yenemiyecekse sadece dinler anlayıp kavramaya çalışırım bilge insanlar da bunu tavsiye eder ama alkol alınca ben de cahil ve mutlu bir insana dönüşürüm kanım kaynar

Akraba ,arkadaş grubu denilenlerin çoğunluğu birbiriyle sürekli ego ,s.d.k . yarıştıran gereksiz yere huzur kaçıran tiplerdir ne kadar az o kadar iyi ne kadar uzak o daha da iyi .

Sonunda benim kafadan biri buldum ya yemin ederim arkadaşsız olmak huzur ya dert yok tasa yok bir şey yok.
Aile de aynı şekilde sürekli aptalca yarıştırıyolar.
Akrabaların çoğu çöp çöpe atsan, kabul etmezler.

Konuşkan esprili biri olmama rağmen akraba arkadaş ıvır zıvır grubundan hiç kimse ile görüşmezsem hastalığım en az %50 oranında azalıyor .

ben sadece merhaba nasılsın hayırlı günler demekten başka konuşamıyorum

@Ahmet T en güzelini yapıyorsun kimseyle samimi olmamak en güzeli bende kimseyle merhabadan öteye geçmiyorum eski tanıdıklarla akrabalarla falanda görüşmüyorum kafam çok daha rahat .

bi ara benimle sigarasına arkadaşlık yapıyorlar dı

@Ahmet T o da bir şeymi beni güya borç para isteyerek dolandırmaya çalışan arkadaşım bile vardı anlamadım sanki kurnazın amacını vermedim s.ktir oldu gitti sigara bende şöyle bir ister veririm iki ister veririm üç isterse yok derim kim olursa olsun ben istemem uzatırlarsa içerim o da her zaman değil ne otlanmayı severim ne otlakçıyı .

herkes kendi çıkarlarına bakıyor işte menfaat dünyası

Ahmet T öyle zaten her şey menfaat herkes aynı b.k

şifa Allah tan doktorlar vesile oluyor diye biliyorum

Ahmet T aynen Allah a şükür demek gerek neler var hayatta halimize şükür .

sokrates
yan komşu vardı öldü belden aşağısı felçti gününü pc başında geçiriyordu tuvalete bile çıkamıyordu

Ahmet T halimize şükür elimiz ayağımız tutuyor daha ne olsun .

Bence en güzelini yapıyor.
Gerektiğinden fazla değer vermeyin...
Be