Kaynaştırma Uygulaması ile ilgili deneyimleriniz ve düşünceleriniz? [Araştırma]

RAM (Rehberlik araştırma merkezi) her sene kaynaştırma eğitimi alan öğrenciler hakkında raporlar formlar isterler.Bu formlar doldurulur ama geri dönütü yada herhangi bir yaptırımı olmaz.Hepsi kağıt üzerinde kalır.Bizim ülkemizde böyle zaten ,herkes herşey hakkında konuşur konuşur ama hiçbir icraat olmaz.Neyse konuyu dağıtmadan,konuyla ilgili fikirlerim;
Kaynaştırma öğrencisi ilk kademede(5.sınıfa kadar) öğretmeni ilgili, anlayışlı ve bu konuda biraz bilgili olursa öğrenci bir çok konuda kazanımlar elde edebilir..Tabi birde şu var,sınıfların bir çoğu ortalama 40 kişi (60 olanlar bile var).Bu kadar kalabalık bir sınıfta öğretmen ne yapabilir o da var.
İkinci kademe de ise her derse farklı bir öğretmen giriyor.Kaynaştırma öğrencisi ikinci kademede tam anlamıyla arada kaynayıp gidiyor.
Kaynayıp gitmemesi için normal sınıflardan alıp özel alt sınıflar oluşturlmasına da karşıyım ben.
Bana göre bu işin daha faydalı olabilmesi için her okulda rehber öğretmen bulunması gerekli.Kaynaştırma öğrencilerinin takibini yapıp olumlu yada olumsuz gelişmeleri diğer öğretmenleri ile tartışıp ortak kararlar ile kaynaştırma öğrencisine yardımcı olunmalıdır.Bunun yeterli olmadığı durumlarda RAM ile görüşülüp özel rehebilitasyon merkezlerindende okul dışında faydalanabilinir.
Kaynaştırma öğrencisine en iyi onu gözlemyerek,takip ederek faydalı olabilirsiniz.Bu takip ancak bulunduğu ortamda olur,formlar raporlar biryere kadar.Takibi için de öğretmenin ne zamanı yeter nede bilgisi yeterli olur.En iyi takibi okul rehber öğretmenleri yapabilir.

Merhaba yazılanların bir çoğunu oğlum izin verdikce okudum.İçim bir kez daha sızladı bu sabah tv de ikiz dawn sendromlu çocukları gördüm kaynaştırma eğitimi alıyorlardı ana sınıfında ne kadar imrendim ...Benim oğlum 10 yaşında otistik 3 yaşından beri özel rehabilitasyona devam ediyor 2 yıl kadarda zihinsel engelliler okuluna gittik ama uyum sağlamadı okul çok kalabalıktı bide çok hassas sese ve birçok şeye karşı bırakmak zorunda kaldık .Bizde ana sınıfını denedik olmadı öğretmen arkadaşını uyarsa hırçınlık yaptı başta öğretmen tavır yaptı ...Başta eğitim sistemi yanlış bazı arkadaşların dediği gibi 3 5 ay kurs görmekle bu çocuklara verimli olunmaz bizm gittiğimiz zihinsel engelli okulundaki öğretmenimiz ilk benim oğlum la tanıdı otizmi kadın internetten öğreniyordu bazı bilgileri ben yardım ettim birçok konuda desem yalan olmaz ...

dertler hep aynı değilmi eğitmene bile aileler öğretiyor otizm i cok işimiz var cokkkk

belki eğitim fakültelerine bunların öğretilebileceği bir zorunlu dersin konulması için bir şeyler yapılabilir?

ben kaynaştırma sistemine şiddetle karşı çıkıyorum.
çünkü;büyüklerin dahi bizi kabullenmediği ve acıyarak, küçümseyerek baktığı bir toplumda yaşıyoruz. örneğin iş verenler engelli insanların maaşını deyip sigotasını yatırıp sen evinde otur dediği bir türkiyede yaşıyoruz.

kalmış ki kaynaştırma sistemi engelliler için bir kabus olur... çünkü onlara her dakika engellerini ahtırlatan bi dünya çocuk olacak. ayrıca normal öğretmenler engellilere yönelik hiçbir eğitim almamış, normal çocukların psikolojisini anlamıyorlar ki engellileri anlasınlar...

herşeyden önce çocuklar çocuk olduğu için engelli çocuklarla uğraşacaklardır. engelli çocuklarda çocuk olduğu için kendileriyle alay eden çocukların laflarına üzülüp iyice yıpranacaklardır.

engelli insanlar yaklaşık 27-30 yaşlarına kadar kendi engellerini dahi kabullenmekte zorluk çekiyorlar kaldı ki ilköğretim öğrencileri bu durumu kabullensin.

benim başıma bizzat geldi. ilköğretim yıllarım beniç için cehennemdi. çünkü hocalar beni anlamıyordu ve öğrenciler tüm okul benle dalga geçiyordu. okulun şaklabanıydım. kimse beni arasına almazdı. örneğin bir gün 19 mayıs gösterilerine oyun hazırlıyoruz. bale yapacağız. bir ay boyunca figürleri ezberledim oynadım, provolar yaptım ve beden eitimi hocası son gün senin boyun kısa diye beni oyundan attı o kadar arkadaşımın içinde rezil oldum. o oyunda oynayamadım çok istediğim halde. kifoskolyozum ve küçükken çok zayıf olduğum için arkadaşlarım bana solucan gibi lakaplar takardı. sınıf arkadaşlarım matematik dersinde kambur diye bağırırdı hoca hiçbir müdahalede bulunmazdı. normal okulda okumanın bana hiçbir faydası olmadı çünkü alt yapı yapamadım. günlerim ağlamakla geçiyordu. okula gitmek istemiyordum.

işte bütün bunlardan dolayı kaynaştırma eğitimi uygulanması için önce o toplumda insani değerlere sahip bireylerin çoğunlukta olması gerekir. bizim ülkede bu olmadığına göre bu sistem engelli kardeşlerim ve arkadaşlarım için ikinci bir engel olur diye düşünüyorum.

Selam Zehirliyaprak! Aslında kaynaştırma hikayesi her zaman o kadar vahşi sonuçlanmıyor. Benim gittiğim ve sınıf gözlemi yaptığım okullarda (İstanbulda Okmeydanı ve Bağcılarda iki okul) bazı engelli öğrenciler sınıf arkadaşlarıyla birlikte keyifli vakit geçiriyorlardı. Tabii ki senin de söylediğin gibi bazen çocuklar çok acımasız olabiliyorlar, ama bazıları. Yetişkinlerde olduğu gibi. Bu noktada öğretmenlere çok iş düşüyor tabii. Senin de söylediğin gibi bu alanlarda eğitimli olmamaları önemli bir sorun. Ama bu sorunlarla başetmek için bir çeşit muhalafet geliştirmektense dönüp engellileri korumak için okul, iş ve bilimum sosyal alanın dışında tutmak neden?

kalem;

sanırım siz bir eğitimcisiniz, yanılmıyorsam:
Gördüğüm kadarıyla okuduğunuzu anlayamıyorsunuz; çünkü ben 30 yaşlarına kadar engelli insanlar evlerde tıkalı kalsın demiyorum. Dikkatli okursanız.
Ben farklı bir gezegenede yollamıyorum... Beyninizde siz yollamışsınız...
Ilkokul yıllarından bahsediyorum hatta yazdım ki onlar çocuk olduğu için dalga geçecekler, engelli çocuklarda çocuk olduğu için alınacaklardır diye yazmışım. Eğer ben lisede karma eğitim olmasın deseydim o zaman haksız olurdum...
Bunları ayırt edemiyorsanız eleştiride bulunmayın lütfen...

merhaba volkan;
ben dışında tutulsun asla demiyorum. Ben yazımda ilköğretim yıllarında karma eğitime karşıyım diyorum. Tamam istisna okullar olabilir. Fakat gözden kaçırdığınız bir durum var herkes sizin gittiğiniz okullarda okumayacaktır değil mi?

Ben ilk yazdıklarımdan farklı şeyler söylemeyeceğim...Sadece düşüncemi netleştirdim....Fakat fikirlerim kulağa hoş gelmeyeceği için ,yazdıklarımın iyi değerlendirilmesini özellikle rica ediyorum...

Ben 10 gün boyunca -geçtiğimiz haftalarda- kaynaştırma eğitimiyle ilgili kurs aldım...Başta kurs formatörümüz olmak üzere,kursiyerler de konuya yeterince odaklanamadı...Uğraşılması gereken o kadar çok şey vardı ki...Örneğin kursun ilk günleri semineri veren arkadaş "kaynaştırmaya tabi tutulacak grubun" altını kalın kalın çizdi...Zihinsel engelliler için uzun bir paragraf açtı ve o paragrafın içine bedensel engellileri de dahil etti...Kafası baya karışıktı sanırım...Konuya hakimiyeti çok kötüydü...Zihinsel engelli bir çocuğun eğitimiyle bedensel engelli bir öğrencinin eğitimi hiç bir olur mu? Bedensel engelli bir çocuğun rehabilitasyonu sadece sosyal ve psikolojik yönden olmalıdır.Böyle bir öğrenci size sorun çıkarmaz.Onun için yorulmanız gerekmez....Sadece psikoljisiyle yakından iligilneilmesi gerekir.Eğitime ve öğretime açıktır... Zihinsel ve bedensel özürler aynı kategoriye konulamaz...Bana göre burda bir hata vardı...Hatasını düzeltmesi için bir hafta bekledim formatörümüzü...En sonunda çatladım ve sordum..."İkisi aynı şey mi?" Size yemin ederim "aynı tabi" der gibi bir ifade vardı yüzünde...Soru gümbürtüye gitti... Karşımda sadece seminer vermek için,seminerini verip gitmek için gelmiş bir öğretmen duruyordu...Hiçbir öğretmen arkadaşımızın sorusunu uzmanca bir yaklaşımla cevaplayamadı...Bir "istisna" kılıfı almıştı eline,habire bize onu gösterdi... Kısacası bu sisteme o da inanmıyor,savunamıyor çünkü... Ama orda sistemden yana olması gerektiği için ya da aldığı parayı hak etmek için olsa gerek birşeyler geveleyip durdu...Bu seminer beni tatmin etmedi...Benim gibi diğer arkadaşları da... Dolduk dolduk,donanamadık kısacası...

Ben artık şöyle düşünüyorum;
Kaynaştırma programının yapıldığı yerler "ayrıştırılmanın başladığı yerler" aslında... "kaynaştırma yapılanlar/kaynaştırma yapılmayanlar"...

Net çözümlerin bulunması imkansız...Bu sistem kaynatmaya çalışırken kırıyor çünkü...Resmiyette Kaynaştırma öğrencisi olarak görülmeyen bir kız öğrencim, dün bas bas bağırarak ağladı..."Okulu sevmiyorum...arkadaşlarımı sevmiyorum...ben okulda mutsuzum...ölmek istiyorum..." Bu çocuk sistemin acelesinin kurbanıdır...Yangından mal kaçırır gibi,farklılığının farkına varılmadan o sınıfa tıkılmıştır...Diğer öğrencilerle o aynı ortamda, ama farklı dünyalarda...Ve ona diğerleri "uzaylı" muamelesi yapıyor...Nasrettin Hoca gibi "ya tutarsa" diye beklerken kaç çocuğu üzecek kaç çocuğu ağlatacağız acaba?

Evrende bir tane dünya mı var sanıyorsunuz?Hangi dünyada mutlularsa bırakalım orda kalsınlar...

Kabullenemiyoruz...Kabullenememişliğimizin faturasını da bu çocuklara çıkarıyoruz...

Bu uygulamayı reddediyorum...Özel eğitim alması gereken öğrenciler için özel okullar kurulmalı,özel öğretmenler yetiştirilmeli... Yalnız altını çizeyim her kaynaştırma öğrencisi için geçerli değil bu düşüncem... Kademe kademe,basamak basamak,adım adım kaynaşmalı insan insana...

sempozyum

Sevgili volkan kardeş eskişehir osman gazi üniversitesinde 22-23-24 mayıs 2009 tarihinde bu konuyla ilgili Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi )
bu sempozyum kısa süre içerisinde kitaba dönüştürelecektir. biz bu konuda 5 yıldır çalışma üniversiteler koordinatörlüğünde yürütmekteyiz. ihtiyaç duyacağın materyalleri ulaştırabilirim sana. Ayrıca senin bu konuya ilgin nerden kaynaklanıyor ? Başarılar dilerim.

Merhaba,

Tabii kaynaştırma ile ilgili eğitim fakülteleri ciddi çalışmalar yürütüyorlar. Sizin çalışmalarınızı da merak ettim.

Ben sosyoloji disiplini çerçevesinden yaklaşıyorum daha çok, dolayısıyla çok genel anlamda eğitimin nasıl bir toplum yarattığı gibi bir soruyla ilgileniyorum. Maycan, eğer sempozyum çıktıları kitaplaştırıldıysa benimle paylaşabilirsen çok sevinirim.

Bu konuya kişisel ilgim çevremden edindiğim izlenimler üzerinden gelişti. Üniversiteden çok yakın arkadaşlarım ilköğretim okullarında görev yapmaya başladılar ve bizler temel sorunlardan bahsederken engelli öğrencilerin yaşadıkları üzerine bir şeyler yazıp çizmek gerektiğine karar verdim...

bu kaynaştırma uygulaması avrupa engelli hakları sözleşmesini türkiyeninde imzalamasıyla gündeme geldi. bildiğiniz gibi sözleşmeye göre engelli çocuklarda devlet okullarında okuyacaklar. bunu ilk duyduğumda düşündüğüm şey bu aslında engelli çocuklar için yapılan bir çalışma gibi dursada asıl eğitimi diğerleri alacak. diğerleri diye ayırmak doğru değil elbette çünkü farkımız yok taşıdığımız özellikler farklı... ve engeller kişide mi yoksa onları bizmi oluşturuyoruz. eğer bu günkü yolları , kaldırımları, apartmanları yapan insanların bir tane fiziksel engelli arkadaşı olsaydı sınıfında sizce kaldırımlar , apartmanlar rampasız olurmuydu. yada belediye otobüsleri , sosyal alanlar engelli asansörsüz olurmuydu. örnekler çoğaltılabilir rehabilitasyon merkezinde çalışan bir öğretmenin söylediğini iletiyorum yabancı filmleri izlediğimde mutlaka bir engelli görüyorum bizim filmlerimizde bu yok hep mucizeyle iyileşiyorlar . derken sanırım toplumumuzun asıl sorununa parmak basıyor. bu sözleşme ve kaynaşma çalışmaları engelli bir çocuğa yapılan lütuf değildir bence ki buna ihtiyacı da yoktur ... asıl kaynaşma çalışması toplumadır.