sevgiliye sevmelere bir dosta özlemdir bu...
özlem:vede songül
Saatlerce elimde kalem önümde bombos beyaz bir sayfaya bakarak zaman geçiyor... seni anlatmak istiyorum... seni bütün herkes bilsin istiyorum... seni ve beni... saklandığın yerden ansızın çıkmanı bekliyorum... olmadık zamanda boynuma sarılmanı... korkutmanı beni... ve yine sakinleştirmeni korkunun ardından... yitiyorum gün geçtikce... sanki seni kaybediyorum.... seni yani kendimi... benliğimi... seni elimle bile bile teslim ediyorum onun kollarına... son bakışındaki o anlamı, o sır’ı şimdi çözüyorum... geç kalmış bir çözülüş... olan olmuş... yine de diyorum ya herkes bilsin seninle beni... korkum yok kim duyarsa duysun... kim ne derse desin.. ben seni sevdim, ben sana aşığım, ben seni verdim kendi ellerimle başka kollara... bu saatten sonra çözülmüs bir sır’ın, fark edişin, pişmanlığın ne faydası olacaksa sana ve bana bilemiyorum.... korkuyorum... ve özlüyorum...
-----------------------------------------
Öyle mutluyum ki ..Öylesine yaşama sevinciyle,öylesine seninle doluyum ki bu gün..Kalbim seninle atıyor sevgili!! Bugün farklı son zamanlardaki o karamsar halimden...Seninle olmanın mutlulugu bu,seni sevmenin mutlulugu..Bana bağışladığın yaşamın böyle güzel olacağını tahmin bile edemezdim..
Ben karamsarlıktan yana kullanmıştım tercihimi,valizlerimi hüzünle dolduruyordum seni sevmeye açılırken..Umut yoktu elimde avucumda, çünkü yanımda yoktun sen..Ama bugün öyle değilim,umutsuzluk yerine sevginle dolu içim, seninle hayat buluyor saksıdakı çiçeklerim...Penceredeki çim adamın saçlaıi hiç bu kadar uzamamıştı. Hayata küfretmeyi bıraktım bugün,hatta onu sevmeyi öğrendim senin sayende...Uslandım ben seninle..çünkü ben ellerine dokundum bugün ,gözlerine baktım doyasıya..Bana gelmiştin benim düşlediğim gibi.. Gözlerime inanamadım,hislerime inanamadım..Demek öyle zor değilmiş beni sevmen !!Demek bu kadar umutsuz,böylesine mutsuz olmam boşunaymış..İyi ki de boşunaymış be canım..Sen geldin ya yeter,ömrüm boyunca yaptığım her şeyin boşa gitmiş olmasına da razıyım...
Ben bugün ellerine tutundum yaşamaya tutunur gibi..Sana hiç böyle yakın olmamıştım ben,gözlerinin böyle derin baktığını anlayamamıştım hiş..Düş’tü bu ,hayaldi..Hayır..Hayallerimden de öteydi belki de ...Yaşam bu kez şaşırtmıştı beni..İlk kez istediğim ,beklediğim ,uğruna yaş döktüğüm yerden öyle güzel bir sürpriz yapmıştı ki bana..Tüm hüzünler eğildi bu mutluluğun önünde bir bir...Küstüğüm her kim varsa barıştım;kendimle de barıştım,umutsuz sandığım sevdayı bekleyen yüreğimle de..
Ben bugün ellerine dokundum,gökyüzündeki yıldızlara tek tek dokunur gibi..Bugün gelin gibi güzeldi ;daha önce kasvetli,karanlık ,soğuk gelen sokaklar..çiçek açmıştı kurak şehrin bozkırları..çünkü sen vardın yanımda günlerce beklediğim..El ele adımladık dünün çaresiz,bugünün en mutlu kaldırımlarını..Yokluğunda döktüğüm yaşlarımı topladık kentin köşelerinden ve imha ettik hüznü kimseye bulaştırmasınlar diye...Ama yine de yaşlar vardı gözümde ,bu sefer hüzünlü değillerdi..”İnsan mutluluktan ağlar mıymış “derdim;ağlarmış gördüm..Bu kez sen sildin yaşlarımı ellerinle gözlerimi kapatıp..Dünya üzerindeki tüm amalara ışık olacak kadar içtendi ellerin..Yaşlarımı sildin..”Kıyamam” dedi ,içimdeki yangınları söndüren sesin..
Oysa gözümü açtığımda yine yanaklarımdaydı damlalar..Ellerin yoktu yüzüme dokunan...
çünkü ben bugün ellerine tutundum rüyamda,yaşama tutunur gibi....
çünkü ben bugün ellerine dokundum rüyamda,sensizliğe ağlar gibi..
çünkü ben sana tutuldum sebepsizce,sanki kendimi arar gibi.....
özlem:vede songül
Saatlerce elimde kalem önümde bombos beyaz bir sayfaya bakarak zaman geçiyor... seni anlatmak istiyorum... seni bütün herkes bilsin istiyorum... seni ve beni... saklandığın yerden ansızın çıkmanı bekliyorum... olmadık zamanda boynuma sarılmanı... korkutmanı beni... ve yine sakinleştirmeni korkunun ardından... yitiyorum gün geçtikce... sanki seni kaybediyorum.... seni yani kendimi... benliğimi... seni elimle bile bile teslim ediyorum onun kollarına... son bakışındaki o anlamı, o sır’ı şimdi çözüyorum... geç kalmış bir çözülüş... olan olmuş... yine de diyorum ya herkes bilsin seninle beni... korkum yok kim duyarsa duysun... kim ne derse desin.. ben seni sevdim, ben sana aşığım, ben seni verdim kendi ellerimle başka kollara... bu saatten sonra çözülmüs bir sır’ın, fark edişin, pişmanlığın ne faydası olacaksa sana ve bana bilemiyorum.... korkuyorum... ve özlüyorum...
-----------------------------------------
Öyle mutluyum ki ..Öylesine yaşama sevinciyle,öylesine seninle doluyum ki bu gün..Kalbim seninle atıyor sevgili!! Bugün farklı son zamanlardaki o karamsar halimden...Seninle olmanın mutlulugu bu,seni sevmenin mutlulugu..Bana bağışladığın yaşamın böyle güzel olacağını tahmin bile edemezdim..
Ben karamsarlıktan yana kullanmıştım tercihimi,valizlerimi hüzünle dolduruyordum seni sevmeye açılırken..Umut yoktu elimde avucumda, çünkü yanımda yoktun sen..Ama bugün öyle değilim,umutsuzluk yerine sevginle dolu içim, seninle hayat buluyor saksıdakı çiçeklerim...Penceredeki çim adamın saçlaıi hiç bu kadar uzamamıştı. Hayata küfretmeyi bıraktım bugün,hatta onu sevmeyi öğrendim senin sayende...Uslandım ben seninle..çünkü ben ellerine dokundum bugün ,gözlerine baktım doyasıya..Bana gelmiştin benim düşlediğim gibi.. Gözlerime inanamadım,hislerime inanamadım..Demek öyle zor değilmiş beni sevmen !!Demek bu kadar umutsuz,böylesine mutsuz olmam boşunaymış..İyi ki de boşunaymış be canım..Sen geldin ya yeter,ömrüm boyunca yaptığım her şeyin boşa gitmiş olmasına da razıyım...
Ben bugün ellerine tutundum yaşamaya tutunur gibi..Sana hiç böyle yakın olmamıştım ben,gözlerinin böyle derin baktığını anlayamamıştım hiş..Düş’tü bu ,hayaldi..Hayır..Hayallerimden de öteydi belki de ...Yaşam bu kez şaşırtmıştı beni..İlk kez istediğim ,beklediğim ,uğruna yaş döktüğüm yerden öyle güzel bir sürpriz yapmıştı ki bana..Tüm hüzünler eğildi bu mutluluğun önünde bir bir...Küstüğüm her kim varsa barıştım;kendimle de barıştım,umutsuz sandığım sevdayı bekleyen yüreğimle de..
Ben bugün ellerine dokundum,gökyüzündeki yıldızlara tek tek dokunur gibi..Bugün gelin gibi güzeldi ;daha önce kasvetli,karanlık ,soğuk gelen sokaklar..çiçek açmıştı kurak şehrin bozkırları..çünkü sen vardın yanımda günlerce beklediğim..El ele adımladık dünün çaresiz,bugünün en mutlu kaldırımlarını..Yokluğunda döktüğüm yaşlarımı topladık kentin köşelerinden ve imha ettik hüznü kimseye bulaştırmasınlar diye...Ama yine de yaşlar vardı gözümde ,bu sefer hüzünlü değillerdi..”İnsan mutluluktan ağlar mıymış “derdim;ağlarmış gördüm..Bu kez sen sildin yaşlarımı ellerinle gözlerimi kapatıp..Dünya üzerindeki tüm amalara ışık olacak kadar içtendi ellerin..Yaşlarımı sildin..”Kıyamam” dedi ,içimdeki yangınları söndüren sesin..
Oysa gözümü açtığımda yine yanaklarımdaydı damlalar..Ellerin yoktu yüzüme dokunan...
çünkü ben bugün ellerine tutundum rüyamda,yaşama tutunur gibi....
çünkü ben bugün ellerine dokundum rüyamda,sensizliğe ağlar gibi..
çünkü ben sana tutuldum sebepsizce,sanki kendimi arar gibi.....
