ÖTV Muafiyeti, Yaya iken Zorluk Çeken Engellileremi? Donanımlı Araç Kullananlaramı? Uygulanmalıdır?
Herhangi bir elinin 4 parmağı olmayan bir kişi düşünün. Yürümekten, ulaşımdan yana hiç bir problemi olmayan bu şahıssın otomobil kullanırken sakatlığını bertaraf edecek bir donanım takması gerekse dahi sizce ÖTV muafiyeti gibi bir durumdan faydalanması ne derece bu kanunun özüne uyar?
Hem parmakları olmayan bir kişinin "Arabam Benim Bacaklarım" şeklinde bir sloganla hak araması ne derece mantıklıdır?
Ulaşımda zorluk çeken engelli biri için otomobili onun bacakları olabilir ama otomobil hiç bir zaman engelli kişinin parmakları olamaz.
Yukarda verdiğim örnek birçok engel guruplarını da içermektedir.
Bence engellilere yönelik otomobil alımında getirilecek kolaylıklarda sadece sakatlık derecesi değil, sakatlığın bedene getirdiği engellemelerin şekli önemlidir.
Şöyleki:
Sakat bir kişi ancak ve ancak,yürümekte, bir yerlere yaya ulaşımında büyük zorluklarla karşı karşıyaysa ÖTV muafiyetinden faydalanabilmelidir. Bunun dışındaki sakatların ÖTV muafiyetinden faydalanmalarını doğru bulmuyorum.
Çünkü bu işin artık suyu çıkarılmıştır. Önüne gelen ÖTV muafiyetiyle otomobil alımından bahsederek yetkilileri korkutmuş ve devleti büyük bir vergi kaybı tehlikesine maruz bıraktığuından dolayı mevcut ÖTV muafiyeti uygulaması, ÖTV ötelemesi uygulaması şeklinde değiştirilmiştir.
Bence Her donanımlı araç kullanan kişi ÖTV muafiyetine tabi olmamalıdır. Donanımı olup olmadığına bakılmaksızın Sadece yürümek veya yaya ulaşımında zorluk çeken kişiler ÖTV muafiyetinden faydalanmalıdır. Öyleki donanımsız olsa da Otomotik vites kullabilen (yaya ulaşımında zorluk çeken) engelli biri bile ÖTV muafiyetinden faydalanabilmelidir.
Sadece taraf toplamak değil, mantık kuralları çerçevesinde eleştirilmeyede açığım.
Bu konuda sizlerinde görüşlerini almak isterim.
Saygılarımla.