Zaten zor olanda pozitif dusunmek.dusunsenize gozunuz hep karsinizdaki insanlarin ayaklarinda.nasil guzel yuruyorlar.nede guzel kosuyorlar.hele o merdivenleri iki iki cikislari o kadar cok imrendiriyoki beni anlatamam.bi kizim var 11 aylik.o kadar cok istiyorumki onu salincakta sallamak.ama olmayacak biliyorum bunlarin hic biri olmayacak.hep asansor beklemek zorunda kalacagim.
kizima birisi bulassa agzini burnunu kiramayacagim.binmem gereken otobusun durakta kalkmak uzere oldugunu gordugumde aslinda kosabilsem yetisecegim ama kosamadigim icin yuruyemedigim icin goz gore gore o otobusun gitmesine izin verecegim.kisacasi hayat iste o kadar cok ihtiyacim varki saglikli ayaklara anlatamam.beni en cokta onca terorist var.onca vatan hayini var.ne bileyim bi ton suclu var.ama hepsinin ayaklari var.
bu hastalik gelip bizi bulmus.ve gunden gune eritiyo.ve yakinda bizi yataga mahkum edecek.ha bide isin inanc kismi varki en onemli nokta burasi. Allahima sonsuz kere sukurler olsun.bana bu hastalik ondan geldi.belki gunahlarima kefalettir.obur dunyada ates yuzu gormem.Rabbimin hikmetinden sual olunmaz.Herkese Allahimdan acil sifalar diliyorum.