Dün tesadüfen konumuzla alakalı bir filme denk geldim. Filmin adı "Do-Ga-Ni / Sessizlik" Film, 2005 yılında Kore'de yaşanan gerçek bir olayı anlatıyor. Kimsesiz işitme engelli çocukların sözde eğitim aldığı bu okulda yaşanan şiddet, cinsel taciz ve tecavüzü anlatıyor. Bu olayın davası görülürken sanıkların avukatı tarafından tecavüze uğrayan kızın 9 yaşından itibaren kendi isteği ile okul müdürüyle ilişkiye girmiş olabileceği savunuluyor.. Mantık heryerde aynı demekki dedim. Bu çocuklar kimsesiz oldukları için mi bu zülme uğradı, yoksa sakat oldukları için mi diye düşündüm. Çıkamadım işin içinden. Okulda bulunan birçok çocuk bu hasta ruhlu eğitimciler tarafından şiddete, tacize ve tecavüze uğramış. İşin içinde, polisi, savcısı, hakimi, okul müdürü, öğretmenler, hademesine kadar var. Tümü parayla susturulmuş. Erkek milletinin olduğu her ülkede bu sorun yaşanıyor, yaşanmayada devam edecek.. Ne din, ne kanunlar, ne sosyal konumlarını zedeleme kaygısı durduramaz bu insanları.. Valla bana kalsa böylesi suçlar işleyen erkeklerin hepsini hadım ettiririm.. Böyle böyle nesli tükenir belki bu canavarların.. Öyle at hapse, nefes almaya devam etsin yesin içsin, lüks bir ceza bence..
Çok karamsarım bu konuda.. Alınacak önlemlerin hiç biri fayda etmez gibi geliyor artık.. Kendi kendimi yokluyorum. Böyle yakın çevremde sakat bir çocuğun ya da yetişkinin aile içinde veya dışardan tacize uğradığını görsem, bilsem ne yapabilirim acaba diyorum. Görmezden gelirdim sanırım.. Hadi gördüm susmadım anlattım diyelim, aldılar çocuğu aileden yerleştirdiler bir yuvaya veya bakım evine orada bu işler gelmeyecek mi başına diye düşünüyorum hiçbir kuruma güvenim yok.. Kanunlara güvenim yok.. Bu tür konularda benim beynimde bir çıkış yolu yok malesef..Devlete ve kurumlarına, sisteme güvenmediğimiz için görmezden geldimizi, sessiz kaldımızı düşünüyorum. Bu insanları kaderine terk ediyoruz bir yerde, çünkü gönül rahatlığıyla emanet edebileceğimiz bir yer yok.
Hayvani yönlerini geliştirmiş insanların fenalığından nasıl bir önlem alarak kurtulunabilinir bilmiyorum. Öyle dinden imandan vaaz vererek yola gelmezler gibime geliyor. Devlet korumasında olan kimi kimsesi olmayan sakat insanları çok sıkı denetimlerle koruyabiliriz belki, ya aile içindeki tacizden, tecavüzden nasıl korunacaklar sorusunun cevabı yok ben de..