bide aslında bu yazacağım iyi bir durum değil ama, biz engelli kadrosuna devletin ihtiyacı yok ve istihdama yönelik hayır amaçlı BAKILIYOR. şimdi biz engelli olarak bu duruma karşı çıkıyoruz haklı olarak. ben ilk gün dedim amirime, müdürüm ben sana desemki ben işe hiç gelmeyeceğim, sırf atm memuru olacağım, siz bana hayır demezsiniz. Demeye hakkı var tabii ama demez. Eğri oturup doğru konuşmak lazım. Hani hep biz, bizimle empati yapılmalı diyoruz ama, esas bizimde empati yapmamız lazım. Karşınızdaki adam engelli. Doğru yürüyemiyor, konuşamıyor, hareketleri sınırlı bu adamı yormamak ve kırmamak lazım.
Bakın bu bakış açısının doğruluğu veya yanlışlığı tartışılır. Ama bu da varolan bi bakış açısı. Ben dedimki bakın ben buyum. Şunu şunu yapabiliyorum ve eğer devlet bana bu parayı veriyorsa her ay ben bunu haketmem lazım veya hak ettiğimi hissettirmeniz lazım.
Bu teklifi sununca amir ister istemez etkilendi. En azından boş biri olmadığımı anladı. Bununla beraber gene yoğun bi iş temposu vermiyor, mesai saatim yok en başında. Ama nedir karınca kararınca birşeyler yaptırıyorlar. İşin özü hem ben mutlu oluyorum, hem de çok az iş vererek amirlerde rahat ediyor.
ilk birkaç gün temizliğe alışamadım,çok zor geldi ama biraz sabretmek lazım,sonuçta bizim yerimizde olmak isteyen binlerce insan var.sorusu olan olursa seve seve cevaplarım.BU okul işi MEB 'de anladığım kadarıyla tam bir şans işi.herkese başarılar
