Kullanıcı:
Filtreler
Güncel İçerik
Güncel İçerik

Merhabalar

Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.

Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.

Giriş yap Şimdi kayıt ol
Teksan İnovatif Medikal: Engelliler, Engelli Çocuklar, Hasta ve Yaşlılar için emsalsiz ürünler

Organik olmayan psikoz hastalığıma çoğu kişi inanmıyor, korkuyor ve çok yalnızım

ardakaraöz

ardakaraöz

Yeni Üye
Üyelik
30 Tem 2025
Konular
3
Mesajlar
17
Reaksiyonlar
1
Organik olmayan psikoz hastasıyım hiç kimse doktorlar hariç hiç kimse bana inanmıyor ve benden korkuyorlar. :(
Yalnızım ben-Nil Burak dinleyip duruyorum ağlayıp duruyorum bu durumdan bıktım.
Doktorumdan antidepresan istesem faydası olur mu? Sizde yalnız mısınız? Hele %90 özel gereksinimim var deyince hiç kimse inanmıyor.
 
@ardakaraöz,
Geçmiş olsun. Psikolojik rahatsızlıklarda en belirgin durum asosyalleşme gibi geliyor bana bunu aşmanın tek yolu hobi veya herhangi bir işte çalışma başka yolu yok gibi
 
@ardakaraöz,
Aynı şeylerden muzdaribiz dostum ben üniversiteden ayrıldık psikoz yüzünden askerlik iş hayatı herşey yavaş yavaş elimden kaydı hastalık dediğin gibi çok etkiliyor

İlk başlarda kalabalıklarda yanlızlık hissediyordum şimdi yalnızlıkta allaha sığındım acımız hafifletti biraz allahın ipine sarılmak

Doktorum hobi bul kendine demişti hastalığına rağmen bunu yapman gerek demişti bu konuyla sende ilgilen ne yapabiliriz diye eminim iyi gelecek umarım başarırsın bende aynı durumdayım tek başıma yaşıyorum ne anne kaldı ne baba ne abi herkez biryerde seni çok iyi anlıyorum.
 
@ardakaraöz,
En güzeli ne biliyormusun dans yada spor hem sosyalleşiyorsun hem eğlenceli olabilir ben başlayamadım bir türlü sürekli bahaneler bularak yol katedemedim bazen basketbol oynamaya gidiyorum birilerini bulursam.
 
Antidepresan yerine kullandığınız antipsikotiklerde de düzenleme yapılabilir. Hekiminizin bileceği iş. Rab şifa versin.
Yalnızlık, 8-9 milyar insanın yaşadığı bu gezegende anlaşılmama üzerine yaşanır. Yoksa elini sallasan insana çarpıyor. :) Siz de ifade etmişsiniz. Ama biz hastalar olarak sizi anlıyoruz, hekimleriniz de hasta olmasalar da hastalarla iç içeler ve onlar da durumunuzu anlayabiliyor.

-Grup terapilere katılabilirsiniz.
-Çevrenizi hasta ve sağlık çalışanlarından oluşan kişiler ile genişletebilirsiniz.
-Sabırla yakınlarınızı, yakınınızdakileri umursamamayı öğreneceksiniz. Sancılı bir süreç ama yapacak bir şey yok.
-Hobi sahibi olabilirsiniz. Binlerce seçeneğiniz var. Akla ilk gelenler belki ilginizi çekmiyor olabilir. Bilgisayar oyunu oynuyorsanız mesela mod oluşturmayı deneyebilirsiniz. (Oyunları modifiye etmek, bilmeyenler için kısaca.)
-Çok gençsiniz sanırım, size tavsiyem üniversite çağındaysanız açıköğretim fakültesi de olsa bitirin. Part time işe girmek için bile bir avantaj olur.
-Kendinizi geliştirin. İlgi alanınız illaki vardır, bunun üzerine kitaplar okuyun.

Gelecekte kendinizi nerede görmek istiyorsunuz? Bunu cevaplayın. Bu yönde adımlar atın yavaştan.
 
İnsanların inanması için onların önünde halüsinasyon görmen, ne bileyim mehdi olduğuna falan inanman gerekiyor. Öbür türlü inanmamaları normal.
 
@Samarra, gelecekte kendimi nerede görüyorum emin değilim bir sürü düşüncem var

@Pickle, görüyorum onların önünde kafamı bir ara sıraya vurdum ve kendime zarar verdim hastanede yinede inanmıyorlar.
 
İnanmasınlar. Ne olacak ki? Akıl hastası olduğuna inandıkları zaman para ödülü mü alacaksın? Benim de akıl hastası olduğuma inanmıyorlar. Hem daha iyi. Deli olduğunu dusuneceklerine akılli olduğunu düşünsünler...

Senden neden korkuyorlar?
 
Yalnızlık bir yandan da umutsuzluğa ve hareketsizliğe sürüklüyor.Birisiyle konuştuğunda ya da biriyle vakit geçirmeye başladığında insanın yaşama dair hevesi artıyor.İnsanlarla bir arada olmak için iş veya okul/kurs ortamı gerekiyor.Benim gibi kendini yorgun bıkmış ve dengesiz hissediyorsan bir işi veya eğitimi devam ettirmek zor olabilir ama başka bir çıkış yolu da yok.Ya yalnızlık ya da mücadele…
 
Bende de ne hırs var ne azim hemen pes ediyorum ve kendi kendine yetemeyen zavallı olmak beni çok yıpratıyor.Gül gibi işimden en ufak kızgınlığımda ayrıldım biraz zor iş olsa da şimdi de iş bulamıyorum ve bu moralimi berbat ediyor.Özgüvenimi yitirdim ve herkes hakkımda işe yaramaz biri olduğumu düşünüyor.

Bana da kimse inanmıyor iyisin bir şeyin yok diyorlar.Halbuki içim kan ağlıyor.

İlkokul 5. sınıftan sonra hiç ders çalıştığımı hatırlamıyorum diploma notlarım hep düşüktür nolduysa 5. sınıfta oldu ve sonra bende hiçbir şey dikiş tutmadı.
 
Ben hep ailemin yanında atak geçirdiğim için bana inanıyorlar
 
@Staytuned devam ettiğim bir işi bırakma bende de var.İstikrarlı biri değilim.Bıkkınlık ve ters bir şey olduğunda çabuk öfkelenme oluyor.Ben duygularımı ve psikozdan kaynaklanan düşüncelerimi çevreme anlatmıyorum.Bir ara ses duyuyordum beni çok korkutuyordu.
Korkumu bile dile getiremiyordum.Bu sebeple çevrem hasta olduğumu biliyor ama neyim var bilmez.
 
Para kazanıyorum mutlu olmuyorum,arkadaşlarımla dışarı çıkıyorum mutlu olmuyorum,evlenemicem de evlensem de evliliği yürütebilmekten şüphelerim var şuan hiçbir şeyin garantisi yok.

@Hanlı, Ne olacak böyle ne yapacak anca ilaç lobilerini kazandırıyoruz kesin bir tedavi yok.
 
@Staytuned ben de bilmiyorum öldürmeyen ama ruhen ve bedenen (ilaç yan etkileri ve negatif belirtiler sebebiyle)
süründüren bir hastalık.
İş sahibi olmak ve evlenmek hayali zihnimde takıntı haline getirdim ama işin içinden çıkamıyorum.
 
Benim de raporda organik olmayan psikoz yazıyor.
Benim durumum iyi. Çalışıyorum, arkadaşlarla sosyalim.
İlaç şu an en düşük dozda, belki ilaç bıraktırılacak yakın zamanda ama yeni bu dozdayım. Doktorumun ilacı bıraktırmasını istemem hemen.
Bu arada geçmiş olsun. @ardakaraöz
 
benimde hasta olduğumu tüm mahalle biliyor
 
Ben atak döneminde herkesle garip garip konuşuyordum, gecenin 3'ü hiç tanımadığım birini adı Resul diye (peygamber demek) arayıp Allah beni affetsin vs vs. demiştim. Akbank'ı arayıp bana bedava iPhone verecektiniz demiştim.
 
@ardakaraöz,

Çok gençsin yaşnız değilsin daha önde yapılacak bir çok güzel hayatlar var. Aksine inatla bu hastalıgı atlatacaksın. İnan buna

her zaman seninleyiz. Asla yalnız degilsiniz
 
Moderatör tarafında düzenlendi:
Hayır ben bekarım ve yalnız yaşıyorum. Onun içindir ki yalnızlıgı ve sizi çok iyi anlıyorum. Kendine meşgıliyet bul arkadaş dost edin. Evde sıkıldıgın, zaman dışarıya çık bir marka bir ormana bir sahile göreceksiniz rahatlatacaksınız hatta kendini mükemmel hissedeceksin. Benim oğlum kızım yok ama sizler varsınız
 
Ben yalnız olmaktan memnunum, ortama girince bile sessiz kalıyorum 😜
 
Ben psikiyatriye gittiğim de direkt hastaneye yatışımı verdiler ve " F29 organik olmayan psikoz, tanımlanmamış" tanısı konuldu. Şikayetlerim 4 yıldır devam ediyordu. Kendimi herşeyden soyutladım insanların ele geçirildiğini kendimin de yönlendirildiğimi vsyre vsyre düşünüyordum. İşin sonunda bu tanıyı aldım en büyük korkum yalnızlık değil geçinememe çalışamama korkusu. Yalnızım doğru düzgün arkadaşım da yok o yüzden büyük bir sorun değil bu benim için. Sende kendini üzme önüne bak hayat daha bitmiş değil.
 
Cevap yazmak için giriş yap yada kayıt ol.
Üst Alt