Sakatları okula almak istemeyip eve tıkmak isteyen toplumsal aktörler ve sistem [Haftanın Konusu]

Çok güzel bir konuya değinmişsiniz...
Ben ilkokula çok geç başladım(12 Yaşında) imkansızlıklarından dolayı, şartlar elverdiğinde ise gerçekten mükemmel bir eğitim kadrosuyla karşılaştım. Okuma yazmayı evde öğrendiğim ve sürekli ablamın ev ödevlerini yaptığım için bilgim epeyce vardı. Müdür de sağolsun daha fazla yıl kaybım olmasın diye 4. sınıftan başlattı, ikinci yarıda da 5. sınıfa geçirdi. Öğretmenlerim gerçekten çok iyilerdi.
Üniversite yıllarına kadar da herhangi bir sorunla karşılaşmadım. Yurt için kayıt yaptırmaya gittiğimizde, yurt müdiresi ben ve diğer engelli arkadaşımı iki bloklu olan yurdun asansörlü olmayanına yönlendirdi. İtirazlarımızı takmadı bile. Bi sabah okula giderkende bahçede düşen arkadaşımı görüp 'siz burada yapamayacaksınız' gibi oldukça kırıcı ifadeler kullandı. Buna benzer tacizleri devam edince, bi tesadüf sonucu tanıştığımız Kredi-Yurtlar Bölge Müdürüne şikayetlerimizi ilettik. Sonrası malum O Ankara'nın en ücra yurtlarından birinden hizmet(!!!) vermeye devam etti, biz en güzel anılarımızı biriktirmeye...

iki gün önce bir engelli öğrenci geldi. 13 yaşında. okula hiç gitmemiş. bir ara engelliler okuluna gitmiş. orada ilgilenilmemiş.
okuma yazma hiç bilmiyor. ailesi bizim müdüre bahsetmiş.
müdürümüz de bizim okula gelebileceğini söylemiş.
başka bir devlet okuluna gitmiş ama ilgilenilmemiş. bir mesafe alınmamış.

ben şu an birinci sınıf okutuyorum. o öğrencim bende misafir olarak devam edecek. yani okula kayıtlı değil.
bende okuma yazma ögrendikten sonra duruma gore yonlendirme yapılacak.
fakat misafir diye farklı özel bir statusu de yok... aynı şekilde yararlanacak o da her şeyden. her ogrenci gibi...
düz zeminde kısıtlı yuruyor. o yuzden sırada tutmuyorum. sınıfına çıkartılıyor. isterse bahçede kalıp bankta oturup toreni seyrediyor.
tuvalet olayı için öbür binadaki anaokulunun tuvaletini kullanıyoruz. oturaklı olduğu için.
oraya tek başına gidemediği için ben, hizmetliler ya da memur goturuyoruz onu.
çocuklarım götürmek istiyor ama ben guvenemiyorum. ellerinden tutuyolar ve hızlı gidiyolar. kontrolunu kaybetme tehlikesi olur diye.
onlar da bu konuda onun yurumesine uyum sagladıklarında izin veririm. ama sınıfta ne derse yapıyolar. oynuyorlar...
kendisinden küçük olmasına ragmen onlara arkadaş gozuyle bakıyor. ve onlarla vakit geçirmeyi seviyor.
ailesi onun okuyabilmesi için her gun başka ilçeden arabayla getirecek.

okulumuzda ortopedik engelli ogrenci yoktu.
inş. bizim binaya da bir engelli tuvaleti yaptırrız artık. bunu toplantıda gundeme getireceğim.
maddi imkanlara baglı bu da biliyorum. inş maddi bir kaynak buluruz bunu da hallederiz.

şunun için anlattım bu olayı. engelli aileler kesinlikle pes etmesin. engelinden dolayı bir çocuk eğitimden dışlanamaz.
goruldugu gibi bu durumlar şahsi inisiyatiflere bırakılmış.
"okuyamaz" ya da "ilgilenemiyoruz" gibi mazaretlere...