Psikolojik rahatsızlığı olan arkadaşlar, hayallerinizi paylaşır mısınız?

Saglık ilk başta isterdim birde iş imkanım olmasını isterdim ama bilmiyorum bazen olucagı konusunda tedirginim kimse muhtaç kalmaz inşallah kimseye

Nazar değer. Söylemem

Kimseye muhtaç olmadan yaşayabilmek

Atak geçirince hayallere ulaşıyorum ama kimseye tavsiye etmem .

Geçmişte olsam hayatımla ilgili kararları daha dikkatli verirdim özellikle okul hayatımla ilgili kararlar.simdi lise mezunuyum belki lisans mezunu olurdum.27 yaşından sonra okumakta pek mantıklı gelmiyor artık

Ben 87 doğumluyum liseyi bitirdikten sonra hep depresyon lu dönemlerden geçiyordum hayattan kopuktum üniversitesi kazanamayinca evde hep bilgisayar başında sabahlara kadar otururdum ama hayatım hep kontrolüm dışındaydı bana göre genç yaşta Bodrum da otellerde çalışmak zorunda kaldım o zamanlar engelli değildim ama beni gerçekten çok zorladı ve hiç bi zaman tam alışamadım hep gulumsemem konusunda beni uyarirlardi ama ben görüntümden hiç memnun değildim dişlerim bozuktu ve çenem kuş cenesiydi. Sonra kendi kararını verip ameliyat olmaya karar verdim ve o yıl üniversiteyi kazandım yıllar sonra 5 senede bitirdim 31 yasinda sonra o yıllar hep en iyi yıllarım olarak anıyorum ama tabi soununda istediğim gibi olmadı ve hep izi kaldı tabi ve sonunda intihara teşebbüs ettim ve engelli oldum şimdi kilo aldım ve bu yılda tam atıl olarak devam ediyorken 3500 öğretmen atamasında atandım yani hiçbir şey için geç değil hayat bir şekilde devam ediyor bundan sonrasında umut etmelimiyim hiç bilmiyorum hayırlısı olsun inşallah