Güncel İçerik

Merhabalar

Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.

Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.

Teksan İnovatif Medikal: Engelliler, Engelli Çocuklar, Hasta ve Yaşlılar için emsalsiz ürünler

Psikiyatri hastaları, çocukluğunuz nasıldı?

Çocukluğum iyiydi ama ergenlik başlangıcında tüm hayatım altüst oldu
 
@osmangazi önceki bir mesajında "annem ve babam cüce" yazmıştın. Bana çok enteresan geldi. Bu durum senin psikolojinde nasıl bir etkiye sebep oldu ? Bu "yan Ali" dediğin adam da sende iz bırakmış Sanki biraz korku sembolü gibi olmuş """yan ali bazen oğlum diye boşluğu severdi. Acaba ben de şu an kızım diye boşluğu mu seviyorum.""" psikolog değilim ama galiba kızına karşı yanılsama içerisindesin. Önceki durumu sonrakine yansıtma gibi algıladım. Zaten psikolojide savunma mekanizmaları var; sen de bilirsin... Herkesin kendisine göre bir varoluş mücadelesi var...
 
sessiz durgun muhabbet etmeyen içine kapanık sosyal olmayan izole olmayı seven olabildiğince muhabbetleri kısa tutan insanlar ile iletişim haline geçtiğinde tüm dikkatlerin onda olduğunu düşünüp kalbin dışarı çıkacakmışçasına atması ve beyaz tenli olduğun için yüzün kıpkırmızı domates gibi kesilmesi ve karşıdakinin acaba bir sorunu mu var diye düşünmesini mi sağladım diyerekten o ortamdan kaybolma isteği olan genç bir çocuktum çoğunu aştım ama hala topluluk karşısında konuşma ve fıkra anlatmada eksiğim.
 
selinpelin

Üniversitede 3. sınıftayken "ilk" sunumumu yaparken ağlamıştım. Gözümden yaş gelmişti; o derece kötü oldum. Sağolsun; buna şahit olan karşımdaki topluluk da destek olmak yerine küçümseyip alay etmeyi tercih ettiler. Demem o ki ; seni anlayabiliyorum...
 
perseküsyon

Dediğim gibi güven ortamı yoktu, bir çocukla tartışsam arkamda duracak güçlü bir baba yoktu. Atalay yörükoğlu eğer baba figürü çok güçlü veya çok zayıfsa çocuk annesinin kuzusu oluyor baba yerine annesini örnek alıyor diyordu. Doğru hatırlıyorsam.
Gördüğüm afedersiniz ilk deli oydu. Bir deli olacaksam belki onun gibi olmalıyım diye düşündümdüşündüm belki.
 
Son düzenleme:
Babamlar 3 erkek kardeş. Babam diğer kardeşlerin en yaşlısı. Babam küçükken dedemi arı sokmuş ve ölmüş. Bir amcam da cüce diğerinin boyu normal. Küçükken iğne vurulması gerekmiş vurulmamış. Diğer amcalarımın çocukları da hep normal Boydalar.

³ yaşıma kadar hiç fotoğrafımın olmaması, başka kardeşimin olmaması, anne ve babamın cüce olması aklıma evlatlık mıyım sorusunu ara ara aklıma getiriyor.

Ego savunmalarından yansıtmayı duydum ama sonrakine yansıtmayı duymadım. Hatta Freud saldırganlığı da yansıtmayla açıklıyor diye biliyorum. Kendi üstünde görmek istemediğin durumları karşıda görme diye biliyorum. Hatta mevlananın 2 köle hikayesi var bu yansıtmayla alakalı.

https://mevlanadanhikayeler.blogspot.com/2012/12/iki-kole.html?m=1
 
Çok süper olmasada gayet iyi geçti. Çok dışarıda gezen sosyal birisi değildim ama asosyalde değildim.

Hastalığa yeni yakalandığım(35) için etkilerini bir anda gördüm.
Açıkçası daha toparlayamadım. Önümde Tekrar iş bulmak, vasili iptal ettirmek, yeniden hayat kurmak gibi uzun bir süreç var.

Hastalığa erken yaşta yakalanmanız ve bu duruma göre hayatınızı şekillendirmeniz bazen iyi birşey.

Benim gibi damdan düşer gibi olmuyorsunuz. Ne olduğunu bile anlamadım.
 
Bir gün Albert Einstein'ın yanına dünya güzellik yarışma birincisi gelir. Der ki biz evlenelim, çocuğumuz benim kadar güzel senin kadar zeki olsun. Albert Einstein: Ya benim kadar çirkin senin kadar aptal olursa...
 
Çocukluğumda ben arkadaşlarıma BEN HİÇ ÖLMEYECEĞİM derdim. 😁😁😁
Ben hep şöyle BEN DE DOKTOR TAKINTISI VARDI. EVET Doktorluk olduk OLDUMU OLDU 😁😁😁
EVET ZEKİYİZ ama ZEKİLİK PARA EDİYORMU? ETMİYOR. 😁😁😁
HAYAT NASIL GİDİYORDU. Doğrusu benden habersiz biryerlere gidiyordu. 😁😁😁
HAYAT BİZE GÜZELSE HERKESEDE GÜZELDİR Doğrumu. 😁😁😁
 
berbat birçocukluk geçirdim. ortaokul lise yıllarım akran zorbalığı ile geçti.. psikolojim berbat halde...
 
Bipolarım. Bazı ufak tefek akran zorbalıkları dışında normal bir çocukluk geçirdim.
 
Arkadaşlar bunları soruyorum belki sizi rahatsız ediyorum kusura bakmayın. Bilmediğimden soruyorum.
Herkesin psikolojik sıkıntıları var zaten benim anlamadığım bazı hastalar nasıl anlaşılıyor. Mesela etrafına zarar veren, kişilerin bazıları gözle görülür olduğu için anlaşılıyor ama bazıları çok sessiz ve çok mantıklı, akıllı..o kişiye nasıl hastalık tanısı konuyor?
Dediğim gibi bilmediğimden düz mantık da bakmış olabilirim. Rahatsızlık verdiysem özür dilerim
 
Düşünce içeriğini duygusal yapıyı ve dış görünüşteki bakımının nasıl olduğuna bakıyorlar. En başta zaten şikayetin nedir veya nasılsın diye sorunca arkası geliyor. Konuşma hızından yerel şivene kadar inceliyorlar.

Mesela düşünce içerinde psikotik bulgular mevcut. Duygulanımı ötimik. Kendine bakımı azalmış gibi.
 
Son düzenleme:
Anladım @osmangazi, teşekkürler.
Hepsi olmasa bile bir takım belirtiler bende de mevcut.. O yüzden sorma gereği hissettim

Bir fizyoterapistim seni annen mi giydiriyor diye sormuştu
Sanırım bu yüzden
 
Moderatör tarafında düzenlendi:
@çirkin1,
Daha çok depresyonda kendine bakım azalırken bipolar manisinde çok aşırı bakım artabilir, mesela aşırı açık giyinme veya çok farklı giyinme durumları olabilir.
 
@osmangazi,
Bipolarların güldürme meselesi ataklarının çok uzun ve hezeyanlarla geçmesinden kaynaklanıyor ve insanlara bu hezeyanlar bazen komik geliyor, misal benim dedem bipolardı, atak halinden kafasından milliyetler uydurur, anneme yahudi, dayıma alman, bana da ingiliz filan derdi tabii ki bu komik geliyordu bize aslında trajikomik bir durum. Şizofrenlerin korkutması ise genelde sinirli olmalarından kaynaklanıyor ama bana sorarsan ikisi de aynı derecede tehlikeli olabilir, kötü şartlar altında bir bipolar da bir şizofren kadar etrafına zarar verebilir.
 
Üst Alt