Psikoz hastasıyım. Her semptomumu birbirine bağlayan bir fikir edindim..?

Merhabalar. Öncelikle iyi günler dilerim. Ben aranıza yeni katılmış 22 yaşında bir kardeşinizim. Psikotik semptomlardan muzdaribim ama doktorum bana sorunumu tam olarak söylemek istemiyor. Hastalığım 19 yaşında üniversite 2 deyken kötüleşti ve 20 yaşında 3. sınıfta patlak verdi. Ailemin yanına dönmek durumunda kalınca onlar beni doktora götürdüler ve durumumun psikoz olduğunu anlamış oldum. Tedaviye 2 yıl önce başladım. O zamandan beri yavaş yavaş düzeliyorum ama dozlarımın, ilaçlarımın sayısı gitgide artıyor.

Genellikle her zaman sınav dönemi sonrası tetikleniyorum. Her yıl bunu yaşadım ve çok yoruldum. Bu dönem daha kötüydü. O ana kadar yaşadığım bütün sanrısal düşüncelerin ve halüsinasyonların sebebini kendi çapımda bulduğumu fark ettim. "Ben şeytan olmalıyım çünkü aileme hep yalan söylüyorum. Özel güçlerim de buradan geliyor. Dünyaya insan bedeninde biraz eğlenmek için geldim. Ve bu bedene uyum sağlayamadığım için bazı sıkıntılar yaşıyorum(zaman zaman ortaya çıkan konuşma güçlüğü gibi). Duyduğum sesler de cehennemden geliyor." diye düşündüm. Bu beni umutsuzluğa sokuyor. Sonra da lise zamanlarında bana zorbalık eden bir çocuğun sesini duymaya başladım. Bana vaatte bulunduğu bazı fikirleri varmış. Ve devamlı konuşuyor. Buna verecek bir mantıklı cevabım yok maalesef. Sanırım o çocuk öldü ve cehenneme gitti o yüzden sesini duyuyorum.

Bir yandan dürüst olmak gerekirse bu bana aşırı mantıklı geldi ve şu an konuşunca hala buna yatkın olduğumu söylemeliyim. Doktora anlattığımda genellikle sanrısal düşüncelere çok fazla takılmaz ve gerçekle bağlantım tamamen kopmadığı için o konuyu benimle konuşarak aşmamı sağlamaya çalışır. Ama bu sefer sesler beni aşırı rahatsız ettiği için ilacımın dozunu artırdı. İçgörüm var. Tamamen kopmadım. Ve bu daha çok acı veriyor. Tamamen koptuğum zamanlardan daha fazla. Çünkü farkında olduğum için kimse takmıyor beni. Geçeceğini düşünüyorlar. Babam ve annem benim aklımı kullanarak bunu aşabileceğime inanıyor. Bana inanmaları çok güzel ama ben ilaçsız yapamayacağımı öğrendim. Annem hala ilaçları bırakacağım günü iple çekiyor.

Ne yapabilirim bilmiyorum. Bu düşüncelerimi onlara nasıl açıklayabilirim onların hayallerini yok etmeden? Kendimi yalan söylediğim için nasıl affedebilirim? Stresle nasıl başa çıkabilirim ilaç kullanmama rağmen atak yaşamamak için böylece ilacımın dozu da artmamış olur? Siz olsanız ne yapardınız?

Kısaca: Psikoz hastasıyım. Her semptomumu birbirine bağlayan bir fikir edindim ve bunu üstümden atamıyorum. Doktora da sık sık gitmek istemiyorum. Ne yapmalıyım?

21 yaşında psikoz teşhisli biri olarak,
Yılda 1 kez psikiyatriste gidiyorum, ilacıımı aile hekimi yazıyor. Son randevuda referans fikirlerimin gerçek olmadığını bildiğimi söylediğimde ilaç eklemesi vs. yapmadı. Ben de bu fikirleri dert edinmeyi bıraktım çünkü gerçeklikten tamamen kopmuyorum.

Seslerden rahatsız oluyorsan sana uygun ilaç dozunu bulana kadar devam, ondan sonra ilaç raporu çıkarır 4 ayda bir aile hekimine, yılda bir kez de psikiyatriste gidersin.

Ilaclarin sayisina bakmayin. Ne kadar ilacla duzeliyorsaniz o sizin icin ideal olandir. Psikiyatriste neden sık gitmek istemiyorsunuz onu anlamadim ama kirk yilda bir gidilmez psikiyatriste. Kontrol altinda olmali hastaliginiz. Doktorunuz sizin icin uygun randevu tarihi ayarlar fakat ayda 1 gitmenizi oneririm. Ben grup terapisine katilmakla birlikte doktorlarla ic iceyim, duzenli gorusuyoruz. Faydasini goruyorum.

Gecmis olsun.

Ek olarak, terapi cok faydali olacaktir. Mumkunse birebir.

Öncelikle geçmiş olsun. Bunları yazıyor olabilmeniz bile farkındalığınızın olduğunu gösteriyor bu iyi bir durum. Doktora sık gitmek istemediğinizi söylemişsiniz bu kısma takılmayın gidin durumunuz stabil olana kadar düzenli kontrol önemli.Eğer doktorda uygun görürse Toplum ruh sağlığına gidin orada daha çok farkındalık sağlayacaktır bazen aileler içinde toplantı yaparlar ailenizde hastalık hakkında fikir sahibi olur bu sizin tedavi sürecinizi kolaylaştırır. bu hastalık keşke grip veya enfeksiyon gibi olsa da ilacı içip iyileşilse ama öyle değil maalesef. şuanki teknolojik şartlar çok uzun yıllar ilaç kullanmamızı gerektiriyor belki de ömür boyu.
daha çok gençsin ilerde keşke dememek için tedaviye sonuna kadar bel bağla ben o hatayı çok yaptım sonunda defalarca hastane yatışı ve hep yeniden ilaç başlangıcı oldu. stresten uzak dur tv izleme gerekirse. fenerbahçeyi tutuyorsan acilen bırak çünkü adamı kanser ediyor
tekrar geçmiş olsun

@ycdelta, Çok geçmiş olsun 10 yıldır psikoz hastası oğlu olan bir baba olarak yazıyorum bizimde aynı sizin yaşlarınızda üniversite döneminde başladı.

Bizim ilk başlardan geçtiğimiz yollardan geçiyorsun.

Öncelikle uzun yıllar ve genellikle ömür boyu ilaç kullanımı şart buna ailen ve kendin buna kabullenip alışmaya çalışın çok zor bir durum ama ne yazık ki şu an başka çare yok.

Doğru ilaç kombinasyonunu ve dozu bulana kadar çok sayıda deneme yapmak gerekebilir ve denemekten başka yöntem yok aynı ilaç aynı hastalıkta bir kişiye iyi gelirken diğerine ters etki yapabilir veya iyi gelir ama ağır yan etki yapabilir.

Doktora sık gitmenin ne zararı var biz ağır dönemlerde 15 günde bir gittiğimiz oldu.

Anlattığın şeyler tamamen sanrı düşünce akışın bozulduğu için beynin sana oyun oynuyor bir şeyi çözdüğün yok esasında Allahtan gerçeklikten tamamen kopmamışsında buraya yazabilmişşin tamamen kopsan bütün dünya bir araya gelse sana o düşüncelerin yanlışlığına ikna edemez tedaviyi red eder ve Allah göstermesin akşam haberlerine çıkabilirsin.

Stres bu hastalığı arttıran en büyük etken nasıl yaparsın bilmiyorum ama stersten uzak durmaya çalış.

Aile desteği sosyal hayattan kopmama okuma ve çalışma en az ilaç kadar önemli ne yaparsan yap eve kapanma boş kaldıkça o sanrısal düşünceler artar ve onların esiri olursun.

İstersen ailene bu yazılanları göster onların durumu kabullenmesi ve desteği çok önemli çünkü.